คือไม่รู้สิเรารู้สึกเกลียดความจน เราไม่ชอบชีวิตที่เป็นอยู่เราทำทุกอย่างที่จะทำได้เพื่อจะทำให้ชีวิตดีขึ้น แต่มันก็แค่นั้นเรารู้เรายังเด็กอายุแค่15 ยังมีอะไรรออีกเยอะแต่เราอยู่มาจน15ปี มันก็มีเส้นบางๆกั้นอยู่ดลางระหว่างคำว่าโลกสวยกับความเป็นจริง เราไม่รู้จะหาทางออกยังไงเราเครียด เราก็อยากมีชีวิตวัยรุ่นแบบปกติไม่ต้องมาเครียดแบบนี้