ปกติคือมัธยมจะนอนหลับได้ปกติ ตอนนั้นยังรู้สึกว่านอนหลับปกติใช้เวลาไม่นานมากในการจะหลับ

แต่พอขึ้นมหาลัยมารู้สึกว่าใช้เวลาหลับยากมาก คิดไปเรื่อยเปื่อย ชอบคิดเรื่องสมัยตั้งแต่อดีตที่เคยทำผิดพลาดหรือทำอะไรหน้าขายหน้าเอาไว้ตลอด เอ้ยทำไมตอนนั้นเราไม่ทำแบบนั้นวะอะไรแบบนี้

ปกติก็ชอบกินยาเม็ดซาร่า ก่อนนอนเกือบทุกคืน ไม่รู้ว่ามันส่งผลอะไรไหม แต่รู้สึกว่ากินไปแล้วจะนอนหลับเร็ว(มั้ง)

ตอนมัธยมยังคิดแบบปกติอยู่ว่าเพื่อนก็คือเพื่อน ค่อนข้างคิดบวก แต่ตอนนี้รู้สึกว่าเพื่อนก็แค่พวก ทุกคนก็เห็นแก่ตัวกันทั้งนั้นรวมถึงตัวเราด้วย รู้สึกว่าชอบคิดลบกับเพื่อนตลอด

รู้สึกเบื่อทุกอย่าง รวมถึงตัวเองด้วยที่อยู่ดีๆก็ร้องไห้เรื่องการเรียนกับเรื่องเพื่อนว่ามันกดดัน

เราได้สร้างแอคใหม่เพื่อถ่ายรูปตัวเอง(คอสเพลย์โดยเฉพาะ)บางครั้งก็อิ่มใจ มีคนกดไลทให้และมีคนชมเสมอ

คือครอบครัวก็ดีอยู่ที่บอกว่าไม่ต้องเครียดไม่ต้องสอบให้ได้ดีขนาดนั้นก็ได้ แต่ความรู้สึกเราอะ คือไม่ชอบตามงานและไม่ชอบที่ได้คะแนนน้อย ก็เลยพยายามไปมอทุกวันไม่เคยขาด/ทำงานส่งทุกครั้ง/สอบทุกครั้งถึงจะไม่เก่งก็ตาม มันน่าจะเกิดที่ตัวเราเอง เราก็รู้แต่ก็อยากได้คะแนนดีๆ

เป็นคนชอบอยู่คนเดียวมาก ไปเรียนเสร็จกับหอตลอดไม่ค่อยไปไหน ชอบเล่นเกม ดูยูทูป

บางครั้งก็รู้สึกเบื่อโลกนี้ว่าทำไมมันธรรมดาจัง มีแต่ตื่นเรียนนอน ทำงานไรงี้

รู้สึกอยากเกิดใหม่เป็นผู้ชายที่ไม่ต้องท้องไม่ต้องเป็นเมน
แต่ไม่ได้อยากฆ่าตัวตาย รู้ว่าตัวเองทำอะไรอยู่ ไม่เคยคิดจะฆตก เพราะกลัวเจ็บ *

เรื่องทางเพศ จนอายุ20กว่าแล้วเรายังมองเป็นลบ ไม่กล้ามีแฟน ไม่เปิดใจ ไม่เคยมีแฟน กลัวเวลามีเซ็กแล้วกลัวท้อง ถึงจะใส่ถึงก็กลัวอยู่ดี
ไม่รู้ว่าเป็นจากพ่อแม่ไหมเพราะว่าตอนเด็กแม่เอาใจหนักมากจนเหมือนพ่อแม่รังแกฉัน(คนอื่นบอก)

บางครั้งก็ดาว อยู่คนเดียวเยอะๆ เพราะตั้งแต่ขึ้นมหาลัยมาก็อยู่คนเดียว รู้สึกไม่มีใคร ส่วนเพื่อน ปกติเราก็ต้องทักไปเป็นคนเริ่มคุยก่อนตลอด บางครั้งเหมือนไม่ค่อยจริงใจ แล้วก็ชอบบูลลี่คนอื่น เราเลยไม่ค่อยอยากคุยด้วยหรือบอกความลับตัวเอง

ไม่รู้ว่าตัวเองแปลกไหมที่ชอบคิด เวลาหมั่นไส้/โกรธใครก็จะคิดว่าตัวเองกำลังหยุมหัว กระชากผม ตบหน้า หรือฆ่าคนนั้น พอคิดเสร็จก็โล่งใจนิดหน่อย แต่ไม่เคยคิดจะทำแบบนั้นจริงๆเพราะรู้ตัวเองดี

ไม่รู้ว่าเป็นโรคอะไรไหมเลยอยากรู้ข้อมูลค่ะ เป็นคนที่รู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่ตลอด ไม่เคยหลอน ไม่มีประวัติเป็นโรคทางจิตอะไรทั้งสิ้น เพราะไม่เคยตรวจจิต ไม่มีอาการเเสดงออกว่าเป็นโรคทางจิตด้วย ไม่เคยคิดฆ่าตัวตาย ชอบมองโลกในแง่หลบ บางครั้งอยู่ๆก็ร้องไห้คนเดียวออกมา พอมองหน้ากระจกก็ยิ่งร้องไห้ บางครั้งก็เศร้ากับทุกอย่าง