เราขึ้นม.4ค่ะเรามีเพื่อนที่สนิทอยู่5คนรวมถึงตัวเราเองเราขอแทนเพื่อนคนนี้ว่า ก ข ค ง จ (ก.คือเรานะคะ)เราเป็นคนที่เรียนไม่ค่อยเก่งค่ะเราอยู่กับ ข ค จ มาตั้งแต่ม.3เทอม2แล้วค่ะ(จ.เป็นเพื่อนห้อง2ค่ะส่วนเราเองอยู่ห้อง1ค่ะ)พอขึ้นม.4มานี้มีเพื่อนมาใหม่หนึ่งคนคือ ง ค่ะตั้งแต่เปิดเทอมมาค่ะเราก็ใช้ชีวิตอยู่เพื่อนสนิทค่ะและในบางครั้งเราก็จะหงอยๆบ้างเพราะมีปัญหาชีวิต(ไม่ใช่เรามีอยู่คนเดียวนะคะพวกเขาเองก็มีบ้างค่ะก็ให้คำปรึกษากับบางเรื่องที่จะให้ได้นะคะ)อยู่มากลางเทอมค่ะและในวันนั้นเป็นวันที่โครตแย่ในชีวิตค่ะเราไม่สบายค่ะและในวันนั้นทุกคนเมินเฉยกันมากๆค่ะเเทบจะไม่พูดกันในกลุ่มเลยและพอตอนเย็นของวันนั้นเราเลยกระทบสิ่งที่เขาทำใส่เรากลับเราเมินเขากลับค่ะ ทุกครั้ง ง.จะอยู่ด้วยทุกวันค่ะคล้ายๆว่าสนิทมากที่สุดค่ะเราเดินคนเดียวพร้อมกับนำ้ตาเพราะเราน้อยใจ และเสียใจค่ะแถมไม่สบายด้วยค่ะ แล้วเราก็เจอกับเพื่อน จ ค่ะเขาบอกว่า ง. เดินไปร้องไห้กับ ข ค และ จ ก็ได้ยินมาว่าเราทำ ง.เสียใจค่ะเราก็เสียใจค่ะ
พอวันต่อนะเราไม่ได้ไปรร.ค่ะเพราะไม่สบายหนักมากค่ะลุกไม่รอดเลยฝาก จ. ให้ดูด้วยค่ะใครพูดอะไรถึงเราไหมและได้ความนั้นมาว่าทำไมทำแบบนี้อะไรประมาณนี้ค่ะเราพวกเขาบอกว่าค่อยคุยกันต่อเพราะตอนนั้นเข้าแถวค่ะ(เชิงนินทาเนาะเเละเราก็ไม่เคยว่าเขาในทางที่ไม่ดีเลยค่ะ)
และวันต่อมาเรามารร.ไหวเราเลยรู้สึกไม่ค่อยโอเคกับการโดนนินทาค่ะและ ข.ได้ลาช่วยค่ะมาเรียนบ่ายเลยอยู่ไม่พร้อมหน้า มาถึงเขาทำตัวปกติค่ะและตอนนั้นเลยชวน ง.ออกไปนั่งเล่นที่ชายเลค่ะเเล้วช่วงเวลานั่นเราถามเขาคะว่าเราไม่ได้รร.มีคนพูดถึงเราใช่ไหมง.เขาก็พูดว่าใช่ เราถามว่าพูดอะไรง.พูดว่าเราติดเล่นในเวลาจริงจังคะ(อันนี้ยอมรับค่ะว่าจริงแต่บางเวลา)พวกเขาต้องการให้เราปรับตัวค่ะรับปากค่ะและจากตอนนั้นคือกำลังปรับตัวค่ะ
พอวันต่อมาค่ะไม่รวมจ. เราก็ได้เห็นถึงพฤติกรรมบางอย่างค่ะ ที่มันมองได้แล้วก็ดูออกเลยได้ทันทีก็คือการไม่คุยกัน แล้วตอนนั้นเราเองก็ กำลังปรับตัวใช่ไหมคะ เวลาคุยด้วยหรือว่าถามอะไรเนี่ย ก็จะตอบแบบ เหมือนไม่ค่อยเต็มใจจะตอบค่ะสีหน้าไม่ค่อยโอเค แล้วเราก็เลยเดินพูดตรงๆว่ามีอะไรอยากจะพูดกับเราไหม ถ้าทำให้อึดอัดก็ขอโทษอะไรประมาณนี้ค่ะกับพฤติกรรมของเราเอง เขาก็เลยพูดกับเราว่าเขายังไม่อยากคุยเขาอึดอัด แล้วเขาก็ดันไปถามกับง.ว่า ไปบอกอะไรกับเราหรือเปล่า พอง.ให้คำตอบเสร็จเขาก็มีพฤติกรรมที่เปลี่ยนไป อย่างเห็นได้ชัด เราเลยไปปรึกษากับจอจาน แล้วพฤติกรรมนั้นมันก็แรงขึ้นเกือบทุกวันจนทำให้จจานเนี่ยรู้สึกว่าเรื่องของเรากับเขาเนี่ยมันเกินไป เหมือนเราปรับตัวแล้วใช่ไหมคะแต่ว่าเหมือนเขาก็ใช้ชีวิตของเขาไปอ่ะเหมือนไม่ได้โฟกัสที่เราอ่ะเหมือนเขาไม่อยากให้เราอยู่ในกลุ่มนั้นแล้ว เหมือนว่าการกระทำของเขาเนี่ยผลักเราออกมาใช่ไหมคะ แล้วหลังจากนั้นน่ะคือสายตาของเราเองและกับเขาเนี่ย คือได้มองกันสลับเปลี่ยนไปกันหมดเลยค่ะทีนี้ถึงเราก็เลย เร็วๆรู้สึกว่าตอนนั้นเนี่ยเราไม่มีเพื่อนแล้วเพราะว่ายังไงคือเราไม่อยากให้งองูเนี่ยมาอยู่กับเรา คล้ายๆว่าผลักเขาเนี่ยออกไปจากชีวิตเราเอง เพราะรู้สึกว่ามันอาจจะบั่นทอนจิตใจเขาอยู่ และในตอนที่เราปรับตัวเนี่ย งงูก็จะมาอยู่กับเราตลอดเวลา จนทำให้รู้สึกว่า เขาเองก็อยากจะมีชีวิตของเขาเหมือนกัน คล้ายๆว่า เหมือนผลัดกันออกจากชีวิตกันเลยอ่ะค่ะ( ขอบคุณคนที่อ่านจบ นะคะแล้วก็ช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยนะ ใครที่อ่านไม่เข้าใจสามารถแสดงความคิดเห็นใหม่ทีได้เลยนะคะ ขอบคุณค่ะ)
ผิดหรือถูกค่ะที่เราทำแบบนี้?(เข้ามาอ่านข้อความเราก่อนนะคะ)
พอวันต่อนะเราไม่ได้ไปรร.ค่ะเพราะไม่สบายหนักมากค่ะลุกไม่รอดเลยฝาก จ. ให้ดูด้วยค่ะใครพูดอะไรถึงเราไหมและได้ความนั้นมาว่าทำไมทำแบบนี้อะไรประมาณนี้ค่ะเราพวกเขาบอกว่าค่อยคุยกันต่อเพราะตอนนั้นเข้าแถวค่ะ(เชิงนินทาเนาะเเละเราก็ไม่เคยว่าเขาในทางที่ไม่ดีเลยค่ะ)
และวันต่อมาเรามารร.ไหวเราเลยรู้สึกไม่ค่อยโอเคกับการโดนนินทาค่ะและ ข.ได้ลาช่วยค่ะมาเรียนบ่ายเลยอยู่ไม่พร้อมหน้า มาถึงเขาทำตัวปกติค่ะและตอนนั้นเลยชวน ง.ออกไปนั่งเล่นที่ชายเลค่ะเเล้วช่วงเวลานั่นเราถามเขาคะว่าเราไม่ได้รร.มีคนพูดถึงเราใช่ไหมง.เขาก็พูดว่าใช่ เราถามว่าพูดอะไรง.พูดว่าเราติดเล่นในเวลาจริงจังคะ(อันนี้ยอมรับค่ะว่าจริงแต่บางเวลา)พวกเขาต้องการให้เราปรับตัวค่ะรับปากค่ะและจากตอนนั้นคือกำลังปรับตัวค่ะ
พอวันต่อมาค่ะไม่รวมจ. เราก็ได้เห็นถึงพฤติกรรมบางอย่างค่ะ ที่มันมองได้แล้วก็ดูออกเลยได้ทันทีก็คือการไม่คุยกัน แล้วตอนนั้นเราเองก็ กำลังปรับตัวใช่ไหมคะ เวลาคุยด้วยหรือว่าถามอะไรเนี่ย ก็จะตอบแบบ เหมือนไม่ค่อยเต็มใจจะตอบค่ะสีหน้าไม่ค่อยโอเค แล้วเราก็เลยเดินพูดตรงๆว่ามีอะไรอยากจะพูดกับเราไหม ถ้าทำให้อึดอัดก็ขอโทษอะไรประมาณนี้ค่ะกับพฤติกรรมของเราเอง เขาก็เลยพูดกับเราว่าเขายังไม่อยากคุยเขาอึดอัด แล้วเขาก็ดันไปถามกับง.ว่า ไปบอกอะไรกับเราหรือเปล่า พอง.ให้คำตอบเสร็จเขาก็มีพฤติกรรมที่เปลี่ยนไป อย่างเห็นได้ชัด เราเลยไปปรึกษากับจอจาน แล้วพฤติกรรมนั้นมันก็แรงขึ้นเกือบทุกวันจนทำให้จจานเนี่ยรู้สึกว่าเรื่องของเรากับเขาเนี่ยมันเกินไป เหมือนเราปรับตัวแล้วใช่ไหมคะแต่ว่าเหมือนเขาก็ใช้ชีวิตของเขาไปอ่ะเหมือนไม่ได้โฟกัสที่เราอ่ะเหมือนเขาไม่อยากให้เราอยู่ในกลุ่มนั้นแล้ว เหมือนว่าการกระทำของเขาเนี่ยผลักเราออกมาใช่ไหมคะ แล้วหลังจากนั้นน่ะคือสายตาของเราเองและกับเขาเนี่ย คือได้มองกันสลับเปลี่ยนไปกันหมดเลยค่ะทีนี้ถึงเราก็เลย เร็วๆรู้สึกว่าตอนนั้นเนี่ยเราไม่มีเพื่อนแล้วเพราะว่ายังไงคือเราไม่อยากให้งองูเนี่ยมาอยู่กับเรา คล้ายๆว่าผลักเขาเนี่ยออกไปจากชีวิตเราเอง เพราะรู้สึกว่ามันอาจจะบั่นทอนจิตใจเขาอยู่ และในตอนที่เราปรับตัวเนี่ย งงูก็จะมาอยู่กับเราตลอดเวลา จนทำให้รู้สึกว่า เขาเองก็อยากจะมีชีวิตของเขาเหมือนกัน คล้ายๆว่า เหมือนผลัดกันออกจากชีวิตกันเลยอ่ะค่ะ( ขอบคุณคนที่อ่านจบ นะคะแล้วก็ช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยนะ ใครที่อ่านไม่เข้าใจสามารถแสดงความคิดเห็นใหม่ทีได้เลยนะคะ ขอบคุณค่ะ)