สวัสดีค่ะ หนูชื่อวิว อายุ 13 ค่ะ หนูขอเริ่มเรื่องเลยนะคะ คืออย่างนี้ค่ะ พ่อแม่หนูแยกทางกันค่ะ หนูอยู่ฝั่งพ่อค่ะส่วนแม่ไปทำงานที่เกาหลี หนูยังคอยติดต่อหาแม่ตลอดค่ะ พ่อก็ไม่ได้ห้ามอะไร มีครั้งหนึ่งที่หนูอยู่ม. 1 เทอม 2(ตอนนี้หนูอยู่ม. 2 นะคะ)พ่อหนูตัดสินใจจะย้ายโรงเรียน หนูขอพ่อไม่ให้ย้ายโรงเรียนเพราะว่าหนูรักโรงเรียนที่หนูอยู่ตอนนี้ และย่าก็เข้ามาห้ามว่าอย่าย้าย สรุปก็ผ่านไปด้วยดีค่ะ แต่ก็ยังมีจุดๆนึง ที่เกือบจะย้ายจริงๆ เพราะไปขอใบจบม. 1 และไปสมัครที่โรงเรียนอื่น แต่ก็ยังไม่ย้ายค่ะ แต่ยังมีอยู่ครั้งนึงที่ย่าของหนูติดหนี้มาก เป็นหลายแสน แล้วย่าก็หนีไปอยู่บ้านเพื่อนของเขา จนสุดท้ายเขายอมมาใช้หนี้ แต่ก็ยังคงมีหนี้อยู่ค่ะ เขาโกหกหนูมาตลอดว่าหนี้เหลือน้อย เหลืออยู่แค่ 20,000 กว่าบาท แต่ถามว่าหนูเชื่อไหม หนูก็เชื่อนะคะ จนวันนี้วันที่ 11 กันยายนพ.ศ 2566 ย่าได้หนีหนี้อีกแล้วค่ะ ด้วยความที่ฐานะของบ้านหนูไม่จนและไม่รวย ย่าหนูขายหมูปิ้งวันหนึ่งได้พันกว่าบาทถ้าหักค่าใช้จ่ายแล้ว ส่วนฝั่งพ่อหนู ขายก๋วยเตี๋ยวค่ะแล้วยังมีบ้านอีก 2 หลังที่ต้องผ่อนค่ะรวมถึงย่าต้องจ่ายค่าเทอมหนูอีก(ค่าเทอมหนูประมาณ 30,000 กว่าบาทเพราะหนูเรียนห้อง epค่ะ)ครั้งนี้หนูคงขัดพ่อไม่ได้เพราะฐานะตอนนี้มันต้องประหยัดมากๆ เพราะไม่มีใครใช้หนี้ย่า และบ้าน 2 หลังกับหมูปิ้งก็ต้องทำมันอีก เพราะว่าหมูปิ้งทำรายได้เยอะ แถมขายมาหลายสิบปีแล้ว ส่วนแม่หนูเขาช่วยจ่ายค่าเทอมด้วยแต่จ่ายแค่ครึ่งนึงของค่าเทอมประมาณ 15,000 กว่าบาท แต่พ่อหนูเก็บ 15,000 กว่าบาทนี้แต่หนูไม่รู้ว่าเขาเอาไปทำอะไรนะคะเพราะว่าย่าหนูเป็นคนจ่ายค่าเทอมเต็มๆ30,000 กว่าบาท ปัญหาคือหนูไม่อยากย้ายห้องค่ะ หนูเลยคิดว่าอยากจะหางานออนไลน์ทำค่ะ หนูจะเก็บไว้ส่วนหนึ่งเพื่อเป็นการจ่ายค่าเรียนของหนูและช่วยย่าใช้หนี้
หนูอยากได้งานแบบสุจริตเดือนนึงได้ประมาณ 1,000กว่าบาทค่ะ แต่หนูไม่ค่อยมีเวลาเยอะนะคะ เพราะต้องเรียนและช่วยพ่อขายบะหมี่ค่ะ หนูไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ หนูแค่อยากช่วยย่าใช้หนี้และเก็บเงินไว้เป็นค่าเรียนค่ะ ถึงแม้ว่าจะช่วยได้น้อยแต่ก็ถือว่าช่วยค่ะ หนูเป็นคนเรียนไม่เก่งค่ะ แต่พ่ออยากให้หนูเป็นหมอ หนูพยายามแล้วแต่นิสัยขี้เกียจมันก็เลิกไม่ได้ หนูพยายามตั้งใจเรียนแล้วค่ะ ช่วงนี้ก็ใกล้จะสอบแล้วด้วยค่ะ หนูไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องนี้ขึ้น ตอนนี้หนูเครียดมากๆเลยค่ะ หนูเคยเกือบเป็นโรคซึมเศร้ามาแล้วค่ะ แต่ยังดีที่ยังมีเพื่อนช่วยเหลือ ถึงแม้ว่าจะช่วยได้ไม่มาก แต่เขาก็ยังทำให้หนูมีความสุข แม้ว่าจะผ่านเรื่องอะไรมาก็แล้วแต่ คือตอนนี้หนูจนปัญญาจริงๆแล้วค่ะ หนูอยากได้งานที่เงินเดือนเยอะๆทำค่ะ มีงานไหนที่รับเด็กอายุ 13 เงินเดือนพันกว่าบาทและสุจริตบ้างคะ เพราะตอนนี้หนูสงสารย่าและหนูยังอยากจะเรียนห้อง EP ต่อ แล้วหนูไม่อยากย้ายโรงเรียนด้วย เพราะหนูเป็นคนขี้อายค่ะ หนูไม่ค่อยอยากจะเข้าสังคมเท่าไหร่ แค่มีเพื่อน 4-5 คนหนูก็ดีใจแล้วค่ะ หนูขอคนมีน้ำใจจริงๆนะคะ หนูไม่อยากโดนโกงด้วย น้ำพักน้ำแรงหนูมีแค่นี้จริงๆค่ะ แค่หนูเรียนหนูก็เหนื่อยมากแล้ว หนูยังต้องมาทำงานอีก ขอคนเห็นใจหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ.(ถ้าพิมพ์ผิดตรงไหนหนูขออภัยด้วยนะคะ)