ครอบครัวเรามีกัน4คน ย่า ลุง พ่อ และเราเป็นลูกสาว ตอนนี้เราอายุ20-21 เรามีลุงที่ติดยางานก็ไม่ค่อยทำทะเลาะกับย่าแทบจะทุกวันมีความรุนแรงในครอบครัวตั้งแต่เราเด็กๆ เราเห็นย่าโดนลุงทำร้ายร่างกายเห็นแม่ที่โดนพ่อทำร้ายร่างกายจนเค้าทิ้งเราไป หลังจากนั้นตอนเรา5ขวบ เรามีความรูสึกเจ็บและแค้นในใจว่าเราเกลียดพ่อและครอบครัวแบบนี้เราโดนพ่อเอาฟุตเหล็กตีตอน6-7ขวบ เพราะเราฉีดกระดาษเล่นซึ่งมันฝั่งใจเรามากต่อมาพอเราโตอีกหน่อยสัก10-11ขวบเราโดนย่ามัดไว้หลังแล้วเอาไม้ตีเขี้ยนเราที่หลังแล้วมัดทิ้งไว้จนแฟนใหม่พ่อเราเลิกแล้วสงสารถึงจะมาแก้มัดเราพอเราอายุ12เราเห็นลุงตีแฟนแล้วฟันศอกจนคิ้วแตกเลือดสาดในบ้างซึ่งน้องที่เป็นลูกของลุงก็กอดขาลุงแล้วร้องไห้ให้หยุดย่าเราก็กันอยู่ตรงกลางครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่เราหยิบมีดแล้ววิ่งออกไปขอความช่วยเหลือจากตำรวจเพราะตรงบ้านเราจัดงานลอยกระทงจริงมรตำรวจตรวจอยู่แถวนั้นแล้วพอตำรวจมาถึงบ้านถึงได้เรียกรถพยาบาลมาแล้วลุงแล้วกำลังหนีเราเห็นเราถึงเอามีดในมือจะกระโดษเข้าไปแทงแต่ตำตรวจไหวตัวทันมาจับเรสแล้วจับลุงเราได้เเล้วเอามีดออกจากเราครั้งเป็นครั้งแรกที่เรสเริ่มอยากที่จะฆ่าในสิ่งที่เราเกลียดแต่เรายังไม่ทำเพราะเรากลัวตัวเองใจอ่อนเราจริงเริ่มใช้ความรุนแรงกับคนที่ทำให้เราเกลียดไม่ว่าจะใครจะผญ.หรือผช.จะโตกว่าเราก็ไม่แคร์จนเราเริ่มติดความเสพติดจากตรงนี้พอพ่อเรารู้เค้าก็ด่าเรามาตลอดกดดันบังคับหลายๆอย่างจนเราเริ่มมาทำร้ายตัวเองทุกอย่างจนเข้าโรงพยาบาลเราเริ่มรู้สึกตัวว่าเราไม่ปกติเราจึงเคยไปพบจิตแพทย์เคยรับยาทานแต่พ่อแล้วทิ้งย่านั่นแล้วไม่ไหวเรารักษาต่อจนตอนนี้อาการเรากำเริบเราโมโหน้ำตาลมีอาการเหมือนคนชักมันทำให้เราปวดขมับมากๆทรมานมากๆเหมือนเราไม่มีที่ระบายเราควรทำยังไงดีกับการที่เราต้องเป็นแบบนี้