สอบติดได้งานรัฐ ตำแหน่งมั่นคง เงินเดือนสูง แต่หลังจากที่ไปอยู่กทม .ระยะนึง เรารู้สึกไม่ไหว คิดถึงวิถีชีวิตตจว. คิดถึงพ่อคิดถึงแม่ ลองใช้ทั้งรถสาธารณะ รถส่วนตัว มีความเครียดสะสมในทุกๆวัน จนไม่มีสมาธิทำงาน คิดอยู่สักระยะ จึงตัดสินใจลาออกกลับบ้านเกิด
มาเป็นลูกจ้างได้เงินเดือนตามค่าแรงขั้นต่ำ ของตจว. พอเลี้ยงตัวเองได้ แต่ไม่พอดูแลพ่อแม่ ได้ยินชาวบ้านพูดกับเราและพ่อแม่ ว่าได้งานดีๆ เงินเดือนสูง ทำไมอดทนมากกว่านี้
กลับมาบ้าน แทนที่อนาคตตัวเองจะสบาย ทำให้พ่อแม่สบาย น่าเสียดายใช่ว่าใครจะสอบติดกันง่ายๆ
ได้ยินบ่อยมากๆ ทั้งที่พูดกับเรา ทั้งพ่อแม่ ท้อจังเลยค่ะ
ยอมทิ้งเงินเดือน 20K กลับบ้านเกิด เพื่อมาทำงานได้ค่าแรงขั้นต่ำ
มาเป็นลูกจ้างได้เงินเดือนตามค่าแรงขั้นต่ำ ของตจว. พอเลี้ยงตัวเองได้ แต่ไม่พอดูแลพ่อแม่ ได้ยินชาวบ้านพูดกับเราและพ่อแม่ ว่าได้งานดีๆ เงินเดือนสูง ทำไมอดทนมากกว่านี้
กลับมาบ้าน แทนที่อนาคตตัวเองจะสบาย ทำให้พ่อแม่สบาย น่าเสียดายใช่ว่าใครจะสอบติดกันง่ายๆ
ได้ยินบ่อยมากๆ ทั้งที่พูดกับเรา ทั้งพ่อแม่ ท้อจังเลยค่ะ