ไว้เตือนใจตัวเอง hiv

ผมมีเรื่องเกี่ยวโรคhiv 
ไม่คำนึงถึงโรคนี้เลย จนตัวเองมาตกอยู่ในสถานะการนี้ 
ด้วยเนื่องจากว่า ผมมีอะไรกับเเฟนคนปัจจุบันผ่าไฟเเดงโดยไม่ใส่ถุงยาง
ก่อนหน้านี้ใส่ตลอด ผ่านมาได้ประมาณเกือบๆ10วัน ผมมารู้ว่าตัวเองเป็นหนองใน
ตกใจมากไม่เคยเจอ ไม่เคยรู้ด้วยว่าหนองในเป็นไงก็ได้หาข้อมูลมา ก็บอกกับเเฟนว่าเราจะไปหาหมอพร้อมกัน
เราก็รักษากันหมอให้ผมเจาะเลือด ตอนนี้คือบอกตรงๆว่าใจตกมาก เพราะก็ก่อนหน้านี้เราไม่เซฟตัวเองเลยกลัวไปหมด เเต่ผลออกมาเป็นลบ
หมอก็ให้ฉีดยาละก็ยามากิน หาย!!!วันนั้นเลย ผ่านมาได้เกือบ2เดือนผมมีอาการไข้ มีเม็ดยุงกัด1เม็ด ปวดเมื่อย(ผมเป็นคนที่คิดมาก) สิ่งๆเเรกที่ผมคิดคือhivไม่ได้คิดถึงไข้หวัดเลย
ผมกินไม่ได้นอนไม่หลับรู้สึกไม่สดชื่นเลย อ่อลืมบอกมันใกล้จะถึงวันนัดเจาะเลือดประมาณ1อาทิตย์ กะว่าจะรอผมนอนไม่หลับทั้งคืนร้องไห้โทษตัวเองจนจิตตกเลยก็ว่าได้ เเฟนก็บอกให้ผมไปตรวจเลย เเฟนผมมันใจมากเพราะเค้าไม่มีเชื้อเเน่นอนเพราะเค้าตรวจของวิทลัยทุกปี ผมก็ไปหาหมอเพื่อขอเจาะเเต่หมอไม่ให้เจาะ เพราะเขาบอกผมคิดไปเองผมยืนเถียงกับหมอ ผมบอกกับหมอว่าผมขอร้องเลย555555 เขาก็ให้เจาะรอผมตรวจ2ชม.หมอส่งผมไปอีกตึก เจออีกหมออีกคน หมอด่าผมว่าอย่ารู้มากกว่าหมอ อย่าเอาในเน็ตมาเถียงหมอรักษามากี่รายเเล้วคนไข้คิดไปเองเเน่นอน ผมนี่นั่งเเห้งเลยทีนี้ก็กลับมาฟังผลตรวจ
ครั้งเเรกที่ผมเจาะได้เข้าไปอีกห้อง เเต่ครั้งนี้หมอให้ฟังผลตรวจอีกห้องนึงความรู้สึกที่เข้าไปเหมือนห้องไว้นั่งทำใจเลย ผมก็คิดละเชี้ยเอ้ยกูติดเเน่ๆไม่เหมือนวันนั้น หมอถามว่าจะบอกกับใครมั้ยผมนี่น้ำตาคลอเลยก็เลยบอกไปว่าน่าจะบอกกับเเม่ หมอบอกว่าผลเป็นลบนะลูก หนูไม่เป็นเอดส์นะ ผมนี้ย้ำเลยชั่วใช่มั้ยหมอ ไม่ใช่ว่าถ้าผมกลับเเล้วโทรมาบอกผิดพลาดนี้เป็นลมเลยนะ ก็กลับมาบอกเเฟน เเฟนหัวเราะล้อผม ผมนี่มันซื่อจริงๆผมคิดว่าhivมันเกิดจากตัวเราเองที่สะสมเชื้อ เเต่ความจริงคือเราต้องติดจากคนที่มีเชื้อเท่านั้น คิดว่าโรคมันเกิดขึ้นเองเกิดจากเราดื้อๆ กูจิตตกไปฟรีๆเลยหาข้อมูลมาเถียงหมอ ต้องไปตรวจอีก 6ก.พ.67 ปีหน้าเลย เเต่มันก็ไว้เตือนใจผมจริงๆเหตุการณ์ตอนนั้นมันไม่ตลกเลย ถ้าใครได้อ่านอยากให้ป้องกันดีที่สุด ถ้าคุณยังไม่พร้อมที่จะเสีย ถุงยางมันป้องกันโรคเเละป้องกันลูกด้วย เออผมลืมบอกในช่วงที่ผมเครียดผมได้เข้าไปอยู่ในไลน์กลุ่มคนติดเชื้อนี้ ต้องขอบคุณพวกเขาด้วยตอนนั้นผมคิดว่าเองเป็นเเล้วเเต่พอเห็นการใช้ชีวิตของพวกเขาทำให้ผมรู้ว่า พวกเขาก็คือคนเหมือนกับเรายังสามารถมีความสุข ทำอะไรปกติได้เหมือนคนทั่วไป พวกเขายังสามารถทำสิ่งที่อยากจะทำเพราะชีวิตยังเป็นของพวกเขา ผมขอเป็นกำลังใจกับคนที่ติดเชื้อนะครับเเละใครที่กำลังทำอะไรเสี่ยงๆอยู่ป้องกันเถอะกันไว้ดีกว่าเเก้ ผมจำเป็นบทเรียนเเละคงกลัวไปตลอด ตอนนี้ผมยังคิดว่าผมไม่ชัวร์เลยด้วยซ้ำเเต่รอวันที่หมอนัดดีกว่า ตอนนี้คือไม่ไปทำอะไรเสี่ยงๆดูเเลตัวเองออกกำลังกายบ่อย นี้คือเรื่องทั้งหมดครับ ไว้มารายงานใหม่นะ....
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่