ตอนนี้อายุ23แล้วนะครับ หลังจากเรียนจบ ออกมาทำธุรกิจส่วนตัวได้ประมาน1ปี5เดือน
ขอเกริ่นเลยว่าปกติแล้วครอบครัวแฟนค่อนข้างฐานะจน ไม่มีบ้านอยู่อาศัยเป็นของตัวเอง จนกระทั่งเรากับแฟนเช่าบ้านให้อยู่เดือนละ4000
บาท ซึ่งเงินจำนวนนั้นเป็นเงินเราสะส่วนมาก
ก่อนหน้านั้นแฟนเราทำงานประจำอยู่ ซึ่งค่าใช้จ่ายเกือบทุกอย่าง กระทั้ง กินข้าว เที่ยว หรือจิปาทะ ต่างๆ เงินเราเดือบทั้งหมด แม้กระทั้งเงินที่แม่แฟนขอ ก็เงินเรา
แม่แฟนไม่ทำอะไร เมา นอน กิน นอน ขอตัง
อึดอัดมาก แอะอะก็ขอตังขอตัง แต่ไม่คิดจะทำมาหากิน เอาแต่บอกว่าครอบครัวจน แต่ไม่ได้ดิ้นรนอะไรเลย เอาแต่ขอเงินลูกสาว  ซึ่งมันก็รวมกับเงินเราด้วย

พักหลังแฟนจึงลาออกจากงานมาช่วยเราขายของที่ร้าน เพราะเราเหนื่อยเิ้นอยู่คนเดียว ซึ่งต้องย้านมาอยู่ต่างจังหวัดกับเรา  ส่วนแม่แฟนก็อยู่บ้านเช่ากับพี่ชายแฟน  แต่เรากับแฟนก็ส่งค่าเช่าบ้านให้ตลอด เมื่อไหร่ที่เรากับเเฟนกำลังจะเริ่มมีเงินเก็บ ก็จะมีปัญหานู้นนี่นั้นตลอด เดี๋ยวก็ใช้หนี้คนนั้น เดี๋ยวก็ตังหมด
ล่าสุดอยากให้เรากู้บ้านเป็นชื่อเรา เพราะเรามีสเตทเม้นดี มีทะเบียนพานิชย์
ทั้งที่เราไม่จำเป็นต้องมาเดือนร้อนอะไรพวกนี้เลย บ้านเราก็มี ขนาดพ่อกับแม่เราเองยังไม่ได้ทำให้เราหนักใจขนาดนี้ พ่อแม่เรามีแต่ซัพพอร์ทเรากับแฟนทุกอย่าง  ทั้งที่แม่แฟนมีลูก5คน แต่บรรดาลูกคนอื่นไม่มีใครช่วยค่าบ้านแม้แต่บาทเดียว มีแต่เรากับแฟนทุกอย่าง

มีหน้ามาบอกว่า จะไม่ให้แม่มีที่อยู่เลยหรอ  
แค่นี้จะไม่ทำให้เลยหรอ  อยากจะบอกว่าแต่ก่อนบ้านแฟนเป็นบ้านมุงสักกะสี นี่เราดึงขึ้นมาอยู่บ้านเช่าก็ดีแค่ไหน หนักใจ 
แล้วถ้าเกิดวันนึงเรากับแฟนเลิกกันจะทำยังไง  

คือเรื่องบ้านมีแพลนว่า ถ้าอีก2-3ปี หาเงินได้เยอะๆ ก็อยากจะซื้อบ้านร่วมกับแฟนอยู่แล้ว 
แต่นี่แม่แฟนดันมาเร่งให้ซื้อนู้นนี่นั้น เงินก็ไม่รู้จักหา เกาะลูก-แล้วยังเรื่องเยอะ  ทุกวันนี้ฉันส่งเสียแม่แฟนมากกว่าพ่อแม่ตัวเองอีก  โว้ยยย ลำไย😫😫😫