สวัสดีครับ ผมอายุ18 เรื่องมีอยู่ว่า พ่อผมนั้นไปค้ำประกันออกรถให้กับพี่สาว ซึ่งเป็นป้าของผม เจตนาของเขานั้น ต้องการออกรถมาให้ลูกชายของตัวเอง ในตอนนั้นการตกลงการอะไร ผมก็ไม่รู้เรื่องหรอกครับ เพราะยังเด็กมาก จนถึงตอนนี้ ย้อนกลับไปไม่นานที่บ้านมีปัญหา เกือบถึงขั้นล้มละลาย และผมก็ต้องออกมาทำงานรับจ้าง ขณะนั้นผมน่าจะได้อายุ13 ได้มั้งครับ ผมทำงานเก็บเงิน สู้แดดแบกปูน กว่าจะได้เงินเขา โดนกระทำต่างๆนาๆ ผ่านร้อนผ่านหนาวมาก็พอตัว จนในที่สุดก็ช่วยให้ครอบครัวพยุงตัวขึ้นได้ และเริ่มเก็บตังค์ซื้อที่ดิน กะว่าจะให้เป็นชื่อผม เพราะถ้าเป็นชื่อพ่อแม่อาจจะมีปัญหาตามมาจากหนี้สิน อย่างน้อยก็ขอให้มีที่ตายว่างั้น ซึ่งผมก็ภูมิใจมากๆ ที่ได้ที่ดินแปลงนี้ แต่บัดซบ ผมอายุไม่ถึง จึงให้เป็นชื่อพ่อไว้ก่อน เพราะตอนนั้นผมอายุ 17 กว่าแล้วอีกสักหน่อยก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร แต่อนิจจา ชีวิต อุส่าทำงานหาซื้อเสามาทำบ้านเลือดตาแทบกระเด็น ก็ได้มีหมายศาลมาติดที่รั้วหน้าบ้าน มาจากกรมบังคับคดี
ซึ่งนั่นเป็นคดีของป้าผมนั่นเอง ตอนแรกก็ดั้นด้นไปหากันปรึกษากัน จนสามารถเคลียกับทางคู่กรณีได้แล้ว ว่าสามารถผ่อนชำระได้ ตอนนั้นก็ดีใจ ว่าจะยื้อดินไว้ แต่แล้ววันจ่ายก็มาถึง "ไม่มีเงิน หาเงินไม่ได้"
ความจริงผมก็เตือนก่อนที่จะถึงวันจ่ายหลายวันหลายครั้งแล้ว ตอนแรกก็ใจเย็น บอกให้ถามลูกแกดู
แต่กแก็ได้พูด "หนี้ก็ไม่ใช่หนี้เขา เขาจะช่วยทำไม"
(คุยผ่านโทรศัพท์) แล้วก็ตัดสายไป ผมก็ปรี๊ดดแตกสิครับ ผมก็เลยโทรไปหาพี่ ที่เป็นลูกของป้า หรือลูกพี่ลูกน้องนั่นเอง โทรยังไงก็ไม่ติด ผมก็โมโหแล้วตอนนั้น ก็เลยพิมพ์ไปว่า "จำไว้" ผ่านมาสักพักก็โทรกลับมาหาผม และด่าผมชุดใหญ่ ผมทนไม่ได้ ก็เลยด่า "ค*ย" ไปและเริ่มมีปากเสียงกัน 

ทั้งนี้ทั้งนั้น ผมก็คิดว่าผมผิดที่เริ่มใช้อารมณ์ และเขายังอายุเยอะ กว่าผมด้วย เขาอายุ38 ปี ผมอายุ18