สวัสดีครับชาวพันทิพย์
เรามีเรื่องหนักใจพอสมควรเลยอยากจะถามพี่ๆว่าควรพูดยังไง รับมือยังไง ให้มันไปกันรอดครับ
ผมกับแฟน เกริ่นว่าเพศเดียวกันครับ ผมกับแฟนเราอายุ 20 ปลายๆแล้ว ทำงานแล้วทั้งคู่ครับ แต่รายได้ของผมจะมากกว่าแฟนของผม
ผมก็พยามที่จะซัพพอร์ทเค้าเท่าที่เราซัพพอร์ทได้ครับ ส่วนตัวผมมีภาระของที่บ้านมากพอสมควรเพราะผมต้องส่งเงินให้ทั้งพ่อและแม่
ผมกับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันทุกวัน ผมจะอยู่กับแฟนผมแค่เสาร์-อาทิตย์เท่านั้น โดยตกลงกันว่าผมจะช่วยค่าไฟเค้า เพราะเราก้เปิดแอร์บ้าง ทำกับข้าว(เตาไฟฟ้า)
แต่ผมต้องช่วยหารทั้งเดือน สมมุติ 2000 ผมต้องช่วย 1000 ประมาณนี้ครับ แต่ติดตรงเสาอาทิตย์ที่ผมอยู่ด้วยคือผมต้องจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมด ไม่ว่าจะค่ากิน
ค่ารถค่าออกไปไหน ผมต้องจ่ายทั้งหมด โดยเค้าให้เหตุผลว่า ผมเงินเดือนมากกว่า ถ้าเบาๆผมคงไม่คิดหนัก ช่วงหลังๆมา เขาจะกินแต่บุฟเฟต์แพงๆ แน่นอนครับให้ผมจ่าย แล้วจะต้องกินแบบนี้ทุกอาทิตย์ที่เจอกัน ซึ่งถ้าผมไม่ตามใจก็จะงอน จะนอย จะโมโห ซึ่งผมพยามเคยพูดว่าเรา 70/30 สิ พี่ 700 เธอ 300 ก็ยังดี คำตอบคือผมเห็นแก่ตัว ไหนบอกจะเลี้ยงดูเค้า อยากไปเที่ยวที่นั่นที่นี่แต่ไม่เคยช่วยผมออกค่าใช้จ่ายอะไรเลย เงินเดือนของเขา ผมไม่เคยไปยุ่งเลยแม้แต่บาทเดียว ผมพยามสอนให้ทำรายรับ-รายจ่าย เพื่อที่แต่ละเดือนเราจะได้รู้ว่าเราสามารถฟุ่มเฟือยได้มั้ย (หมายถึงซื้อของที่เขาอยากได้เอง) ผลที่ได้คือ โมโหผม ไม่พอใจผม เงินที่ยืมไปบอกว่าจะคืนผม ก็ไม่เคยคืน ตีเนียนไปเรื่อยๆ ตั้งแต่ก่อนคบกันจนคบกันก็คือหายเข้ากลีบเมฆไป ถ้าผมทวงก็จบที่ทะเลาะกันเงินก็ไม่คืนนะครับ อารมณ์มี ไม่หนี ไม่จ่าย ผมรักเค้านะครับ แต่ผมก็จะไม่ไหวเช่นกัน มันหนักมากๆเรื่องค่าใช้จ่าย งานพิเศษก็ไม่อยากทำ เพราะบอกงานที่ทำอยู่ก็เหนื่อยมากอยู่แล้ว ส่วนผมที่ทำงาน หลัก 2 งาน งานเสริมที่ 2 งาน เค้าไม่พยามที่จะช่วยผมเลย
คำถามคือผมจะทำอย่างไรดีครับ? จะพูดหรืออธิบายอย่างไรให้เค้าเข้าใจแล้วหันมาช่วยกันบ้าง? ผมไม่อยากเลิกแต่ถ้ามันไม่ปรับปรุงอะไรเลย ผมก็คงแบกไม่ไหว เลยอยากจะรบกวนพี่ๆน้องๆ ในนี้ช่วยคิดหน่อยครับ ขอบคุณล่วงหน้า
เราจะสอนแฟนเรายังไงดี บางทีมันก็หนักใจจนไม่รู้จะไประบายกับใคร
เรามีเรื่องหนักใจพอสมควรเลยอยากจะถามพี่ๆว่าควรพูดยังไง รับมือยังไง ให้มันไปกันรอดครับ
ผมกับแฟน เกริ่นว่าเพศเดียวกันครับ ผมกับแฟนเราอายุ 20 ปลายๆแล้ว ทำงานแล้วทั้งคู่ครับ แต่รายได้ของผมจะมากกว่าแฟนของผม
ผมก็พยามที่จะซัพพอร์ทเค้าเท่าที่เราซัพพอร์ทได้ครับ ส่วนตัวผมมีภาระของที่บ้านมากพอสมควรเพราะผมต้องส่งเงินให้ทั้งพ่อและแม่
ผมกับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันทุกวัน ผมจะอยู่กับแฟนผมแค่เสาร์-อาทิตย์เท่านั้น โดยตกลงกันว่าผมจะช่วยค่าไฟเค้า เพราะเราก้เปิดแอร์บ้าง ทำกับข้าว(เตาไฟฟ้า)
แต่ผมต้องช่วยหารทั้งเดือน สมมุติ 2000 ผมต้องช่วย 1000 ประมาณนี้ครับ แต่ติดตรงเสาอาทิตย์ที่ผมอยู่ด้วยคือผมต้องจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมด ไม่ว่าจะค่ากิน
ค่ารถค่าออกไปไหน ผมต้องจ่ายทั้งหมด โดยเค้าให้เหตุผลว่า ผมเงินเดือนมากกว่า ถ้าเบาๆผมคงไม่คิดหนัก ช่วงหลังๆมา เขาจะกินแต่บุฟเฟต์แพงๆ แน่นอนครับให้ผมจ่าย แล้วจะต้องกินแบบนี้ทุกอาทิตย์ที่เจอกัน ซึ่งถ้าผมไม่ตามใจก็จะงอน จะนอย จะโมโห ซึ่งผมพยามเคยพูดว่าเรา 70/30 สิ พี่ 700 เธอ 300 ก็ยังดี คำตอบคือผมเห็นแก่ตัว ไหนบอกจะเลี้ยงดูเค้า อยากไปเที่ยวที่นั่นที่นี่แต่ไม่เคยช่วยผมออกค่าใช้จ่ายอะไรเลย เงินเดือนของเขา ผมไม่เคยไปยุ่งเลยแม้แต่บาทเดียว ผมพยามสอนให้ทำรายรับ-รายจ่าย เพื่อที่แต่ละเดือนเราจะได้รู้ว่าเราสามารถฟุ่มเฟือยได้มั้ย (หมายถึงซื้อของที่เขาอยากได้เอง) ผลที่ได้คือ โมโหผม ไม่พอใจผม เงินที่ยืมไปบอกว่าจะคืนผม ก็ไม่เคยคืน ตีเนียนไปเรื่อยๆ ตั้งแต่ก่อนคบกันจนคบกันก็คือหายเข้ากลีบเมฆไป ถ้าผมทวงก็จบที่ทะเลาะกันเงินก็ไม่คืนนะครับ อารมณ์มี ไม่หนี ไม่จ่าย ผมรักเค้านะครับ แต่ผมก็จะไม่ไหวเช่นกัน มันหนักมากๆเรื่องค่าใช้จ่าย งานพิเศษก็ไม่อยากทำ เพราะบอกงานที่ทำอยู่ก็เหนื่อยมากอยู่แล้ว ส่วนผมที่ทำงาน หลัก 2 งาน งานเสริมที่ 2 งาน เค้าไม่พยามที่จะช่วยผมเลย
คำถามคือผมจะทำอย่างไรดีครับ? จะพูดหรืออธิบายอย่างไรให้เค้าเข้าใจแล้วหันมาช่วยกันบ้าง? ผมไม่อยากเลิกแต่ถ้ามันไม่ปรับปรุงอะไรเลย ผมก็คงแบกไม่ไหว เลยอยากจะรบกวนพี่ๆน้องๆ ในนี้ช่วยคิดหน่อยครับ ขอบคุณล่วงหน้า