ผมยััังทำวิปัสสนากรรมฐาน(เห็นไตรลักษณ์+การปิดความคิดวิเคราะห์+เห็นสภาวะ)ไม่ได้ครับ แต่มีสิ่งที่ผมสงสัย เนื่องด้วยมีพระหลายรูปท่านกล่าวไว้ว่า การทำวิปัสสนาที่แท้จริงนั้นควรใช้ความคิดในเบื้องต้น และเมื่

“ติสฺโส  ธาตุโย” ควรรู้ยิ่งเป็นอย่างไร ?

สมัยแรกๆเมื่อเราจะทำสมาธิ มันจะย้อนหาในสิ่งที่เคยเคยทำชั่วมาแม้เพียงเล็กน้อยมาบั้นทอนเราให้เราหมดกำลังใจ หลังๆมันเริ่มกลัวในสิ่งที่กำลังทำในปัจจุบันทำให้เราทุกข์โดยไร้ประโยชน์จะแก้อย่างไรดี

เพราะเรามองขันธ์ 5 (ร่างกายเรา ความรู้สึกเรา ความจำเรา ความคิดเรา ใจเรา) ในปัจจุบันนี่แหละเป็นอัตตา ถึงจมอยู่ในกองทุกข์ล้วนๆ  ใครนินทาก็ทุกข์ ใคร

สาวกคนที่ 1 กล่าวว่า     นิพพานต้องเป็นอนัตตาแหงๆ  เพราะพระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา ........................ สาวกคนที่ 2 ก็กล่าวทำนองทักท้วงไม่เห็นด้วยว่า   

แต่คนในห้องนี้หลายคน แปลก ยิ่งฟังก็ยิ่งโง่อ่านมากยิ่งโง่มาก. โง่อย่างไร มาดูกัน     (๗๙) ปัญญาเครื่องทรงจำธรรมที่ได้สดับมาแล้ว คือ เครื่องรู้ชัดธรรม ที่ได้สดับมาแล้วนั้นว่า สังขารทั้งปว

แต่ที่ถูกเป็นเพราะสาวกรู้ไม่จริงแต่ทำเป็นรู้มาก ทั้งที่ความจริงมันไม่ใช่ เช่นกล่าวว่านิพพานเป็นอนัตตา เป็นต้น อาจไม่ได้ตั้งใจปกปิดความเป็นอัตตาของนิพพาน แต่เป็นเพราะไม่รู้สถาพตามความเป็นจริงของนิพพาน