สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลย 
  ตัวเราเองอยู่ในครอบครัว ที่พ่อกับแม่อายุค่อนข้างเยอะ  พ่อเรา 62 แม่ 55 ตัวเราเอง 25 
 ตลอดชีวิตที่ผ่านมาเราโตมากับความคาดหวังของพวกเขาทั้ง 2 คน 
 เราไม่ได้ใช้ชีวิตแบบที่เราอยากเดิน ตั้งแต่เด็ก ทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมา เรารู้สึกสิ้นหวัง ไม่รู้จะทำไงต่อ ไม่มีอนาคต อยู่ไปวันๆ เพราะต่อให้เราคิด หรือหวังอยากจะทำอะไร เราก็จะโดนขัดตลอด พ่อกับแม่เราค่อนข้างเจ้าระเบียบและหัวโบราณ ทุกอย่างที่เราเลือก ไม่ว่าจะการเรียน การงาน เขาจะมองว่ามันไม่โอเคหมด ไลฟ์สไตล์ของพวกเขากับเรา ตรงข้ามกันเลยค่ะ พ่อที่มองทุกอย่างในแง่ลบ เพราะเคยเป็นเด็กวัยรุ่นเกเร เลยกลัวเวรกรรมมาตกกับลูกตัวเอง กับแม่ที่ เรียบร้อย มีระเบียบ กับเราที่ เป็นลูกผู้หญิง และ เป็นลูกคนเดียว ที่ก็ไม่ได้เรียบร้อยแบบที่พวกเขาอยากให้เป็น  ตั้งแต่หัวจรดเท้าคือ  ทำสีผมฉุดฉาดมากไม่ได้ แต่งหน้าจัดเกินไม่ได้ ใส่เสื้อผ้าพอดีตัวไม่ได้ ต้องใส่หลวมๆไม่ให้เห็นสัดส่วน ใส่ขาสั้นไม่ได้ เที่ยวไม่ได้  เรากลายเป็นคนหมดความมั่นใจในการแต่งตัวไปเลยค่ะ เพราะไม่ว่าจะแต่งแบบไหน จะทำอะไร จะโดนด่าว่า "ทุเรศ" หรือบอกว่า ทำอะไรไม่เห็นแก่พ่อแม่ ทำในสื่งที่พ่อแม่ไม่ชอบ 
       ปัญหาหลายปีที่ผ่านมานี้คือ เราอยู่กัน 3 คนค่ะ ในบ้าน ซึ่ง แม่จะมีทำงานขายออนไลน์นิดๆหน่อยๆ พ่อก็เพิ่งเกษียนมา ตัวเราทำงาน 8 โมงเช้า ถึง 6 โมงเย็น บางทีเคลียร์งานต่อ 2 3 ทุ่ม ทำงานถึงวันเสาร์ บางทีอยากไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง วันอาทิตย์อยากไปพักผ่อน แต่สิ่งที่พวกเขาต้องการคือ ต้องการให้เรา  "ช่วยทำงานบ้าน"  ถามว่าเราทำมั้ย เราทำนะ เรากวาด ถู ล้างห้องน้ำ หรือทำอะไรเท่าที่เราจะทำได้ในตอนที่เรามีเวลา  แต่บางทีเราอยากออกไปพักผ่อน เราอยากไปนั่นนี่ ก็จะโดนด่ากลับมาว่า ไม่คิดจะช่วยพ่อแม่เลยหรอ พ่อแม่แก่มากแล้ว เหนื่อยแล้ว ถ้าเราออกไป เขาก็จะงอน ไม่คุยกับเรา บางทีก็ไลน์มาด่าๆ จนเที่ยวไม่สนุก  ซึ่งคำที่โดนด่าบ่อยที่สุดคือ เห็นแก่ตัวค่ะ  สิ่งที่เราอยากได้คำตอบมากๆเลย คือ เราควรทำตามสิ่งที่พวกเขาต้องการทุกอย่าง ทั้งๆที่มันฝืนความเป็นตัวเรามาก เรียกได้ว่าตรงข้ามกันเลย หรือเราควรเป็นตัวของเราเอง มี space ให้ตัวเอง ได้ทำอะไรตามใจ  หรือเราควรจบชีวิตนี้ไปเลยดีคะ เหนื่อยจัง