เริ่มจากปี 2020 พ่อมีอาการท้องมาน อาเจียนเป็นเลือด เพ้อ กระสับกระส่าย แต่สามารถทานอาหารได้เอง หมอให้ยาช่วยขับถ่าย หมอแจ้งว่าเป็นตับแข็งระยะสุดท้าย เนื่องจากลูกทำงานและสร้างครอบครัวอีกจังหวัด จึงต้องย้ายพ่อมารักษาใกล้ๆ แต่ ร.พ.ปลายทางแจ้งว่า ไม่สามารถช่วยอะไรได้แล้วหากจะรักษาประคับประคอง ตอนนั้นจึงพาพ่อกลับมารักษาที่บ้านพร้อมอาการเพ้อ และติดเตียง เราจ้างน้าดูแลเพราะต้องทำงาน หลังจากนั้นประมาณ 1 เดือนกินยาหม้อต้มของน้าก็อาการดีขึ้น เดินเองได้ทำอะไรได้ปกติ   

ผ่านไป3 ปี หลังจากนั้นพ่อกลับมาดื่มเหล้าอีก ดื่มมาเรื่อยๆ จนเดือนกันยายน 2566 พ่อผมร่วงหมดหัว ผอมลงเร็วมาก ปวดท้องแน่นท้อง มีท้องบวมเล็กน้อย ทานข้าวได้ ถ่ายได้ พาพ่อไปหาหมอ หมอทำการเจาะน้ำในท้อง และส่งทำ CT Scan สรุปยังคงเป็นตับแข็งระยะสุดท้าย และพบก้อนในช่องท้อง3 ก้อน ให้ยาขับฉี่และยาบำรุงมา ส่งตัวนัดรักษาตัวต่อ รพ.ในตัวจังหวัด  

แต่ระหว่างนั้นวันที่ 13-14 ต.ค.66 พ่อมีอาการสับสน คุยไม่รู้เรื่อง เพ้อ และเข้าห้องน้ำบ่อยจนหมดแรง เรามาพบพ่อตอนเช้า เรียกรถพยาบาล ส่งพ่อรักษา รพ. ใกล้บ้านใช้สิทธิ์ฉุกเฉิน สรุป ไตวาย ติดเชื้อในกระแสเลือด ให้ยาฆ่าเชื้อตัวแรกไม่ตอบสนอง หมอแจ้งว่าเปลี่ยนยาตัวที่แรงเท่าที่มีให้ต่อ แต่ระหว่างการรักษาพ่อมีอาการเพ้อ เกร็ง มีไข้ ดิ้นกระสับกระส่ายตลอด ทานอาหารเองไม่ได้ ต้องใส่สายยาง เวลาให้อาหารพ่อจะไอสำลักทุกครั้ง หรืออ้วกออกเป็นบางครั้ง พร้อมดิ้นตลอด  ทานอาหารได้น้อย นอน รพ. มา12 วันแล้ว หมอบอกความดันดีขึ้น ติดเชื้อลดลง แต่เกร็ดเลือดต่ำมากไม่ถึงหมื่นเราเครียดที่เห็นพ่อเป็นแบบนี้ไม่รู้ว่าเค้าปวดหรือทรมานไหม พ่อไม่สามารถพูดโต้ตอบได้แล้ว ถามพยาบาลบอกเป็นอาการของโรคตับแข็งเชื้อขึ้นสมอง ให้แค่ยานอนหลับกับ พาราถ้ามีไข้  แต่พ่อเราก็ยังดิ้นเกร็งอยู่  แบบนี้พ่อจะทรมานไหมค่ะ 🥲🥲

เพิ่มเติม : เราแจ้ง ร.พ. เลือกรักษาแบบประคับประคองเพื่อไม่อยากให้พ่อเจ็บหรือทรมานมากกว่าเดิม

เราจะทำยังไงดีค่ะ🙏🏻