อาการแบบนี้คืออะไรกันแน่?
เราอายุ 22 อาการแบบนี้เรารู้สึกได้ตั้งแต่อายุ 17 ค่ะ
ชีวิตประจำวันเป็นแบบนี้บ่อยมากค่ะ
..เบื่อไม่อยากทำอะไร แต่ก็ต้องมาทำงาน
..ไม่มีไฟในการทำอะไรเลยสักอย่าง เมื่อก่อนมีความฝันว่าอยากเปิดร้านอะไหล่รถเล็กๆสักร้าน ( ชอบทำรถมอเตอร์ไซค์ค่ะ )
..ชอบอยู่ในห้องมืดๆมีไฟสลัวๆคนเดียว
..ทำอะไรก็ย้ำคิดย้ำทำทุกๆอย่าง เช่น ไปเที่ยวคนเดียวที่เดิมซ้ำๆ กินอะไรก็เดิมๆ ในใจอย่างไปกินไปเที่ยวที่อื่นมาก แต่พอเอาเข้าจริงๆก็ได้แต่เดิมๆ
..เบื่ออาหาร ปกติเป็นคนชอบกินมากค่ะ แต่เดี๋ยวนี้เบื่อไปหมด ชอบทำกับข้าวกินเองค่ะ แต่ก็ทำเมนูเดิมๆ ไม่มีอะไรใหม่ๆ
..รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรก็ไม่ดีไปหมด ถ้าทำงานผิดพลาดเราก็จะโทษแต่ตัวเองและไม่เคยภูมิใจในตัวเองเลยสักครั้ง ไม่ว่าคนอื่นเขาจะมองว่ามันดีแล้วก็ตาม
..กดดันตัวเองทุกวัน กลัวว่าสิ่งที่ทำอยู่มันจะออกมาไม่ดี กลัวโดนตำหนิ กลัวโดนว่า
..เครียดและนอนไม่ค่อยหลับ ยิ่งทำงานยิ่งเครียดเข้าไปใหญ่ เวลานอนก็ยิ่งน้อย ( ทำงาน 16.30 - 08.30 ) ถึงเวลานอนก็ดันนอนไม่หลับซะงั้น คิดอะไรไม่รู้ในหัว พอนอนได้สักพักก็สะดุ้งตื่นบ่อยมาก 14.50 ก็ต้องตื่นไปทำงานแล้ว
..ขี้หลงขี้ลืม เมื่อก่อนเป็นคนที่ความจำค่อนข้างดี แต่เดี๋ยวนี้ลืมง่ายมากๆ จำอะไรแทบไม่ได้เลย ไม่มีสมาธิ จิตใจไม่นิ่ง จดจ่อกับอะไรไม่ได้สักอย่างตอนนี้ เคยชอบอะไรก็ไม่ชอบ
..เหนื่อยใจกับทุกๆเรื่อง ต่อหน้าผู้คนเรายิ้มและหัวเราะได้นิดหน่อย พอหลับหลังเราก็เฉยๆเป็นเบื่อๆเฉื่อยๆ
..ไม่ค่อยยิ้มและหัวเราะเหมือนเมื่อก่อน ร้องไห้ส่วนใหญ่และบ่อยมากๆ บางทีอยู่เฉยๆก็ร้อง ไม่เข้าใจตัวเอง
...การที่เรามีปัญหาเราก็อยากเล่าให้ใครสักคนฟัง อย่างน้อยเราก็ได้ระบายความรู้สึกของทุกๆวัน แต่ยิ่งโตขึ้นการที่เราจะพูดอะไรให้ใครฟังมันเป็นเรื่องที่ยากมากๆ
เคยเล่าอาการแบบนี้ให้คนอื่นฟังเขาก็ว่าเป็น โรคซึมเศร้าบ้าง โรคประสาทบ้าง สารพัดจะว่า แต่เราก็ไม่แน่ใจตัวเองเลยว่าสรุปแล้วเราเป็นอะไรแน่ เคยไปหาหมอจิตเวชแต่ก็ได้แค่ยานอนหลับมากิน ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
ถ้าสิ่งที่ฮีลใจได้ดีที่สุดก็คือ แมว 100% ค่ะ
ไม่รู้จะพิมพ์หรือระบายอะไรที่ออกมาเป็นตัวหนังได้เลยค่ะ ความคิดตอนนี้มันตีกันไปหมดเลย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราเครียดและเศร้ามากๆ ในทุกๆวัน
เป็นกำลังใจให้เราหน่อยนะคะ เราไม่รู้จะไปคุยกับใครแล้วจริงๆค่ะ༎ຶ‿༎ຶ
อาการแบบนี้คืออะไรกัน ?
เราอายุ 22 อาการแบบนี้เรารู้สึกได้ตั้งแต่อายุ 17 ค่ะ
ชีวิตประจำวันเป็นแบบนี้บ่อยมากค่ะ
..เบื่อไม่อยากทำอะไร แต่ก็ต้องมาทำงาน
..ไม่มีไฟในการทำอะไรเลยสักอย่าง เมื่อก่อนมีความฝันว่าอยากเปิดร้านอะไหล่รถเล็กๆสักร้าน ( ชอบทำรถมอเตอร์ไซค์ค่ะ )
..ชอบอยู่ในห้องมืดๆมีไฟสลัวๆคนเดียว
..ทำอะไรก็ย้ำคิดย้ำทำทุกๆอย่าง เช่น ไปเที่ยวคนเดียวที่เดิมซ้ำๆ กินอะไรก็เดิมๆ ในใจอย่างไปกินไปเที่ยวที่อื่นมาก แต่พอเอาเข้าจริงๆก็ได้แต่เดิมๆ
..เบื่ออาหาร ปกติเป็นคนชอบกินมากค่ะ แต่เดี๋ยวนี้เบื่อไปหมด ชอบทำกับข้าวกินเองค่ะ แต่ก็ทำเมนูเดิมๆ ไม่มีอะไรใหม่ๆ
..รู้สึกว่าตัวเองทำอะไรก็ไม่ดีไปหมด ถ้าทำงานผิดพลาดเราก็จะโทษแต่ตัวเองและไม่เคยภูมิใจในตัวเองเลยสักครั้ง ไม่ว่าคนอื่นเขาจะมองว่ามันดีแล้วก็ตาม
..กดดันตัวเองทุกวัน กลัวว่าสิ่งที่ทำอยู่มันจะออกมาไม่ดี กลัวโดนตำหนิ กลัวโดนว่า
..เครียดและนอนไม่ค่อยหลับ ยิ่งทำงานยิ่งเครียดเข้าไปใหญ่ เวลานอนก็ยิ่งน้อย ( ทำงาน 16.30 - 08.30 ) ถึงเวลานอนก็ดันนอนไม่หลับซะงั้น คิดอะไรไม่รู้ในหัว พอนอนได้สักพักก็สะดุ้งตื่นบ่อยมาก 14.50 ก็ต้องตื่นไปทำงานแล้ว
..ขี้หลงขี้ลืม เมื่อก่อนเป็นคนที่ความจำค่อนข้างดี แต่เดี๋ยวนี้ลืมง่ายมากๆ จำอะไรแทบไม่ได้เลย ไม่มีสมาธิ จิตใจไม่นิ่ง จดจ่อกับอะไรไม่ได้สักอย่างตอนนี้ เคยชอบอะไรก็ไม่ชอบ
..เหนื่อยใจกับทุกๆเรื่อง ต่อหน้าผู้คนเรายิ้มและหัวเราะได้นิดหน่อย พอหลับหลังเราก็เฉยๆเป็นเบื่อๆเฉื่อยๆ
..ไม่ค่อยยิ้มและหัวเราะเหมือนเมื่อก่อน ร้องไห้ส่วนใหญ่และบ่อยมากๆ บางทีอยู่เฉยๆก็ร้อง ไม่เข้าใจตัวเอง
...การที่เรามีปัญหาเราก็อยากเล่าให้ใครสักคนฟัง อย่างน้อยเราก็ได้ระบายความรู้สึกของทุกๆวัน แต่ยิ่งโตขึ้นการที่เราจะพูดอะไรให้ใครฟังมันเป็นเรื่องที่ยากมากๆ
เคยเล่าอาการแบบนี้ให้คนอื่นฟังเขาก็ว่าเป็น โรคซึมเศร้าบ้าง โรคประสาทบ้าง สารพัดจะว่า แต่เราก็ไม่แน่ใจตัวเองเลยว่าสรุปแล้วเราเป็นอะไรแน่ เคยไปหาหมอจิตเวชแต่ก็ได้แค่ยานอนหลับมากิน ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
ถ้าสิ่งที่ฮีลใจได้ดีที่สุดก็คือ แมว 100% ค่ะ
ไม่รู้จะพิมพ์หรือระบายอะไรที่ออกมาเป็นตัวหนังได้เลยค่ะ ความคิดตอนนี้มันตีกันไปหมดเลย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้