ตั้งแต่เด็กจนโตหนูไม่เคยได้ความรักจากครอบครัวเลยค่ะ
ตั้งแต่จำความได้ตอนนั้นพ่อแม่หย่ากันต้องอยู่กับพี่กัน2คนตอนนั้นหนูอยู่ป.3หนูลำบากมาก
ข้าวก็ไม่ค่อยได้จะกินก็ตอนไปโรงเรียนก็จะได้กินข้าวเที่ยงพี่ชอบทิ้งให้หนูอยู่บ้าน
คนเดียวค่ะเพราะพี่จะไปอยู่บ้านเพื่อนซ่ะส่วนมากพอป.5หนูก็ได้อยู่กับตายยายเหมือจะดีแต่ก็ไม่
หนูโดนด่าเกือบทุกวันค่ะทำอะไรก็ไม่ถูกใจโดนตีด้วยไม้บ้างไม้แขวนเสื้อบ้างโดนตบหน้าตบหัว
ตอนนั้นหนูเจ็บมากค่ะแต่หนูไม่ร้องไห้ไม่รู้ว่ามันชินสำหรับหนูไปแล้วหรือป่าวพอหนูขึ้น
ม.1มันก็ดีขึ้นบ้างเพราะตอนนั้นไม่ค่อยโดนตีแล้วแต่ก็ยังโดนด่าเหมือนเดิมค่ะ
จนตอนนี้หนูอยู่ม.3แล้วแต่มันก็ยังเป็นปมในใจหนูขอบคุณที่ฟังจนจบนะค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่รับฟังนะค่ะ😊🙏