เราเป็นเด็กต่างจังหวัด มาอยู่ กทม.กับป้า(แต่เราเรียก "แม่") เราอยู่ฟรี กินฟรี แต่ค่าใช้จ่ายในการเรียนแม่เราเป็นคนส่งมาให้จากต่างจังหวัด เราก็อยู่แบบช่วยทำความสะอาดห้อง กวาดห้อง ถูห้อง ซักผ้า ตากผ้า บลาๆๆๆ จนพักหลังๆมันเริ่มหนักขึ้น เขาไม่ทำอะไรเลยแม้กระทั่งกวาดห้อง เรากลับมาถึงห้อง3-4ทุ่ม ก็ต้องตามกวาดตามถู (ที่ถึงห้องดึกเพราะเราเรียนไกล ออกจากวิลัยบ่าย2 ถึงห้อง5โมงเย็น เราเลยเลือกที่จะไปหาที่สิงรอกลับตอนมืดๆ) เราลองไม่กวาดห้อง2-3วันเขาก็ไม่กวาด มันเริ่มหนักข้อตรงที่ เริ่มมีเศษเท้าลอกอยู่ข้างเตียงเขา เราก็กวาดไปแบบไม่อยากพูดอะไร เพราะก่อนหน้านี้เคยทะเลาะกันเรื่องเปิดตู้ใส่ของแล้วไม่ปิด หลังจากทะเลาะก็ยังไม่ปิดเหมือนเดิม(แม่เราบอกให้ทน) จนเริ่มหนักขึ้นอีก มีเศษเท้าลอกมาติดอยู่ที่โซฟา มีลิ่มเลือดประจำเดือดกระจายอยู่เต็มห้องน้ำ ไม่ทิ้งขยะจนหนอนขึ้น สั่งของมาแกะของออกไปก็ทิ้งกล่องใส่ของวางไว้แบบนั้น เราลองไม่เก็บเขาก็ไม่เก็บ เราก็เก็บกวาดแบบไม่พูดอะไร เพราะรู้ว่าพูดไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น จนวันนี้เราบอกเขาว่าจะไปเที่ยวทะเล เราเก็บตังกับแฟนไปกันเอง เขาไม่ยอมให้เราไป(ที่เราอยากไปเพราะเราต้องฝึกงานอีก1ปีเต็ม และเราอยากไปเที่ยวพักผ่อน) เราเลยระเบิดบ่นออกมาว่าเราต้องเจออะไรบ้าง เราไม่อยากอยู่แล้ว แต่แม่แท้ๆเราบอกว่า "มันหนักหนามากเลยหรือไง ถ้ามันแย่ขนาดนั้นอยากไปเช่าอยู่ก็ไป" การที่เขาให้เรากินฟรี อยู่ฟรี เราต้องมาตามเก็บ ตามทำอะไรแบบนี้หรอ...
เป็นลูก...ต้องทำอะไรให้แม่บ้าง