จากบทประพันธ์ ท่านดนัยหลงรักท่านหญิง อย่างเป็น "รักแรกพบ" แล้วค่อยๆรักมากขึ้นเรื่อยๆ จนสารภาพ
กับท่านพจน์ว่า "หากขาดน้องหญิงรัตนาวดี ชีวิตนี้จะไม่มีความสุขเลย" โดยเฉพาะคืนวันที่ท่านเห็นเธอนอน
หลับบนกองฟางที่ฝรั่งเศส ก่อนเข้าสวิส
ส่วนความรักของท่านหญิงที่มีต่อนายเล็ก เธอบอกว่าเป็น "รักซึมลึก" ที่ค่อยๆก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ จนมารู้สึกตัว
หลังรับดอกกุหลาบดอกแรกจากนายเล็กที่ แคว้นบาวาเรีย เยอรมัน หลังจากกลับมาถึงที่พัก เจอป้าสร้อยปราม
จึงคิดว่า "รักนี้ตัองตัดใจแล้ว" ไม่ยอมมองหน้า พูดคุยกับนายเล็ก อย่างคยรู้สึกดีต่อกันเลย

ขอถามค่ะ คำว่า "รักซึมลึก" เคสนี้ รวมทั้งรักที่ท่านดนัยมอบให้ท่านหญิงด้วย หรือเป๋นรักที่ท่านหญิงมอบให้
นายเล็กคนเดียวคะ คือ ยังตีความไม่แตกค่ะ รบกวนผู้รู้ตอบด้วยนะคะ
  Rujijan Vichivanives