สวัสดีค่ะ ที่ตั้งกระทู้นี่ขึ้นมา เพราะเราทนไม่ไหวเเล้วจริงๆ เเม่เราคบกับพ่อเรามาหลายปี จนมีเรา ต้องบอกก่อนเลยว่าพ่อเรารักเเม่มากๆ เเม่เราเป็นคนที่ใช้เเต่อารม ไม่เคยรับฟังอะไรเลย เเล้วเเม่เราก็ไม่เคยทำอะไรเลย วันๆเอาเเต่นอน เเล้วงานอดิเรกของเเม่เราคือไปตกเบ็ด เเม่เราให้พ่อทำทุกอย่างให้ เเม้กระทั้งหุงข้าว ทำกับข้าว ซักผ้า เราสงสารพ่อมากๆ เราเคยคุยกับพ่อนะว่าเหนื่อยบ้างไหม ทำไมเเม่ไม่เคยทำอะไรเลย พ่อเราก็ตอบกลับมาเเบบปกป้องเเม่ขั้นสุด เราก็เลยเอือมที่จะพูด วันนั้นพ่อเราทำงานอยู่ เเล้วฟ้ามันร้อง เเม่เราก็ก็โทรไปด่าพ่อ ไปหงุดหงิดใส่พ่อ เเล้วพูดให้พ่อกลับมาบ้านเพื่อที่จะลงไฟ ทั้งๆที่เเม่เองก็ทำได้ เเต่เเม่ไม่ทำ กลับไปทำนิสัยเเบบนั้นใส่พ่อ 😌 วันนี้ก็เหมือนกัน พ่อเราทำงานอยู่ พ่อเราโทรหาเเม่ให้รับของให้เรา เเต่เเม่ไม่รับ เเล้วขนส่งก็เลย ต้องไปส่งบ้านผู้ใหญ่ เเล้วพ่อเราจะไปเอาให้ เราบอกเลยว่าเราโคตรไม่ชอบเลย มีเเม่เเบบนี้ ถ้าพ่อเลิกกับเเม่ไป เราจะไม่เสียใจเลย เราควรทำไงดี ตอนนี้เราใช้คำว่าได้เกลียดได้เต็มปากมากๆ  จริงๆเมื่อตอนเราเด็กๆ เรามีอดีตที่ฝังใจมาตลอด ก็เพราะเเม่คนนี้เเหละ เขาทำร้ายร่างกายเรา ดึงหัวเรา ทุบตีเรา ห้ามเราไม่ให้ไปอยู่กับอา เเต่ตอนนั้นพ่อเราก็ปกป้องเราช่วยเราตลอด เเถมเเม่ยังเอาเเมวที่เรารักมากที่สุดไปปล่อยวัด  เอาจริงๆไม่ใช่มีเเค่เราที่สงสัยในตัวเเม่ ทั้งย่า ทั้งอาเราก็สงสัย เรารักอามากๆ เพราะอาปรึกษาได้ทุกเรื่องเลย  เราควรจัดการเรื่องนี้ยังไงดี เราโคตรไม่ชอบเเม่ตัวเองเลยอะ