สวัดดีเรามีเรื่องอยากระบาย
คือเมื่อแระมาณ2เดือนก่อนเราทเลาะกับเพื่อนคนนึงมันหนักจนเลิกเป็นเพื่อนกันแต่เราทเลาะกัน2คนเหมือนเรากลายเป็นคนที่โดนแซะแบบเราก็ไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิดแล้วแต่เราไม่อะไรเพราะเราไม่อยากมีปัญหาแล้วมีอยู่ครั้งนึงตอนเราทเลาะกันแรกๆตอนแรกเราลงแข่งแชร์บอลแต่อยู่ๆเราไม่รู้หรอกว่าเค้าพูดอะไรบ้างแต่ที่รู้ๆคือเราเสียตำแหน่งในทีมให้เค้าไปแบบงงๆอ่ะตอนนั้นยอมรับเลยว่าโกรธมากเสียใจมากเพราะเราพยามหนักมากเพื่อที่จะได้ตำแหน่งนี้มาเพราะเราเป็นคนไม่เล่นกีฬาเลยเราเลยต้องพยายามมากกว่าคนอื่นตอนนั้นเราจะเลิกเล่นเลยแหละเพราะเราไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องพยายามอีกแล้วแต่เฟลมากเพราะเค้าคือคนที่รู้ว่าตำแหน่งนี้กว่าจะได้ไม่ง่ายเลยจนตอนนี้แต่เรารู้สึกเลยว่าช่วงหลังนี้ทุกคนมองเราเปลี่ยนไปมากๆจากตอนแรกคนอื่นจะคุยกับเราปกติก็เริ่มไม่คุยกับเราเมินเราจนประมาณ2อาทิตย์ก่อนทุกคนเมินเราแบบเหมือนเราไม่มีตัวตนเรายอมรับเลยว่าเสียใจมากแต่ตอนนั้นเรายื่นคำขาดกับตัวเองเลยว่าเราจะไม่เอาตัวเองไปอยู่กับอะไรแบบนี้เพราะเราไม่อยากเจ็บไม่อยากเป็นตัวตลกของใครอีกและวันนี้เรากล้าที่จะทักไปคุยเรื่องนี้กับเพื่อนอีกคนนึงเรื่องนี้แต่ที่เราได้คำตอบมามันเจ็บมากเจ็บเกินคำบรรยายอ่ะเค้าบอกเราว่าให้อดทนหน่อยและเราไม่เข้าใจเลยว่าเราต้องอดทนอะไรเรานังไม่ได้ทำอะไรเลยทำไมเราต้องอดทนแล้วจะให้อดทนเรื่องอะไรเราไม่เข้าใจเลยและเราไม่อยากคุยต่อแล้วเราเลยไม่ได้พิมพ์อะไรตอบแต่ยอมรับว่าเสียใจเราไม่อยากโทษใครนะแต่เราเหนื่อยอ่ะอยากหายไปจากโลกนี้จังเลย
ทำไมเราถึงเป็นคนที่คนอื่นไม่ต้องการ
คือเมื่อแระมาณ2เดือนก่อนเราทเลาะกับเพื่อนคนนึงมันหนักจนเลิกเป็นเพื่อนกันแต่เราทเลาะกัน2คนเหมือนเรากลายเป็นคนที่โดนแซะแบบเราก็ไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิดแล้วแต่เราไม่อะไรเพราะเราไม่อยากมีปัญหาแล้วมีอยู่ครั้งนึงตอนเราทเลาะกันแรกๆตอนแรกเราลงแข่งแชร์บอลแต่อยู่ๆเราไม่รู้หรอกว่าเค้าพูดอะไรบ้างแต่ที่รู้ๆคือเราเสียตำแหน่งในทีมให้เค้าไปแบบงงๆอ่ะตอนนั้นยอมรับเลยว่าโกรธมากเสียใจมากเพราะเราพยามหนักมากเพื่อที่จะได้ตำแหน่งนี้มาเพราะเราเป็นคนไม่เล่นกีฬาเลยเราเลยต้องพยายามมากกว่าคนอื่นตอนนั้นเราจะเลิกเล่นเลยแหละเพราะเราไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องพยายามอีกแล้วแต่เฟลมากเพราะเค้าคือคนที่รู้ว่าตำแหน่งนี้กว่าจะได้ไม่ง่ายเลยจนตอนนี้แต่เรารู้สึกเลยว่าช่วงหลังนี้ทุกคนมองเราเปลี่ยนไปมากๆจากตอนแรกคนอื่นจะคุยกับเราปกติก็เริ่มไม่คุยกับเราเมินเราจนประมาณ2อาทิตย์ก่อนทุกคนเมินเราแบบเหมือนเราไม่มีตัวตนเรายอมรับเลยว่าเสียใจมากแต่ตอนนั้นเรายื่นคำขาดกับตัวเองเลยว่าเราจะไม่เอาตัวเองไปอยู่กับอะไรแบบนี้เพราะเราไม่อยากเจ็บไม่อยากเป็นตัวตลกของใครอีกและวันนี้เรากล้าที่จะทักไปคุยเรื่องนี้กับเพื่อนอีกคนนึงเรื่องนี้แต่ที่เราได้คำตอบมามันเจ็บมากเจ็บเกินคำบรรยายอ่ะเค้าบอกเราว่าให้อดทนหน่อยและเราไม่เข้าใจเลยว่าเราต้องอดทนอะไรเรานังไม่ได้ทำอะไรเลยทำไมเราต้องอดทนแล้วจะให้อดทนเรื่องอะไรเราไม่เข้าใจเลยและเราไม่อยากคุยต่อแล้วเราเลยไม่ได้พิมพ์อะไรตอบแต่ยอมรับว่าเสียใจเราไม่อยากโทษใครนะแต่เราเหนื่อยอ่ะอยากหายไปจากโลกนี้จังเลย