ถ้าเชื่อว่าตายเเล้วเกิด ก็ต้องเบื่อหน่ายอยากที่จะหลุดพ้น ก็ต้องปฏิบัติอะไรต่างๆนาๆ มันยากมันฝืนจิตฝืนใจ เเต่ถ้ามันไม่มีการเวียนว่ายตายเกิดหล่ะ ถ้าบอกว่าตายเเล้วสูญ มันก็อาจจะทำให้คนไม่มีความสงบสุขในสังคมมนุษย์ วุ่นวาย มันเป็นอารมณ์เเบบทำดีอยู่บ้างเผื่อตายเเล้วเกิด เเต่ก็ข้องอยู่กับสิ่งที่ทำให้มีการเกิดอีก เผื่อตายเเล้วดับก็จะไม่ได้เสียดายชีวิต จริงอยู่ที่ว่าคนเรามันต้อง เเก่ เจ็บ เเล้วก็ตายไปในที่สุด ชีวิตจะมีอะไรนอกจากเรื่อง กิน กาม เกียรติ ก็เเล้วจะมีอะไรหล่ะ เพียงเเค่นี้ก็พอมั้งชีวิต กินอิ่มนอนหลับใช้ชีวิตเเบบไม่เสียใจทีหลังโดยมีธรรมะที่ใช้ได้ในชีวิตประจำวันมาปรับใช้ สุข ทุกข์ปะปนกันไป
(สองความเชื่อนี้มันตีกันในหัวเพราะความไม่เเน่ใจ เพราะเราไม่ได้รู้ไม่ได้เห็นด้วยตนเอง ศึกษาอยู่เเต่มันไม่อาจปลงใจเชื่อจริงๆ)