ปฏิบัติการวัดใจคนในป่าสนทนาพบมีรัศมีสู่ห้องทำเนียบฉายเฉิดเปิดประตูคนสองหู ! ผึ่งตั้งฟังเรื่องราว"เลิกสงวนท่าทีคลี่ขยับความไม่ลับจึ่งเคืองเกิดเรื่องฉาวเล่ากันต่ออุโฆษโจษกันกราวสั้นเป็นยาวความน้อยพ

ชื่นใจได้ชมโฉมกุหลาบ ยื่นหน้าท้าทาบดอกงามหวาน กลิ่นฟุ้งชวนฝันยั่วเย้านาน เด็ดดอมกลับบ้านคงเข้าที มือจับแกนก้านหวังปลิดขั้ว เลือดไหลนองทั่วเหมือนแต้มสี หนามทิ่มแทงตำนิ้วหลายที่ อยู่ดีไม่ว่าดีหาเรื่องช้

ช่วยดูให้หน่อยครับว่าถูกต้องตามหลักการแต่งกลอนแปดมั้ย ละสามารถใช้ภาษาที่ดีกว่านี้ได้ในส่วนตรงไหนบ้างแนะนำติชมกันได้ครับ กลอนนี้ยังไม่มีชื่อนะครับตั้งให้ได้นะครับๆๆ รักต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อสุขสม เหมือ

ตามหัวกระทู้เลยค่ะ พอดีหนามตำแล้วมันเล็กมากๆเลยค่ะ เอาออกไม่ได้ค่ะ แล้วก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บเลย เลยอยากจะถามว่าถ้าปล่อยเอาไว้ ไม่สนใจ ไม่เอาออก ได้ไหมคะ

จิตบรรจงส่งแรงพบแสงหวังเดินหน้าตั้งหามุมพุ่มไสวพักสักเดี๋ยวเดียวหนอเดินต่อไประยะไกลย่นย่ออย่าท้อเรา"หวังได้เห็นอรุณรุ่งเช้าพรุ่งนี้เดินถึงสวนมาลีงามเสลาหวังสร้างความเฮิกเหิมเติมแต่งเงาเบื่อจับเจ่

..............เวลาผ่านมาถึงเที่ยงคืน เสียงนกป่าชนิดหนึ่งดังแว่วมาให้ความรู้สึกเย็นยะเยือก  เดชอาการดีขึ้น พอตื่นมาท้องว่างกระเพาะมันเริ่มเรียกร้องหาอาหาร จึงลุกขึ้นมาคุ้ยเขี่ยกองไฟเพราะเคยเห

คำร้อง/ทำนอง : ไสล ไกรเลิศ -------------------- โฉมควรจักฝากฟ้า ฤาดิน ดีฤา เกรงเทพไท้ธรณินทร์ ลอบกล้ำ ฝากลมเลื่อนโฉมบิน บนเล่า นะแม่ เกรงจะชายชัก

ผู้ ซาบ ซึ้ง อัก ษรา ภา ษา ศิลป์ผู้ มอง โลก เลอ งาม หวาม จาก จินต์ผู้ เถิด ถิ่น รัก บ้าน สำ ราญ ใจ ... โย่ว โย่วชน ใน ชาติ ใจ ซื่อ ถือ ธรรม มะคล้อง ตรร กะ สุข สันต์ ทุก วัน ใหม่ อย่า พ่าย แพ