สวัสดีค่ะไม่ได้ตั้งกระทู้นานแล้ว พอดีพึ่งมีความรักครั้งใหม่ อายุห่างกันตั้ง27 ปีคบกันได้แค่ 2 เดือนมั้งค่ะ ไปต่อไม่ไหวโดนระแวงตลอด24 ชม.อีกทั้งจับผิดตลอดเวลา หลายอย่างในชีวิตเขาดีและเพอร์เฟคมากค่ะ ทั้งหน้าที่การงาน มีหน้าตาทางสังคม เป็นที่น่านับหน้าถือตา แต่...พอคบด้วยแล้วอึดอัดแทบทนไม่ไหว ห้ามเราไปเที่ยว ไม่ว่าจะกับผู้ชายหรือผู้หญิง ห้ามออกบ้านเวลากลางคืน กลางวันออกแต่จะโทรเช็คอยู่ตลอดๆจนกว่าจะเข้าบ้าน แต่ ตัวเองออกงานสังคมได้... ห้ามไม่รับโทรเกิน2สายว่าไม่จะยุ่งหรือไม่ จับผิดการแต่งตัวตลอดๆ แต่ถ้าอยู่ด้วยกันก็จะไม่ระแวงมากนัก คำถามแต่ละวันนี่คือ มีผู้ชายทักมามั้งไหม? แอบคุยใครไหม? ใครโทรหาที่เป็นผู้ชายหรือหนุ่มๆมั้ง (เราเคยมีแฟนอายุห่าง25ปีมาก่อนไม่ซักขนาดนี่ค่ะ) นี่พยายามยื้อความสัมพันธ์ ทนมาได้สักระยะแต่ทะเลาะกันตลอดๆจนไม่กี่วันที่เราไม่ทน เราทำกับข้าวตอนเย็นแล้วอ่านหนังสืออยู่เพราะใกล้สอบ สรุปว่าคอลมาหาเรื่อง นี่ก็ไม่รับสายเพราะเราถือว่าเราใช้สมาธิในการอ่านหนังสือ เวลานั้นพึ่ง 18.07 น. นางหาว่าเราหนีเที่ยว เราตอบไปว่าขออ่านหนังสืออีกนิดเดียว ใครมันจะทันได้หนีเที่ยวค่ะ พึ่งคอลไปไม่นานนี่เอง นี่ก็พึ่งเห็นสายไม่ได้รับตอน 1 ทุ่ม บอกว่าถ้าไม่รับครั้งนี้จะไม่เหมือนครั้งก่อน สรุปนางบล็อคทุกช่องทางแต่เหลืออีก1ช่องทาง เราเลยพิมพ์ไปบอก (ก็บล็อคให้หมดๆให้มันจบสิ้น) สาเหตุเพราะไม่ได้โทรกลับในเวลานั้น เราอยู่ห่างกันค่ะแต่ปีหน้าเขาจะย้ายมาจ.ที่ใกล้ๆ สรุปไม่ได้บอกเลิกกันค่ะครั้งนี้ บล็อคก่อน เพื่อนๆมีความคิดเห็นอย่างในกับการโดนบีบบังคับในการมีแฟนหรือใช้ชีวิตคู่บ้างค่ะ? ตอนนี้เราไม่รู้จะทำใจยังไง  ใจนึ่งก็บอกว่าโครตโล่งเหมือนยกหินออกจาก อก อีกใจก็ยังมีความผูกพันธ์กันอยู่บ้าง บางครั้งคนเรารักกันก็อยากอยู่ในความสัมพันธ์ที่สบายใจ ปลอดภัย...เรียบง่าย