ขออนุญาติเกริ่นก่อนนะครับ ผมไม่ใช่อินโทรเวิร์ตตามกระแสในโซเชียลที่อยากออกมาเรียกร้องให้สังคมสนใจตัวเองนะครับ แต่ผมต้องการหาข้อมูลเกี่ยวกับโรคนี้เพื่อคลายความสงสัยว่าตัวเองเข้าข่ายป่วยเป็นโรคนี้จริงๆหรือเปล่า จึงต้องอธิบายปัญหาหลักๆแบบละเอียดเพื่อให้แพทย์หรือผู้มีความรู้ได้วิเคราะห์และวินิจฉัยถูกว่าถ้าผมป่วยจริงๆจะได้รีบหาทางรักษาตัวเอง เพราะผมก็อยากใช้ชีวิตร่วมกับผู้อื่นบนสังคมได้เหมือนทุกคนครับ .. ขอบคุณสำหรับพื้นที่ครับ
จากที่ผมสงสัยกับพฤติกรรมแย่ๆหลายๆอย่างในตัวผม ที่แตกต่างจากคนอื่นๆในสังคม ว่าผมป่วยเป็นโรคอะไรสักอย่างหรือเปล่ามาหลายปี จนมาเห็นบทความเกี่ยวกับโรคไซโคพาธ ซึ่งพฤติกรรมของผมใกล้เคียงกับอาการของผู้ป่วยโรคนี้แทบทุกข้อ แต่ก็ไม่ถูกทั้งหมด จึงอยากสอบถามแพทย์ หรือผู้มีความรู้เกี่ยวกับโรคนี้ครับ ว่าผมเข้าข่ายเป็น Psychopath หรือ Sociopath หรือผมไม่ได้ป่วย
(ลิงค์ข้อมูลโรคไซโคพาธและโซไซโอพาธ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.pobpad.com/sociopath-%E0%B8%84%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%AD%E0%B8%B0%E0%B9%84%E0%B8%A3-%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A9%E0%B8%93%E0%B8%B0%E0%B8%AD%E0%B8%B2
พฤติกรรมและอาการที่ผมเป็น
- นิ่งเงียบ พูดน้อย กลัวการสนทนากับคนไม่สนิทหรือไม่รู้จัก (แต่จะผ่อนคลายและสบายใจเวลาอยู่กับเพื่อนหรือคนสนิทใกล้ตัว จนทำให้บางครั้งเผลอใช้คำพูดที่ไม่ควรใช้พูดเวลาเข้าสังคมโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ)
- ไม่ชอบความวุ่นวายถึงขั้นเกลียด จนบางครั้งต้องปลีกวิเวกเพื่อหนีปัญหา
- มักจะมีความคิดต่อต้านความเป็นกระแสเสมอ แต่ไม่ถึงขั้นยึดตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางแบบไม่ลืมหูลืมตา (รู้ว่าตัวเองแตกต่าง แต่พยายามใช้เหตุผลมาหักล้างความคิดนี้เสมอ)
- ไม่ชอบให้ใครทำตามหรือเหมือนกับตัวเอง (มักจะมีความหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่อเห็นคนอื่นทำตามหรือพยายามเป็นตัวของเรา)
- ไม่ชอบรับฟังความคิดเห็นต่าง แต่ไม่แสดงออกว่าตัวเองไม่ชอบ พยายามทนรับฟัง และพยายามหลีกเลี่ยงการแสดงความคิดเห็นต่างของตัวเองเหมือนกัน
- เย็นชาไม่คิดถึงความรู้สึกผู้อื่น ไม่แคร์สิ่งรอบตัว (มีแคร์บ้างบางคนและบางกรณี แต่น้อยคนและน้อยครั้ง)
- หุนหันพันแล่นมาก มักใจร้อนด่วนตัดสินใจโดยพลการ ไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา
- รู้สึกหงุดหงิดมากๆในทันทีเวลาคนอื่นทำอะไรไม่ถูกใจตัวเองทุกครั้ง แต่ก็พยายามระงับอารมณ์ไว้ในใจ ไม่แสดงอาการท่าที (หนึ่งในปัจจัยที่ทำให้ผมสังสัยว่าตัวเองป่วยทางจิตหรือเปล่า)
- คิดมากตลอดเวลา ไม่ยอมปรึกษาหรือพูดกับใครเวลาตัวเองประสบปัญหา
- รู้ถูกรู้ผิด แต่ระงับชั่งใจตัวเองเวลาทำผิดไม่ได้ (แต่เมื่อกระทำผิดไปแล้วยังมีความสำนึกผิดอยู่บ้าง แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ)
- เจ้าเล่ห์ เอาเปรียบคนอื่น ห่วงแต่ตัวเอง (แต่ก็พยายามระงับนิสัยนี้ไว้เวลาอยู่ในสังคม แต่บางครั้งก็ควบคุมตัวเองไม่ได้ เผลอแสดงพฤติกรรมนี้ออกมา)
- ชอบความรุนแรง แต่ก็ไม่ได้ชอบการทะเลาะวิวาท (ไม่มีความคิดที่ก่ออาชญากรรมทำร้ายหรือฆาตกรรมผู้อื่น)
สิ่งที่คิดว่ามีผลต่อพฤติกรรมนิสัย
- ตอนเด็กตั้งแต่จำความได้ ผมเคยเป็นเด็กไฮเปอร์หรือจำพวก"สมาธิสั้น" ซนและเล่นพิเรนท์กว่าเด็กคนอื่นๆ สภาพแวดล้อม ครอบครัวก็ปกติ แต่อาการไฮเปอร์ค่อยๆหายไปช่วงอายุ 9-10 ขวบ เริ่มกลายเป็นเด็กพูดน้อย เริ่มนิ่งมากขึ้น แต่เริ่มมีอาการดังกล่าวแสดงออกมาบ้างเล็กน้อย (แต่จะค่อยๆเพิ่มมากขึ้นเมื่อโตขึ้นเรื่อยๆ) แต่ช่วงวัยเด็กกับวัยรุ่นก็ปกติเหมือนคนทั่วไป พ่อแม่ผมก็ไม่ได้เลี้ยงแบบละเลย มีเกเรขึ้นบ้างตามประสาวัยรุ่นทั่วไป แต่ไม่ถึงกับเกเรจนเสียการเรียน
- จุดเปลี่ยนอยู่ช่วงวัยรุ่นตอนปลาย คือ ป้า ตา พ่อ ยาย อา เสียชีวตไล่เลี่ยกันในระยะเวลา 1 ปี (ทุกคนล้วนสำคัญและเป็นผู้อุปการะเลี้ยงดูผมตั้งแต่เด็ก), การเลิกกับแฟน, การทะเลาะกันของเครือญาติภายในตระกูล และการเข้าไปพัวพันกับการทะเลาะวิวาทระหว่างสถาบันถึงขั้นรุนแรงเกือบถูกเอาชีวิต ตัดสินใจดรอปเรียนโดยไม่ปรึกษาใครแม้แต่ครอบครัว ใช้ชีวิตแบบหลบๆซ่อนๆ เพราะความกลัวที่จะตายก่อนจะได้ใช้ชีวิต แต่ก็ยังต้องทำงานทันทีด้วยภาระบ้านและหนี้สิน และเหลือแม่คนเดียวที่เพิ่งทรุดล้มป่วยในช่วงเวลานั้น
ระยะเวลาแค่ 1-2 ปีผมว่าบางทีมันอาจจะเลวร้ายเกินไปสำหรับวัยรุ่นคนนึงที่ต้องมาเจอเหตุการณ์ดังกล่าวพร้อมๆกันทีเดียว
(ผมคิดว่าช่วงเวลานี้น่าเป็นปัจจัยที่มากระตุ้นจิตใจ อาการเดิมที่ผมเป็นอยู่มันเลยรุนแรงมากขึ้น กลายเป็นกลัวและไม่เชื่อใจใคร ไม่เห็นใจใครทั้งนั้นนอกจากตัวเอง เจ้าเล่ห์ เอาแต่ตัวเอง)
ปัญหาหลักของผมคือปัจจุบันผมอายุ 26 แล้ว ผมปล่อยวางกับเรื่องเลวร้ายที่เคยผ่านมาได้แล้ว แต่สิ่งที่ติดมาด้วยคือนิสัยและอาการที่ผมอธิบายไปข้างต้น และผมพยายามปรับปรุงมาตลอดแต่กลับไม่สามารถทำได้ เนื่องจากควบคุมตัวเองไม่ได้เลย แม้จะรู้ตัวและคำนึงอยู่ในใจตลอด แต่ก็จะเผลอแสดงพฤติกรรมออกมาเสมอ (เพราะเหตุผลนี้จึงทำให้ผมคิดว่าผมน่าจะป่วยเป็นโรคนี้) ผมเปลี่ยนงานบ่อยมากเนื่องจากทะเลาะกับเพื่อนร่วมงาน เข้ากับเพื่อนร่วมงานได้ยาก มนุษย์สัมพันธ์แทบจะเป็นศูนย์ ไม่ว่าจะทำอะไรในชึวิตประจำก็ล้มเหลวเพราะความหุนพันพันแล่นที่ควบคุมตัวเองไม่ได้ ทั้งๆที่ผมก็อยากเป็นคนคนนึงที่สามารถใช้ชีวิตในสังคมได้แบบปกติเหมือนคนทั่วไปโดยที่ไม่มีปัญหา
คำถามที่ผมสงสัยคือ
- ผมไม่ได้ป่วย แค่เจอเรื่องกระทบทางจิตใจมากระตุ้นหรือเปล่า?
- หรือผมป่วยมาตั้งแต่เด็กแล้ว และมาเจอเรื่องกระทบจิตใจกระตุ้น เลยส่งผลให้อาการหนักขึ้น?
- หรือผมเพิ่งมาป่วยตั้งแต่หลังเหตุการณ์ที่กระทบจิตใจ?
ขอบคุณสำหรับพื้นที่และคำตอบจากปัญญาชนทุกท่านนะครับ 🙏
สอบถาม แพทย์ และผู้มีความรู้เกี่ยวกับโรค ไซโคพาธ และ โซซิโอพาธ (Psychopath, Sociopath)
จากที่ผมสงสัยกับพฤติกรรมแย่ๆหลายๆอย่างในตัวผม ที่แตกต่างจากคนอื่นๆในสังคม ว่าผมป่วยเป็นโรคอะไรสักอย่างหรือเปล่ามาหลายปี จนมาเห็นบทความเกี่ยวกับโรคไซโคพาธ ซึ่งพฤติกรรมของผมใกล้เคียงกับอาการของผู้ป่วยโรคนี้แทบทุกข้อ แต่ก็ไม่ถูกทั้งหมด จึงอยากสอบถามแพทย์ หรือผู้มีความรู้เกี่ยวกับโรคนี้ครับ ว่าผมเข้าข่ายเป็น Psychopath หรือ Sociopath หรือผมไม่ได้ป่วย
(ลิงค์ข้อมูลโรคไซโคพาธและโซไซโอพาธ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
พฤติกรรมและอาการที่ผมเป็น
- นิ่งเงียบ พูดน้อย กลัวการสนทนากับคนไม่สนิทหรือไม่รู้จัก (แต่จะผ่อนคลายและสบายใจเวลาอยู่กับเพื่อนหรือคนสนิทใกล้ตัว จนทำให้บางครั้งเผลอใช้คำพูดที่ไม่ควรใช้พูดเวลาเข้าสังคมโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ)
- ไม่ชอบความวุ่นวายถึงขั้นเกลียด จนบางครั้งต้องปลีกวิเวกเพื่อหนีปัญหา
- มักจะมีความคิดต่อต้านความเป็นกระแสเสมอ แต่ไม่ถึงขั้นยึดตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางแบบไม่ลืมหูลืมตา (รู้ว่าตัวเองแตกต่าง แต่พยายามใช้เหตุผลมาหักล้างความคิดนี้เสมอ)
- ไม่ชอบให้ใครทำตามหรือเหมือนกับตัวเอง (มักจะมีความหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่อเห็นคนอื่นทำตามหรือพยายามเป็นตัวของเรา)
- ไม่ชอบรับฟังความคิดเห็นต่าง แต่ไม่แสดงออกว่าตัวเองไม่ชอบ พยายามทนรับฟัง และพยายามหลีกเลี่ยงการแสดงความคิดเห็นต่างของตัวเองเหมือนกัน
- เย็นชาไม่คิดถึงความรู้สึกผู้อื่น ไม่แคร์สิ่งรอบตัว (มีแคร์บ้างบางคนและบางกรณี แต่น้อยคนและน้อยครั้ง)
- หุนหันพันแล่นมาก มักใจร้อนด่วนตัดสินใจโดยพลการ ไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา
- รู้สึกหงุดหงิดมากๆในทันทีเวลาคนอื่นทำอะไรไม่ถูกใจตัวเองทุกครั้ง แต่ก็พยายามระงับอารมณ์ไว้ในใจ ไม่แสดงอาการท่าที (หนึ่งในปัจจัยที่ทำให้ผมสังสัยว่าตัวเองป่วยทางจิตหรือเปล่า)
- คิดมากตลอดเวลา ไม่ยอมปรึกษาหรือพูดกับใครเวลาตัวเองประสบปัญหา
- รู้ถูกรู้ผิด แต่ระงับชั่งใจตัวเองเวลาทำผิดไม่ได้ (แต่เมื่อกระทำผิดไปแล้วยังมีความสำนึกผิดอยู่บ้าง แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ)
- เจ้าเล่ห์ เอาเปรียบคนอื่น ห่วงแต่ตัวเอง (แต่ก็พยายามระงับนิสัยนี้ไว้เวลาอยู่ในสังคม แต่บางครั้งก็ควบคุมตัวเองไม่ได้ เผลอแสดงพฤติกรรมนี้ออกมา)
- ชอบความรุนแรง แต่ก็ไม่ได้ชอบการทะเลาะวิวาท (ไม่มีความคิดที่ก่ออาชญากรรมทำร้ายหรือฆาตกรรมผู้อื่น)
สิ่งที่คิดว่ามีผลต่อพฤติกรรมนิสัย
- ตอนเด็กตั้งแต่จำความได้ ผมเคยเป็นเด็กไฮเปอร์หรือจำพวก"สมาธิสั้น" ซนและเล่นพิเรนท์กว่าเด็กคนอื่นๆ สภาพแวดล้อม ครอบครัวก็ปกติ แต่อาการไฮเปอร์ค่อยๆหายไปช่วงอายุ 9-10 ขวบ เริ่มกลายเป็นเด็กพูดน้อย เริ่มนิ่งมากขึ้น แต่เริ่มมีอาการดังกล่าวแสดงออกมาบ้างเล็กน้อย (แต่จะค่อยๆเพิ่มมากขึ้นเมื่อโตขึ้นเรื่อยๆ) แต่ช่วงวัยเด็กกับวัยรุ่นก็ปกติเหมือนคนทั่วไป พ่อแม่ผมก็ไม่ได้เลี้ยงแบบละเลย มีเกเรขึ้นบ้างตามประสาวัยรุ่นทั่วไป แต่ไม่ถึงกับเกเรจนเสียการเรียน
- จุดเปลี่ยนอยู่ช่วงวัยรุ่นตอนปลาย คือ ป้า ตา พ่อ ยาย อา เสียชีวตไล่เลี่ยกันในระยะเวลา 1 ปี (ทุกคนล้วนสำคัญและเป็นผู้อุปการะเลี้ยงดูผมตั้งแต่เด็ก), การเลิกกับแฟน, การทะเลาะกันของเครือญาติภายในตระกูล และการเข้าไปพัวพันกับการทะเลาะวิวาทระหว่างสถาบันถึงขั้นรุนแรงเกือบถูกเอาชีวิต ตัดสินใจดรอปเรียนโดยไม่ปรึกษาใครแม้แต่ครอบครัว ใช้ชีวิตแบบหลบๆซ่อนๆ เพราะความกลัวที่จะตายก่อนจะได้ใช้ชีวิต แต่ก็ยังต้องทำงานทันทีด้วยภาระบ้านและหนี้สิน และเหลือแม่คนเดียวที่เพิ่งทรุดล้มป่วยในช่วงเวลานั้น
ระยะเวลาแค่ 1-2 ปีผมว่าบางทีมันอาจจะเลวร้ายเกินไปสำหรับวัยรุ่นคนนึงที่ต้องมาเจอเหตุการณ์ดังกล่าวพร้อมๆกันทีเดียว
(ผมคิดว่าช่วงเวลานี้น่าเป็นปัจจัยที่มากระตุ้นจิตใจ อาการเดิมที่ผมเป็นอยู่มันเลยรุนแรงมากขึ้น กลายเป็นกลัวและไม่เชื่อใจใคร ไม่เห็นใจใครทั้งนั้นนอกจากตัวเอง เจ้าเล่ห์ เอาแต่ตัวเอง)
ปัญหาหลักของผมคือปัจจุบันผมอายุ 26 แล้ว ผมปล่อยวางกับเรื่องเลวร้ายที่เคยผ่านมาได้แล้ว แต่สิ่งที่ติดมาด้วยคือนิสัยและอาการที่ผมอธิบายไปข้างต้น และผมพยายามปรับปรุงมาตลอดแต่กลับไม่สามารถทำได้ เนื่องจากควบคุมตัวเองไม่ได้เลย แม้จะรู้ตัวและคำนึงอยู่ในใจตลอด แต่ก็จะเผลอแสดงพฤติกรรมออกมาเสมอ (เพราะเหตุผลนี้จึงทำให้ผมคิดว่าผมน่าจะป่วยเป็นโรคนี้) ผมเปลี่ยนงานบ่อยมากเนื่องจากทะเลาะกับเพื่อนร่วมงาน เข้ากับเพื่อนร่วมงานได้ยาก มนุษย์สัมพันธ์แทบจะเป็นศูนย์ ไม่ว่าจะทำอะไรในชึวิตประจำก็ล้มเหลวเพราะความหุนพันพันแล่นที่ควบคุมตัวเองไม่ได้ ทั้งๆที่ผมก็อยากเป็นคนคนนึงที่สามารถใช้ชีวิตในสังคมได้แบบปกติเหมือนคนทั่วไปโดยที่ไม่มีปัญหา
คำถามที่ผมสงสัยคือ
- ผมไม่ได้ป่วย แค่เจอเรื่องกระทบทางจิตใจมากระตุ้นหรือเปล่า?
- หรือผมป่วยมาตั้งแต่เด็กแล้ว และมาเจอเรื่องกระทบจิตใจกระตุ้น เลยส่งผลให้อาการหนักขึ้น?
- หรือผมเพิ่งมาป่วยตั้งแต่หลังเหตุการณ์ที่กระทบจิตใจ?
ขอบคุณสำหรับพื้นที่และคำตอบจากปัญญาชนทุกท่านนะครับ 🙏