AOL บทนำ  เรื่องราวของ พี่ธันวา กับ น้องแก้ม (ฉบับปรับปรุงจะเอาไปเสนอค่ายต่างๆดู)

“เรื่องมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้นมา ก็ไม่มหัศจรรย์เท่ากับ ใจของเรา ที่มีกันและกัน ให้ฉันได้รักกับเธอคนนี้ ” ชายหนุ่มกำลังนอนฟังบทเพลงแสนหวานในห้องนอนของตัวเอง ดวงไฟถูกเปิดออกแบบสลัวๆ อยู่บนเตียงนุ่มๆ โดยไม่รู้ตัวเลยว่ามีคนเดินมาเข้ามาอยู่ใกล้ๆกว่าจะรู้ตัวเขาก็โดนมือบางสัมผัสที่กล้ามอกของเขาที่สวมด้วยเสื้อสีขาวตัวบางโดยมีเสื้อแขนยาวทับไว้อีกตัวโดยไม่ได้ติดกระดุมสองเม็ดแรก “วันนี้แก้มของพี่เป็นอะไรน่า..” ชายหนุ่มหันหน้ามองหญิงสาวแสนสวย พูดจาเชิงหยอกล้อเธอด้วยใบหน้าเรียบนิ่งแต่สายตาก็มองหญิงสาวอย่างหวานหยดเยิ้ม ทั้งคู่มองกันเพียงครู่เดียวแก้มเนียนนุ่ม ถูกมือหนาสัมผัสอย่างบางเบาแต่ก็ทำให้เธอรู้สึกร้อน “พี่ธันขา.... ช่วยน้องด้วย” เธอใช้น้ำเสียงหวานหยดโดยมือบางยังคงลูบไล้หน้าอกแกร่งแต่คราวนี้ถือวิสาสะถอดเสื้อชายหนุ่มตรงหน้า  ชายหนุ่มตอบรับโดยการจูบริมฝีปากบางอมชมพูธรรมชาติพร้อมกับโอบเอวน้อยๆ โดยที่เธอเองก็จูบตอบสามีอย่างดูดดื่มกันอยู่พักใหญ่ก่อนที่สุดท้ายทั้งสองมีค่ำคืนแสนหวานและเร้าร้อนร่วมกันอีกครั้ง อีกครั้ง และ อีกครั้งไปจนเช้ามืด
 
                 ชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังยืนนอกระเบียงที่ใหญ่เกือบครึ่งของห้องนอน ทั้งที่ภายในห้องใหญ่และกว้างจนนอนได้หลายคน โดยถูกจัดโซนอย่างเป็นเรียบร้อยตามนิสัยของภรรยา ซึ่งตอนนี้ตัวเขาทบทวนเรื่องราวต่างๆในอดีตที่ผ่านมา “พี่ธันวาขาาาา” หญิงสาวเรียกสามีหนุ่มด้วยน้ำเสียงงัวเงียผสมความอ้อดอ้อน  “ว่าไงครับน้องแก้มที่รัก” ชายหนุ่มหันมาทางเสียงพร้อมกับตอบรับเธอซึ่งทำให้เห็นว่าชายหนุ่มมีรูปหน้าเรียวนิดๆ ตาตี่และผิวขาวตามสไตล์คนที่มีเชื่อสายจีน  หน้าตาห้องถูกเปิดออก  “แก้มฝันร้าย”  หญิงสาวพูดพร้อมก้าวเท้าออกมาที่ระเบียงพร้อมโอบกอดเขาเอาไว้อย่างแนบแน่นด้วยใบหน้าอย่างยิ่งที่แสดงถึงความวิตกกังวล “ก็แค่ความฝันนะครับ อย่าคิดมากนะคนดีของพี่  ชายหนุ่มลูบผมเธอแล้วไล่ลงมาลูบแก้มขาวเนียนอมชมพูตามธรรมชาติของหญิงสาววัยยี่สิบต้นๆและยังคงเป็นเจ้าของรพ. มีหมอประจำตัวที่คอยดูแลหน้าตาผิวพรรณให้อย่างสมำเสมอ   “โธ่ ปกติพี่ธันชอบคิดมากกว่าหนูอีกนะ” ทั้งคู่ต่างปลอบและหยอกล้อกันไปมาก่อนที่จะโอบกอดกันไว้อย่างแนบชิดสนิทกาย ก่อนทีชายหนุ่มจะบรรจงจูบริมฝีปากบางเอาไว้ด้วยความรักที่เต็มเปียมไปทั้งหัวใจ
            แต่ทันใดนั้นเสียงปืนดังขึ้นหนึ่งนัด หญิงสาวตกใจมากเมื่อรู้ว่าคนรักถูกยิงจากทางด้านหลังในขณะที่ยังคงโอบกอดกันและบรรจงจูบกันอย่างไม่คลาย ไม่นานชายหนุ่มก็ล้มลงอย่างช้าๆ “พี่ธันคะ! !   พี่ธัน! ตื่นสิคะ! อย่าหลับนะคะ แก้มรักพี่นะ” เมื่อเธอตั้งสติได้ก็พยายามเรียกคนมาช่วย จะหาตัวคนร้ายก็ไม่พบ เธอรีบโทรหาญาติผู้พี่ของสามีแต่กับโทรไม่ติด ทำให้หญิงสาวร้อนใจยิ่งนัก ขณะที่คนข้างๆยังเลือดอาบ 
 
……………………………………………………………………………………………….
 
          สวัสดีครับ ผมคือ ธันวา ธนบัตร คนดีคนเดิม เพิ่มเติมความเพอร์เฟค และเท่ที่สุดในจักรวาล หรือจะเรียกผมว่า ธันวาคนเท่ อย่าลืมติดตามเฟซบุ๊คและเพจส่วนตัวของผมด้วยนะครับทำไมผมถึงถูกยิงนั้นหรอ! เกิดอะไรขึ้นกันนะ!? คงต้องเล่ากันยาวหลายตอนเลยนะครับ จะเบื่อกันก่อนไหมนะ งั้นเพื่อไม่เป็นการเสียเวลา   กระผมจะขอนำทุกท่านคืนสู่อดีต
 
  เมื่อหลายเดือนก่อน       
 
ชายหนุ่มผิวขาวตัวเล็กที่สุดในแก็งคนหนึ่งกำลังยืนฉลองอยู่กับเพื่อนๆของตัวเองและแขกวีไอพีอีกหลายสิบชีวิตในห้องจัดงานเลี้ยงของโรงแรมเซเลส พาราไดซ์ 
“สวัสดีคราบ ผมพอลครับ” เมื่อปรากฏตัวของนักร้องชื่อดังขึ้นมาบนเวทีเสียงกรี๊ดก็ดังกระหึ้ม ซึ่งพิณ หนึ่งในสาวสวยที่เข้ามาร่วมแก็งหลังจากได้คบหากับ ตูน ตันติกร ทายาทคนตโแห่งตระกูลกิตติขจรและปัจจุบันขึ้นแท่นเป็นหนึ่งในผู้บริหาร
“คุณตูน แฟนนายอะกรี๊ดไม่เกรงใจใครเลยนะนั้น” ธันวาพูดทักเพื่อนสนิทที่หนีไปมีแฟนคนแรก “ฟงแฟนอะไร นี้เมียในอนาคตเว้ย” 
“พิณคุณเป็นคู่หมั้นผมนะ กรี๊ดะไรขนาดนั้นผมหวงรู้ไหมครับ”  เขามองเธอด้วยสายตาอ้อนหวาน สีหน้ากำลังอ้อนหญิงสาวคนรักที่รุ่นราวเดียวกัน
คนโดนนินทาอย่างชายหนุ่มร่างสูงหันไปโวยวายกับเพื่อนหน้าตี๋ ก่อนที่จะหันไปดุพิณเชิงหยอกเย้าพร้อมกับหอมแก้มหนึ่งฟอดและจับมือบางโชว์แหวนที่ถูกสวมอยู่บนนิ้วนางข้างซ้าย
 “คุณตูน เพื่อนคุณหันมามองหมดแล้ว พิณก็เขินเป็นนะคะ”
“อะไรกันเนี่ยครับมีหึงมีหวงกันในงานคอนกันด้วย มีมงมีเมีย อิจวะ” ต้นไผ่พูดแทรกขึ้นมา
“ก็พิณชอบเพลงของพี่พอลนี้ค่ะ” หญิงสาวตัวเล็กพูดด้วยน้ำเสียงหวานๆ กับคนรัก และ หันไปมองธันวาพร้อมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง “คนแต่งเพลงก็เก่งนะคะ” 
“แล้วไปสวมแหวนหมั้นตอนไหนไม่บอกเพื่อนๆเลยนะ ” พอร์ช ชายหนุ่มสุดหล่อเจ้าของบริษัทผลิตอาหารและเครื่องดื่มขนาดยักษ์ใหญ่ พูดขึ้นพร้อมกับสีหน้าที่แสดงถึงความยินดี
“ก็สวมไว้ก่อน จะหมั้นและแต่งงานกันเดือนกุมภาพันธ์ที่จะถึงนี้” ตูนพูดด้วยสีหน้าที่มีความสุขแต่คนข้างๆเขินจนแก้มแดงเป็นลูกตำลึง
“ทำไมมีนายังไม่มาอีกวะ” ธันวาพูดเบาๆคนเดียวรู้สึกว่าเพื่อนไปนานมากแล้วจนรู้สึกกังวลนิดๆ ตะหงิดในใจอย่างบอกไม่ถถูก
“เออจริงด้วยวะ มีนาหายไปไหนวะ มีใครรู้ปะ’” พอร์ชได้ยินที่หนุ่มตี๋สถบกับตัวเองเบาๆ  ถึงจะฟังไม่ชัดแต่ก็พอรู้ว่าหมายถึงใคร
“จริงด้วยวะ ไมji^hvt” ตู กับ ต้นไผ่พูดขึ้นพร้อมกัน
“มีนาคงไปห้องน้ำอะครับ”  ธันวาพูดลอยๆ สายเลือมมองเพื่อนๆ
“คุณธันคุณ รู้ได้ไง” ตูนถามอย่างสงสัย
“ผมเก่งอะครับ” ชายหนุ่มพูดทีเล่นทีจริงแต่ความจริงแล้ว มีนากระซิบกับธันวาว่าจะไปห้องน้ำ
 
“พอๆ ไอ้พอลเด็กไอ้ธันเริ่มร้องเพลงแหละ” ต้นไผ่พูดขึ้นมาพร้อมกับยกมือขึ้นสูงๆ ตามคำเรียกร้องของคนบนเวที
“Love me love me  รักฉันที เพราะฉันรักเธอแค่คนเดียว….”
“ไอ้สั…. ท่าในตำนานมาแล้ววะ”  พอร์ชพูดด้วยเสียงตื่นเต้นและใบหน้าที่แสดงถึงความยินดีที่พอลมีแฟนคลับมากมาย ซึ่งเพลงนี้และอีกหลายเพลงถูกถ่ายทำ MV ที่บริษัทของเขาและไร่แห่งหนึ่งซึ่งมีแฟนของเขาเป็นเจ้าของไร่
  เวลาหมุนผ่านไปเรื่อยๆ จนพอลร้องไปสามสี่เพลงแล้ว  “เพื่อนๆ เดี๋ยวผมไปดูมีนาก่อนนะ” ธันวาพูดขึ้นมา “คุณธัน คุณจะให้ผมไปด้วยไหมครับ” ต้นไผ่ถามด้วยความเป็นห่วงทั้งธันวา และมีนา
“ไม่ต้องหรอก อยู่ในโรงแรมคงไม่มีอะไรหรอกมั่ง”
“โอเค งั้นตามใจนายละกัน” ต้นไผ่บอก
“แต่ก็ขอบคุณนะเพื่อน”
 
            หนุ่มตี๋คอยเดินตามหามีนาทุกทีไม่ว่าจะบริเวณห้องน้ำจุดที่ใกล้กับห้องจัดงานมากที่สุดหรือจุดอื่นๆ ก็ตามทีแก็ยังไม่พบก็ตัดสินใจเดินออกไปตามหาแถวร้านอาหาร บาร์ริมสระและชายหาดของโรมแรมยักษ์ใหญ่แห่งนี้
“เกิดอะไรขึ้นว่ะ” ตอนนี้ฮอโมนต่างๆในร่างกายพลุ่งพล่าน เหงือเริ่มออกช้าๆ หัวใจของชายหนุ่มก้าวเท้าไปกระแทกกับสิ่งที่อยู่ด้านหลังจนล้มลงไปพร้อมกับรู้สึกที่เหมือนมีใครจับจ้องมองอยู่ตลอดเวลา
“ธันวาทำอะไรตรงนั้นอะ นายเป็นอะไร”  มีนาพูดขึ้นพร้อมใบหน้าที่แสดงความตกใจและวิตกกังวล ไม่แพ้เพื่อนสนิทอย่างเห็นได้ชัดเจนก่อนที่จะหันมาเห็นอีกคน  “ธัน นั้นมันศพนี้”
“ไม่รู้  ธันไม่รู้อะ  เพื่อนนาเราทำไงกันดี เด็กวัยรุ่นโดนฆ่าในโรงแรมนี้ได้ไง ใครกล้าทำวะ แล้วตอนล้มลงไปรู้สึกเหมือนมีใครแอบมองอยู่” ชายหนุ่มมองหน้าเพื่อนสนิทและยังคงตกใจกลัวกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า แต่ก็รู้สึกเจ็บแค้นในใจเมื่อตั้งใจมองก็เห็นว่า ศพนั้นเป็นชายหนุ่มวัยรุ่นที่ดูราวแค่ สิบหกถึงสิบเจ็ดปี มีรอยแผลที่เกิดจากอาวุธมีคมอย่างแน่นอน แสดงว่าต้องถูกฆาตกรรม เพราะหนุ่มหน้าตี๋ก็เคยเห็นศพที่ถูกฆ่าในลักษณะนี้ตอนที่แอบไปช่วยเหลือพี่ๆของเขา ทำให้ตัวธันวาและตูนก็ได้เจอกับพิณ “มีนา ธันวาว่านี้มันฆ่ากันชัดๆ ทำยังไงกันดี”
“ธันวา นายใจเย็นๆนะ พี่จักรก็อยู่เราบอกพี่จักรดีไหม”  เธอพูดพร้อมกับลูบไหล่และหลังของหนุ่มหนห้าตี๋เพื่อนสนิทที่เข้าใจเธอมากที่สุด เหมือนที่เธอเองก็เข้าใจธันวาอย่างดี
“โอเค ธันจะพยายามนะ ส่วนธันจะลองโทรหาพี่ๆดู” 
“อย่างนั้นแหละธันวา”
“พี่จักรอยู่ไหนคะ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว พี่ช่วยพาพนกนงานมาที่ชายหาดของโรงแรมตอนนี้เลยได้ไหม” มีนาพูดเสียงสั่นนิดๆ เพราะเธอเองก็ทั้งวิตกและกลัวเหมือนกันจนหัวใจเต้นแรง
“เกิดอะไรขึ้นทำไมเสียงน้องมีนาเป็นแบบนั้น”
“ตอนนี้หนูกับธันวารู้สึกกลัวจริงๆ มีศพเสียชีวิต น่าจะถูกฆาตกรรม”
“ห๊ะ อยู่ตรงส่วนไหนกัน รีบหลบๆออกมาก่อน ”
“ชายหาดค่ะโซน C3 ค่ะพี่”
“โอเคพี่จะรีบนำรปภ.ไปในทันทีและแจ้งตำรวจ พวกน้องใจเย็นๆนะ”