วันนี้ตัดสินใจเลิกกับเขา เพราะเราระแวงและอาจเป็นจริงอย่างที่ระแวง ไม่ใช่เพราะหมดรักแต่เป็นรักมากๆ พยายามจะออกจากเขาหลายครั้ง แต่ครั้งนี้ได้ออกมาจริงๆ  ยัง งง ยังจุกในอก ร้องไห้ไม่ออก แต่ก็รู้สึกว่าเวลาเดินช้า  ก็มีคิดถึงบ้างแต่ห้ามใจตัวเอง  เพราะคบกับ คนรอบข้างเขาเกลียดเราหมด เขาไม่เคนปกป้องเราเลย เขาให้คนรอบข้างมาต่อว่าเราได้สบาย บางทีเขาก็ชอบเอาเราไปเล่ากับเพื่อนเขาจนเพื่อนเเขากลียด เรามากๆ เห้อ คบกันทะเลาะกันทุกวัน อยู่กับความระแวง เขาเป็นคนเจ้าชู้ เขาไม่เคยคิดจะง้อเราเลย เป็นเพราะเขาคงไม่ได้รักเรามากพอ ผิดที่เราเองรักเขามากเกินไป ตอนนี้ก็เริ่มรู้สึกเจ็บแล้ว พยายามมูฟให้เร็ว ใช้ชีวติให้ได้ แต่ทรมานนะ กว่าจะผ่านไป เพราะไม่เคยห่างเขาเลย 😭😭😭อยากผ่านมันไปให้ได้ คบกันแค่2ปี  แต่ความทรงจำมันมากเกินที่จะลืม  กว่าจะผ่านไปได้แต่ละวันมันทรมานนะ  คนรอบข้างมีผลกระทบต่อชีวิตคู่จริงๆ เขาไม่เคยทำให้เรารู้สึกโชคดีที่มีเขาเลย  เราห่างกันมากเรื่องอายุ ไม่เข้าใจกันหลายอย่าง คุยกันไม่รู้เรื่อง  เขา45เรา22เอง  เขาไม่ได้คิดจะจริงจังอะไรเลยความเจ้าชู้ของเขาเราหยุดไม่ได้เลย  ทำไมกันทั้งที่เราก็ตั้งใจรักเขามากๆ  ทำไม😭😭😭😭 เสียใจอะ เขาทำให้ชีวิตมันยากไปหมด  เขาทำให้การที่คบและการใช้ชีวิตกับเขายากไปหมดเลย   เราเหนื่อย เราทนไม่ไหว แต่ก็ไม่เคยรักเขาน้อยลงเลยสักครั้ง  ออกมาทั้งที่ยังรักมากนี้เจ็บมากจริงๆเนอะ  เราไม่รักกันตอนไหน