คือเราเป็นลูกที่ถูกพ่อแม่ทิ้งไปมีชีวิตใหม่ตั้งแต่ 3 ขวบ และเราก็อยู่กับยายมาโดยตลอดจนเราเรียกยายว่าแม่ ยายเลี้ยงเราส่งเสียเราทุกอย่าง ส่วนตัวพ่อแม่เรานั้นไม่เคยมาดูแลเราเลย จนกระทั่งเราโตและมีครอบครัว แม่เราได้เลิกกับสามีและขอกลับมาอยู่ที่บ้านกับเรา ด้วยความที่เราเป็นลูกเราก็โอเค แต่พอกลับมาแล้วสิ่งที่เราต้องเจอคือ แม่ติดยาและไม่ทำงานอะไรเลยซึ่งตัวเขาเองพึ่ง 40 เรากลับกลายเป็นว่ามีภาระเพิ่มขึ้นเท่าตัว ทำงานรับผิดชอบทุกอย่างในบ้าน แต่หลังๆแม่เราเริ่มเสพยาเยอะจนพูดคนเดียว และสอนอะไรผิดๆให้กับลูกเรา และบางครั้งก็ดุลูกเรา ทะเลาะกับยายบ้าง ทำให้บ้านไม่สงบเลย และยังมีตีกับลุงซึ่งเป็นพี่ชายของเขาที่ขี้เมา คนเมากับคนติดยาทะเลาะกัน ไม่มีใครทำงานรอหวังจากเราทั้งนั้น แต่เราไม่ได้ให้เงินนะ ให้เงินแค่กับยายและยายก็จะซื้อกับข้าวมาไว้กิน บ้านเราก็เป็นคนเช่า ทุกอย่างเราจ่ายหมด ทำให้ทุกคนไม่ต้องทำอะไรเลย แต่ปัญหามันมากขึ้นคือแม่เราเอายาเข้ามาเสพในบ้าน เรารู้จึงพูดตักเตือนไป แต่ไม่เป็นผลเขาไม่ฟัง แจ้งตำรวจจับ ตำรวจก็บอกว่าแค่เสพติดไปแปปเดียวก็ออก ไม่สามารถทำอะไรได้เลย ตอนนี้เรารู้สึกว่าเขาเป็นตัวถ่วงในชีวิตเรามากเราอยากให้เขาหายไป ลุงเราอีกคนที่ขี้เมาวันดีคืนดีไปหาลูกเราที่โรงเรียนตะโกนโวยวายเรียกลูกเรา ทำให้อายเพื่อน เราเกลียดทั้ง 2 คนนี้มากทั้งแม่และลุง แต่เรากลับทำอะไรไม่ได้เลย เพราะชวนยายหนีไปอยู่ที่อื่นเขาก็ไม่ยอมไปเพราะห่วงลูกเขาคือลุงกับแม่เรา ตัวเราก็ต้องมาทนอยู่กับอะไรแบบนี้ ลูกเราต้องมาโตขึ้นในครอบครัวแบบนี้เราท้อมาก ไม่รู้จะต้องทำยังไงดี 😭😭