คือน้องชายเราอยู่มัธยมแล้วค่ะ คือตอนนี้เป็นช่วงเปิดเทอมจริงเเต่เราไม่เห็นน้องจะทำการบ้านเลยค่ะ(ไม่ได้ทำทั้งอาทิตย์เลยค่ะ เราสังเกตุเพราะอยู่ห้องเดียวกันตอนอยู่บ้าน) เห็นแต่นั่งเล่นเกมกับเพื่อนเสียงดัง พอเราบอกให้เงียบก็ด่าเราด้วยค่ะ เล่นเกมกับเพื่อนนี่ไม่ได้เล่นแบบสนุกนะคะ เล่นด่าคนโน่นคนนี้ด่าเพื่อนแรงๆ เรามาเข้าเรื่องการบ้านนะคะ คือน้องเราให้เเม่เราทำการบ้านให้ คือเราก็เพิ่งมาเห็นด้วยอะค่ะ การบ้านคือเขียนเเล้วก็ระบายสีค่ะ คือเราไปดูเเล้วมันไม่ได้หนักหนามาก เราสงสัยว่าทำไมน้องไม่ทำเอง คือตัวเองนั่งเล่นเกมเเต่เเม่เรานั่งทำการบ้านให้ คือปกติเเม่เรามีงานเยอะอยู่เเล้วค่ะเขาทำทุกอย่าง เราก็ช่วยบ้าง เเล้วคือเราไม่เคยขอให้แม่ทำการบ้านให้เราค่ะ อาจจะเคยขอให้ช่วยบ้าง คือเเม่เราทำการบ้านให้น้องตั้งเเต่เด็กๆค่ะ วันนี้เราเห็นเราเลยพูดไปค่ะว่า งานแค่นี้ทำไมไม่ทำเอง เเค่นี้เเม่ก็เหนื่อยเเล้ว คือเเม่เราไม่ค่อยระเบิดอารมใส่น้องหรือเราเลยค่ะ เราพูดเเล้วเเม่ก็เงียบน้องก็เงียบ น้องไม่เคยขอบคุณเเม่เราสักครั้งเลยค่ะ ถ้าเราไม่บอก คือเสร็จก็ไปเล่นเกมต่อ เรางงมาก คือน้องเราเป็นคนอารมร้อนค่ะ เราพูดเราด่าอะไรหน่อยน้องก็จะลุกมาทุบไม่ก็เตะเราค่ะ(เราสวนกลับนะคะ555หญิงแกร่ง เเต่เราไม่เคยไปทำร้ายน้องก่อนเลยค่ะ) คือเราเตือนหลายรอบก่อนจะด่าจริงๆค่ะ แม่เราก็ไม่ค่อยว่าน้องเลย พ่อเราก็ไม่พูดอะไรพอเราด่าน้องก็บอกว่าไม่ต้องไปยุ่งกับเค้าแบบแนวปกป้องน้องเราอ่ะค่ะ คือน้องเรามักจะทุบตีเราตอนพ่อเราไม่อยู่ค่ะ คือเราไม่เคยฟ้องด้วยเราไม่สนิทกับพ่อ เเล้วคือแม่เราก็อยู่นะคะตอนน้องเราตีเรา เเต่เเม่เราไม่ได้ด่าคนใดคนนึงแม่เราโกรธเราทั้งคู่ค่ะ เราก็ผิดค่ะที่อาจจะพูดวาจารุนเเรงไปเเต่คือเราเตือนหลายครั้งเเล้วจริงๆ พ่อกับแม่เราเเทบไม่เคยต่อว่าน้องเลยค่ะ ถ้าเราไม่พูดออกมาว่าทำไมไม่ว่าน้องกันบ้างล่ะ ปล่อยให้น้องมันด่าคนอื่นเเรงขนาดนี้ได้ยังไง เเม่เราก็เตือนอยู่เเหละค่ะตอนเราพูดเเต่พ่อเรานี่คือปกป้องน้องเต็มที่
เราทำไงดีคะ เราพูดตรงๆเเล้ว เราเหนื่อยกับน้องมากๆ
ปัญหาชีวิต
เราทำไงดีคะ เราพูดตรงๆเเล้ว เราเหนื่อยกับน้องมากๆ