ผมคบกับแฟนมา9เดือนครับ แฟนผมต้องตื่นตอนตี05:30 ซึ่งผมปลุกแฟนเป็นเวลานั้นเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้วครับ (จขกท ไม่ได้อยู่กะแฟนนะ) ซึ่งมีวันหนึ่งผมโทรปลุกแฟน แล้วผมไม่ได้ยินว่าแฟนพูดว่าอะไร ผมเลยทักไปซ้ำว่า ที่รัก ตื่นยัง เมื่อกี้ผมไม่ได้ยิน
ผ่านไป10นาที แฟนถาม พิมพ์อะไรมา ผมบอกคิดว่ายังไม่ตื่น แฟนเลยพูด ผมบอกไปเเล้วนะว่าอาบน้ำ น้ำเสียงไม่ค่อยดีครับ เหมือนต้องมาพูดซ้ำ จขกท เลยบอกให้พูดดีๆนี่หวังดีกลัวทำงานสาย จขกท ก็บ่นๆไป แฟนก็พูดหยอกล้อกลบเกลื่อนความผิด ซึ่ง จขกทไม่ได้โกรธอะไรเลย แค่บ่น จขกท พูด เดะจะไม่ปลุกซ้ำแล้วนะถ้าพูดทำเสียงไม่ดีแบงนี้อีก อุส่ามาปลุกนะ
แฟนก็บอกมันเป็นบุญคุณหรอ จขกท พยามอธิบายไปว่าไม่ใช่ไม่ได้จะสื่อทวงบุญคุณไรเลยไม่ได้ฝืน ไม่ได้พยายามไรเลย อยากทำล้วนๆ ซึ่งทำมาทักวัน9เดือนแล้วแค่บอก ว่าหวังดีแล้วทำไมต้องพูดน้ำเสียงไม่ดีใส่
หลังจากนั้นแฟน จขกท ก็ตึงใส่ยาวเลยครับไม่พูดไม่จา ซึ่งตอนนั้น จขกท คิดทำไมเวลาแฟนบ่น จขกท ถึงรับฟังเเล้วทำตามไม่เคยโกรธ

หลังจากนั้น ถึงเวลาเลิกของแฟน จขกท
แฟนก็โทรมา แฟนบ่นหิวข้าว (แฟนคุยดีแล้ว) จขกท เพิ่งตื่นตอนแฟนโทรมาซึ่ง จขกท ยังนอยมากๆทำไมถึงตอนเช้าตึงใส่ จขกท จขกท เลยตอบ ไปกินข้าว ถามอะไรตอบ ค้างๆ (ไม่ได้ใช้น้ำเสียงไม่ดีเลย) แฟนเลยบอกไม่ชวนคุยแล้วคุยอยู่คนเดียว ถามอะไรก็ตอบแต่ค้าบๆ
จขกท แล้วบอกว่านอยที่มาตึงใส่แบบนั้น
จขกท ก็ได้รู้เขาโกรธเพราะว่า จขกท บอก อุส่ามาปลุก
จขกท ก็งงเพราะอธิบายแก้ไปแล้วตอนนั้นทำไมถึงยังโกรธ
จขกท เลยสงสัย ปลุกมาตั้ง9 เดือน ทำไมยังคิดว่าจขกทฝืนพยามทำ
ทั้งๆที่มันเรื่องเล็กมากๆๆๆ
😭😭
จขกท อายุ 18 / แฟน 22