แบบแอบปลื้ม แอบคอยส่องคอยแอบมอง เธอเป็นรุ่นพี่ม.๖ พี่เขาน่ารักมากๆเลยทุกๆวันเราจะไปกินข้าวโต๊ะประจำก็เพื่อคอยนั่งรอเห็นหน้าพี่เค้าถัดไปอีกสองโต๊ะ พี่เขาลงมานั่งกินข้าวโต๊ะเดิม เฮ้อ.. ทำแบบนั้นอยู่ทุกวัน บางวันที่ไม่เห็นพี่เขาที่โต๊ะก็จะโคตรนอยๆหน่อย  บางครั้งที่เจอก็แค่แป๊บเดียวตอนต่อแถวซื้ออาหารพี่เขาก็มายืนต่อคิวอยู่ข้างหลังให้มันใจเต้นแรงซะงั้น55 ประหม่าแหละไม่กล้าหันกลับไปมองตรงๆ 
ช่วงกีฬาสีพี่เขาน่ะเป็นดัมเมเยอร์สีชมพู 
แต่งหน้าแต่งตัวสวยเลยล่ะ อยากได้รูปพี่เขาก็ไม่รู้จะไปขอกับใครได้สมัยก่อนเนอะก็ยังใช้โทรศัพท์จอขาวดำอยู่เลย แต่เหมือนฟ้าเปนใจ เดินผ่านห้องโถงใหญ่อาจารย์เลยให้ช่วยแกะเอาภาพที่ติดบอร์ดออกพอดี แล้วมันมีรูปพี่เค้าแปะอยู่ในบอร์ดน่ะสิ ก็เลยฉกมาซะเลย1รูป ด้วยความที่มันใหญ่พกพาติดตัวไม่สะดวกก็เลยตัดให้มันพอดีกับกระเป๋าตังแล้วเอาไปเคลือบกันน้ำ ^_^
มีช่วงนึงมันแปลกมาก ที่โรงอาหารก็เดินๆกินติมอยู่กับเพื่อนอีกคน  อยู่ๆเพื่อนในกลุ่มพี่เค้าคนนึงก็เดินมา แล้วยัดขนมให้ เค้าบอกว่าพี่ฝากเราเอาไปให้เพื่อนพี่ที่นั่งอยู่โต๊ะคนเดียวให้หน่อย ก็งงๆแหละแล้วก็เขินด้วย มันดูจงใจไปไหม จะให้เพื่อนอีกคนเอาไปให้แทน เพื่อนพี่เค้าก้ไม่ยอม. . แบบนั่นเปนครั้งแรกที่ยืนลังเลอยู่นานมากเพราะแบบไม่เคยจะได้ใกล้พี่เขาแบบเห็นหน้าชัดๆขนาดนั้น พอเดินไปหยุดอยู่ข้างโต๊ะทีทพี่เค้านั่งอยู่ พี่เค้าก็ยิ้มๆมอง รับขนมจากมือไป