เมื่อลูกโตเข้าสู่ช่วงวัยรุ่นและมีแฟน แล้วลูกติดแฟน ชอบไปอยู่ที่บ้านแฟน กลับบ้านดึกๆทุกครั้ง จนค่อยๆห่างแม่ไป เราเป็นแม่ก็มีอาการน้อยใจบ้างบางครั้ง แต่ก็เข้าใจลูกเพราะนั่นคือความสุขของเขา เราเป็นแม่ที่ปล่อยให้ลูกได้ใช้ชีวิตตามที่ต้องการ ลูกอายุ20แล้ว เราไม่เคยห้ามเรื่องการมีแฟน แค่สอนให้ลูกป้องกันตัวเองและแฟนให้ดี แต่พอลูกมีแฟนจริงๆ บางครั้งก็รู้สึกนอยด์ แต่เวลาลูกกลับมาบ้านเราก็ดีใจ (ลูกอยู่หอพัก กลับบ้านอาทิตย์ละครั้ง) เราพยายามจะจัดการกับความรู้สึกของตัวเอง ไม่ให้คิดมากเวลาลูกไปหาแฟน แต่เราอาจจะคิดมากไปเอง เพราะลูกก็ไม่ได้ทำอะไรให้เดือดร้อน พ่อแม่ของแฟนลูกก็รับทราบการคบกัน อยู่ในสายตาผู้ใหญ่ตลอด ปัญหาคือความรู้สึกเราเองนี่แหละที่อาจจะคิดมากไปเอง และชอบกังวลห่วงลูกมากเกินไป ทั้งที่เขาก็โตแล้ว เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่เลี้ยงลูก3คนตามลำพัง พอลูกๆๆเริ่มโตแล้วจะออกไปใช้ชีวิตของตัวเอง เราคงกังวลมากไปเองใช่มั้ย