ผมคบกับรุ่นพี่คนนึงได้6เดือน ละเดือนนี้เป็นเดือนสุดท้ายสำหรับการเตรียมตัวสอบ ผมจะสอบเข้าสถาบันที่มีการเเข่งขันสูงเเห่งนึงซึ่งผมเครียดมาก ผมก็บอกพี่เค้าไปว่าถ้าใกล้ถึงวันสอบผมอาจจะอ่านเยอะขึ้น ไม่ค่อยได้คุย ไม่ค่อยได้อ่านหรือตอบเเชทพี่เค้านะ พี่เค้าก็บอกว่าโอเคพี่เข้าใจ เเต่พอยิ่งใกล้วันสอบผมก็ตั้งใจอ่านหนังสือของผม ง่วงก็นอนเลยไม่ได้ทักไปบอกพี่เค้า เเล้วก็ไม่ได้อ่านเเชทไม่ค่อยได้ตอบเเชทด้วย ผมจะมีเวลาว่างก่อนอ่านหนังสือประมาณตี5 ผมก็จะโทรไปตอนนั้นเพราะรู้ว่าพี่เค้าตื่นเเล้ว ผมก็รู้เเหละว่าพี่เค้างอน ทุกๆครั้งที่เป็นเเบบนี้พี่เค้าก็งอนเเต่วันนี้ผมพยายามง้อเท่าไรพี่เค้าก็บอกมาว่าเเค่จะตอบเเชทพี่มันไม่ได้หน่อยหรอ เเค่มาบอกกันว่าจะนอนเเล้วนะหรืออะไรเเบบนี้ทำให้พี่ไม่ได้เลยหรอเเล้วพี่เค้าก็ร้อง ผมยอมรับเลยว่าผมเป็นคนง้อไม่เก่ง เเละเมื่อไรที่ผมเจอสถานะการณ์เเบบนี้ผมจะชอบเงียบเเล้วรอให้พี่เค้าใจเย็นก่อนเเล้วค่อยพูด เเต่พี่เค้าไม่ค่อยชอบนิสัยผมเเบบนี้สักเท่าไรพี่เค้าชอบเเบบว่าถ้าพี่งอนต้องง้อเลย ไม่ต้องรอ เเต่ครั้งนี้ผมก็เงียบเหมือนเดิมเเต่เพิ่มคือผมปวดหัวมากเเค่เรื่องเรียนของผมยังเอาตัวไม่รอด (ผมอ่านหนังสือวันละ14ชม. ตื่นมาตี4อ่านถึง5ทุ่ม เพื่อที่อนาคตผมอยากจะเลี้ยงเค้าได้เป็นพ่อที่ดียอมเหนื่อยตอนนี้ดีกว่า รวมถึงครอบครัวผมด้วยที่กดดัน ครูสอนพิเศษก็กดดัน คุณยายผมก็เพิ่งเข้ารพ.อีก เเละผมเป็นคนที่คิดมาก มากๆเลย ตาผมอายุเยอะกว่ายายผมทุกๆวันที่ตื่นมาผมจะคิดว่าจะเตรียมตัวยังไงในวันงานศพตาของผม เหมือนเตรียมใจเอาไว้ก่อนอ่ะครับ เเต่ผมไม่เคยคิดจะเตรียมใจเรื่องคุณยายเลย) ก็นั้นเเหละครับ หลายๆเรื่องมันเข้ามาพร้อมกันมากๆ ในวงเล็บคือผมคิดในใจนะครับ เเละเวลาในการสอบตอนนี้มันเหลือเเค่17วัน เเต่ผมกับพี่เค้ายังคุยกันไม่ลงตัวเลย ถึงผมจะไม่มีอะไรจะเเก้ตัวกับพี่เพราะผมผิดจริงเเละนี่ไม่ใช่ครั้งเเรกที่ผมทำ เเต่ผมเหนื่อยมากเเล้วครับกับการต้องเเบกความรู้สึกเเบบนี้ ผมควรทำไงดีครับ
เพื่อนๆคิดว่าผมควรเลิกไหมหรือผมควรทนต่อ