ผมจะเล่าอะไรให้ฟังครับ หลายคนเข้ามาคงคิดว่า เห้ย ไอ้คนนี้คงจะบ้า หรือประสาท กินแน่นอน หรือ เมายาบ้ามาวะ  
ตอบแทนเลยนะครับ ผมไม่เคยใช้สารเสพติดทุกประเภท  
เข้าเรืองเลยดีกว่าครับ 
ผมชื่อ เทพ อายุ 32 ปี เป็นผู้ชายแท้ 
เรืองของเรืองคือ มีคนเห็นคนที่เหมือนผม หลายคนมากๆ รอบตัวผม แล้วมาถาม เรือง นั้นๆ ตอนนั้นที่คุยกับผม ซึง ผมไม่รู้เรืองอะไรเลย เคยเจอไหมละ ใช้ชีวิตปกติอยุ๋ทุกวัน แล้วคนสนิทไกล้ตัวเรา อยุ๋ๆมาถามคำถามในสิ่งที่เราไม่เคยคุยกับเค่าเลย แล้วพูดเหมือน เคยคุยกับผมมาแล้วหลายรอบ 
ฟังแล้วอาจจะ งงๆ นะครับ  ผมขอเล่าไปตอนเริ่มต้นที่ผมรู้สึกแปลกๆว่าเห้ย เรามีอีกคนจริงปะวะ   
ตอนนั้นผมอายุ 14-15 อาศัยอยุ่ที่กทม แถวตากสินครับ  วันนั้นเป้นวันที่ 31 ธันวาคม ปี อะไรจำไม่ได้ครับ ผมก็นั่งอยู่ที่บ้าน เพือรอ กิจกรรม ส่งท้ายปีเก่าตอนรับปีใหม่ หลายๆคนคงนึกภาพออกนะครับ  ผมก็หนึ่งในนั้นครับเหมือนทุกๆคน แต่ตอนนั้นเวลาประมาณ 23.20 นาที ผมเกิดอยากกิน เบอร์เกอร์กับแป๊ปซี่ ที่เซ่เวน   ผมก็เลยเดินออกจากบ้านไป เพือไป เซเว่น ระยะทางจากบ้านไปเซเว่น ประมาณ 200 เมตร ได้ครับ ด้วยความเร่งรีบเพราะไกล้จะ ปีใหม่แล้ว ผมก็เลยหยิบตังมาแค่ 100 บาท แล้วบวกกับ ลืมโทรศัพท์ ออกมาครับ ผมก็เลยเดินจากบ้านไปเซเว่น ถึงเซเว่น ผมก็สั้งเบอร์เกอร์ สมัยนั้นเบอร์เกอร์ ต้องสั่งนะครับ เพราะมันแยกชิ้นมาเลยครับ แถมมีผักให้ไส่ฟรีด้วยนะครับ ผมก็สั่งเบอร์เกอร์ กับ พนักงานเซเว่น จากนั้นผมก็เดินไปหยิบ แปปซี่ ในตู่แช่  จากนั้นผมก็เดินมาคิดตัง แล้วรอเบอร์เกอร์ที่ผมสั่งครับ   สักพักผ่านไป 2 นาที กว่าๆ พนักงานเซเว่น ที่เค่าเตอร์ก็ได้ เรียกผม เบอร์เกอร์ได้แล้วครับบบ  ซอสผักด่านนูนได้เลยครับ   ผมก็ตอบรับ ว่า ครับผม  แล้วพนักงานก็ ยื่นของแล้วผมก็เดินไปไส่ผัก ตอนนั้นยังไม่คิดตังนะครับ สาเหตุ เพราะว่า มีวัยรุ้น แนวสักเต็มตัว เดินมาแทรกตอนผม รับเบอร์เกอร์ แล้วเค่าก็ซื้อน้ำแดงขวดเดียว  ผมก็ไม่ติดใจอะไร จากนั้นผ่านไป สักพักเค่าก็คิดตังเสร็จแล้ว ออกจากร้านไป แบบคนปกติ แต่ก่อนออกร้าน เค่า ได้มองหน้าเรา แปลกๆ แล้วหันหลังเดินออกไป สิ้นเสียงตอนรับตอนเปิดประตู่ ผมก็ หันหน้าไปมอง พนักงาน แล้วผมก็คิดตัง จากนั้นผมก็จะเดินออกจากเซเว่นครับ  เดินไปถึงที่ประตู่ เสียงออสดัง ตึ่งต๋องง  ผมก็พลักประตู่ ออกจาก เซเว่น สายตาที่เห็น เจอวัยรุ้น อายุ 17-23 ประมาณ กลุ่มใหญ่มาๆ นั้ง ดูดบุหรี่ แล้วก็ กินขนม อยู่หน้าเซเว่นตรง ทางบรรได ขึนไปทางเปิดประตู่เซเว่น  ผมก็เดินหลบ ไปทางขวาเพือจะกลับบ้าน คิดในใจไม่มีไรหลอกมั่ง แต่ใจมันเต้นแปลกๆ เหมือนรู้สึกอะไรบ่างอย่างแบบบอกไม่ถูก  ผมก็เดินจากเซเว่นออกมา ก่อนจะออกจากเซเว่น ได้ยินวัยรุ่นในกลุ่ม พูดอะไรบ่างอย่าง แต่เท่าที่จับใจความได้ เห้ยมิงแน่ใจนะ ชั่วนะ   !!!!   จากนั้นผมก็เดินๆออกจากเซเว่น เพือจะกลับบ้าน ได้ยินเสียงปริศนา ตะโก้น ชื่อผม   เห้ย ไอ้เทพพพ     จากนั้นผมเห็นไม้ไม่ทราบขนาด ตีมาที่เบ้าตาขวา เพราะผมหันไปมองจากที่ได้ยินเสียงงงง   เห็นชัดๆครับ ว่า ไม้ฟาดเต็มตา จากนั้นผมก็มึนๆเหมือนจะหลับ สายตาเหมือนพึงตืนนอนมาแล้วมองไม่ชัด จากนั้น ผมก็โดนชายอีกคน วิ้งมาถีบที่ข้างเอวว    จากนั้น ผมก็ภาพตัด เหมือนคนเมาสุดๆจนหลับอะครับบบ    
เรืองนี้ผ่านไป  หลาย ชม  คนในบ้าน เรึ่มสงสัยกัล เห้ย เทพ มันไปใหนวะ หายไปนานแล้ว เห็นบอกกับพี่ชายว่าจะไปซื้อเบอร์เกอร์ ที่เซเว่น  พี่ชายผมก้อาสา บอกกับคนในบ้านว่า เดียวไปดูให้  พี่ชายผมก้เดินมาเพือไปเซเว่น มาดูผม  (ก่อนอื่นเรืองตอนนี้ผมได้ฟังจากปากพี่ชายตอนมาเจอผมนะครับ )   พี่ชายผม ก็เดินตามทางมา ระหว่างทางมันมึดแหละมีไฟน้อยครับ แถมไฟแมงไม่สว่างด้วยออกเหลืองๆนิดดๆ  พี่ชายผมมองเห็นชายคนนึง ถือมีดแล้วนั้งย่องๆอยู่ข้างกำแพง พี่ผม ก็นักเลงพอตัวครับเรืองแบบนี้เค่าเจอมาเยอะ เค่าเลย เดินไปดู ประกฏว่า ชายคนนั้นคือ เทพ หรือผมเองครับ พี่ผมเล่าให้ฟังว่า มือซ้ายผมหักไม่เป็นรูป ห้อย อยู่ แล้วมือขวาถือมีดยาว พร้อมกันลอยเลือดเต็มหัวแหละเต็มมีด  ที่ถืออยุ่ พี่ผมตกใจ ถามผมว่า เห้ย มิงเป็นไรวะ ไปโดนไรมา เพราะหัวผมเลือดอาบเลยครับ (ผมลิมบอกไปตอนนั้นผมไว้ผมยาวเหมือนผู่หญิงเลยครับ )  พี่เดินมากอดผมเพราะว่า ถาพที่เห็นคือเลือดไหล้จนผมยาวๆ แปะคุ้มหน้าเลยครับ  เค่าประคองผมไปที่บ้าน คนในบ้านเห็นผม ตกใจวิ้งมาดูมาพาผมไปล้างหน้าล้างตา แล้วก็ โทรแจ้ง เจ้าหน้าที่ตำรวจ  เจ้าหน้าที่เก็บศพ หรือป๋อเต๊งตุง มาครับ เพราะตอนนั้นไม่รู้จัก เบอร์เรียกรถพยาบาล  ผมก็ถูกส่งตัวไปโรงบาลตากสิน จากคืนนั้นก็ รอจนเช้าา   ผมก้ได้สติกลับมา 
ผมลืมตาขึนพร้อมกับหัวที่มีแต่ที่แปะแผล แล้ว มือซ้ายผม ก็ ถูกเข้าเผือกไว้ เหมือนขยับไม่ได้ แล้วมือขวาผมก็มีที่แปะแผลเต็มไปหมด พันเป็นม่อมมี่ เลยครับ พยาบาลเดินมาเจอผม ทำหน้าตกใจ แล้ววิ้งไปเรียกหมอ จากนั้นไม่นาน หมอก็เดินมาหาผม แล้วพยายามคุยกับผมประโยค แรก คุณชื่ออะไรครับ  
จำได้ไหมว่าคุณอยุ่ที่ใหน   คือผม ก็จำได้นะว่าเห้ย กำลังกลับบ้านแล้วโดนตี แล้วก็หลับบ  ก็ตอบกลับหมอไปว่า ชื่อ............... เห้ยแปลกวะ กูลืมชื่อตัวเอง เดียวนะ กูชื่ออะไร ตอนนั้น ผมคิดในใจ ผมก็ตอบหมอว่าแปปนะครับคิดแปปครับ ว่าแต่ผมชื่อไรนะครับบบบ  หมอทำหน้างง แล้วพยาบาลโทรหาใครก็ไมรุ่ ยืนอยู่ จากนั่นไม่นานมีหมอรุ้นใหญ่เดินมาครับ ผมก็นั้งคิดชื่อตัวเอง อยุ่ จากใจไม่โกหกเลยครับ เหมือนมันจำได้ แต่แมงคิดไม่ออกว่าเราชื่อ เทพ มันติดอยุ่แต่ปากดันพูดไม่ออกแถมจำไม่ได้ว่าตัวเองชื่ออะไร  หมอผู่ใหญ่ ผมก็ไม่รู้ว่าเรัยกว่าอะไร เห้นหมอที่เจอผมคนแรก เรียก หมอขาใหญ่คนนั้นว่า อาจารย์  แถมเค่าไม่เดินมาคนเดียวครับ มีนักศึกษาเดินตามตูดมาพร้อมแฟมจดบรรทึก ด้วย สามสี่คน เค่าเดินมา พูดไทยคำอังกิดคำ บอกๆตรงๆ ผมโง่อังกิดมากครับ ไทยก็โง่ด้วย หมอขาใหญ่ พูดกับผม สวัดดีครับ ตอนนี้คุณอยุ่ที่โรงบาล นะครับบบ ผมไม่ตอบผมพยัคหน้า แล้วพูดหลังจากพยัคหน้า ว่า ครับบบ แบบติดอ่างง 
จากนั่น หมอขาใหญ่พูดกับผมอีก ว่า คุณโดนรุ้มทำร่ายมานะครับบ ที่หน้าทางเข้าบ้าน   มีเจ้าหน้าที่กู้ภัย มาส่งตัวที่โรงบาลแล้ว ทางเราก็รักษาคุณจนคุณได้สติมานะครับบ  ภาพในหัวผมตอนนั้น จำได้แล้วครับว่าโดนทำร้ายมาแล้วจำได้ด้วยว่าผมกอดพ่อแล้วร้องว่าโอ้ยยยยเจ็บหัว พ่ออออออออ   มันแว๊ปมาในหัวเลยตอนนั้น ผมก็ ตอบครับผม หมอก็บอกว่า คุณได้หลับหมดสติมา 6 วันนะครับ ....... คือผม งงมาก เห้ยแค่สลบตอนนั้น ทำไมผ่านมา6วันเลยวะ จากนั้นหมอก็พยายามถามชื่อผม ผมก็ตอบไม่ได้ จากนั้นไม่นานประมาณ ชัวโมงกว่าๆจากที่ผมพยายามตอบคำถามหมอ หมอให้ผมบวกเลขง่ายๆ 1+1 2+2 3+3 ให้ผมตอบ  จากนั้น พ่อผมก็เดินเข้ามา พร้อมกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ สองคน คนแรกยศสามดาวเลยครับ อีกคน ยศดาบคู้ พ่อเดินมากอดผม แล้วร้องไห้ ใช่ครับภาพนั้นผมจำได้  พ่อถามจำชื่อตัวเองได้ไหม ผมตอบไม่ได้ครับ แล้วถามอีก จำพ่อได้ไหม ผมตอบจำได้ครับบ  พ่อบอกเอ๋งชื่อเทพ  แต่ผมก็ยังไม่รู้เลยว่าตัวเองชื่อเทพ จริงไหม แต่ก็ตอบไปว่า ไม่รู้สิครับ ทำไมไม่รู้เลยว่าตัวเองชื่อเทพ เหมือนไไม่ใช่เลยนะครับบบ  พ่อก้มองหน้าผมแล้วร้องไห้ เจ้าหน้าที่ตำรวจก็คุยกับหมอว่า เค่าสามารถตอบคำถามได้ยังครับ หมอทำหน้าโมโหแล้วตอบไปว่า นี้คุณตำรวจ เค่าพึงฟืนได้สติมานะครับ ให้เค่าพักผ่อนก่อนได้ไหมม  สักพักหมอก็ไล่ทุกคนออกจากห้อง แล้วบอกทุกคนว่า ขอให้คนไข้ได้พักผ่อนด้วยครับบ   พ่อผมก็เดินออกไปทุกคนเดินออกไป เหลือ หมอขาใหญ่กับ พยาบาลสองคน  หมอมาพูดกับผมว่า อย่าพึงพยายามนึกอะไรนะครับ ตอนนี้คุณ ได้โดนทำร่ายแล้ว สมองคุณ ได้รับการกระทบกระเทือน อย่างหนักนะครับ จากนั้นพยาบาลก็จะให้ยา อะไรสักอย่าง แบบฉีดเข้าแขนขวาผม ผมก็ตอบกลับไปครับบบบบ  เค่าก็ฉีดยา เข้าแขนผม แล้วสักพักผมก็ ง่วงมากๆครับ แล้วก็หลับบบ 
คืนนั่นเองครับ เวลาหน้าจะประมาณ ตี 3 กว่าๆ ผมสดุ้งตืนน มา เหมือนจะฝันร้าย แต่จำไม่ได้ว่าฝันอะไร ตืนมาก็ตกใจเพราะมึดมากๆ แต่จำได้ว่าอยู่โรงพยาบาล  ผมหิวน้ำมากๆ ผมพยายามเรียกคน แต่ผมกลับไม่ค่อยมีเสียงที่จะเรียกเลยครับ ผมก็เห้นคนเดินผ่านหน้าห้อง เป็นเจ้าหน้าที่ ผู้ชาย เหมือนจะแพนกเข็นเตียงให้คนไข้อะครับ ไม่รู้เรัยกว่าอะไรเหมือนกัน   เค่าหันมามองผม แล้วก็เปิดประตู่เข้ามา ถามผม เป็นอะไรเปล่าครับบ ผมก็ จะบอกว่าหิวน้ำ แต่เสียงไม่มี เลยทำมือกระดกน้ำรั่วๆไป เค่าก็ตอบรับ แล้วก็พูดมาว่า จะเอาน้ำใช่ไหมม   เออว่าแต่กินน้ำเย็นได้เปล่าวะเนียย เค่าก็เดินมาที่ท้ายเตียงผม แล้วเอาเอกสารอ่าน เค่าบอก ขอโทษทีนะครับ หมอสั้งงดน้ำอาหารครับ ยังไงเดียวเรียกพยาบาลให้ละกันนะครับบบ !!!! ผมก้นั้งหน้างงๆ เค่าก็หายไปจากห้อง 
สักพักพยาบาลก็เข้ามา บอกผมว่าหมอสั่งงดอาหารกับน้ำนะครับ คนไข้ หิวน้ำใช่ไหมครับ เค่าก็ เอาน้ำ ไส่หลอด แล้ว หยอดไส่ปากผมครับ เชื่อไหมครับ ผมกินได้แปปเดียว ผมอ้วกเลยครับ เลือดออกมาตามอ้วกที่พุ้งเลยครับ พยาบาลก็กดปุ้มที่เตียงผม หมอก็วิ้งเข้ามา แล้วก้ มากันเยอะเลย สรุป ผมแค่อาเจียนจากน้ำเย็นแค่นั้นเลย แล้วพยาบาลคนนั้นก็ โดนตำหนิ จากนั้นหมอก็ บอกผม พักผ่อนครับ แล้วก็ปิดไฟ ผมก็ นอน    ทันใดนั้น เช้าวันรุ่งขึน 
ผมก้ตืนปกติ เวลาประมาณ 08.30 ได้ครับ หมอกับเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ เข้ามาดูผม คำถามแรก ตำรวจถามว่า จำเหตุการณ์ วันนั้นได้ไหมครับ หากจำไม่ได้ไม่เป้นไรนะ ผมก็นั้งหลับตานึก แต่ผมดันจำได้ครับ พยายามเล่า แต่เสียงผมมีนิดเดียวครับ เล่าแบบเสียงหายมั้งเสียงมีมั่ง เล่าไปถึงตอนผมออกจากเซเว่น สักพัก อาการปวดหัวมาครับ รุ้งแรงมากๆ มันเหมือน มีคนมาบีบหัว ผมแล้วหัวผมมีแผลอยู่อะครับบ  ผมก็ร้องง หมอก็ ไล่ตำรวจออก แล้วพยาบาลก็ มาฉีดยาไส่น้ำเกลือ  ให้ผม จากนั้นไม่นาน ผมก็ เคลิมหลับอีกแล้วครับบบบ    ไม่รู้ยาอะไร แต่ฉัดไปสักพักเองครับ ไม่เกิน สาม นาที ถาพมันเหมือนค่อยๆ จางๆๆ แล้วหลับเลย   ผมหลับไป สักพักไม่นานครับ ตืนอีกที่ 17.30 ได้มั้งครับ ตืนมาเจอพ่อผมกับแม่แหละพี่ชาย นั้ง อยู่ที่นั้งข้างๆเตียงง ผมก็ ลืมตามา พี่ พ่อ เห็นผม ก็เดินมา  แล้ว กดปุ้มเรียกพยาบาล พยาบาลก็เข้ามา ดูผม เอาไฟฉายส่องตา ให้ผมกระพริบตา จากนี้ผมมองไปข้างๆตัว สายแมงเต็มไปหมดเลยครับ ยังกะในหนังเลยครับ มีที่ดูชีพจรด้วย สายมันเดินมาแล้วก็ มีตัวหนีบนิ้วผมอยู่ครับบบ  พ่อก็เล่าให้ฟัง ว่า ตำรวจเค่าต้องการรู้ว่า เทพ ไปทำไรคนอื่นก่อนหรือว่าเค่าทำ เทพ ก่อน  ผมก็สงสัยมากครับ เห้ย ผมโดนนะ ทำไมถึงอยากรู้ว่าผมไปทำอะไรคนอื่นก่อนนน  จากนั้นพี่ชายก็แทรกมาเล่าเรืองว่า  คนที่ทำร่ายผมอะ เค่าไปแจ้งความเหมือนกันว่า เช้งได้ เอามีดไล่ฟันแหละไล่แท้งพวกเค่า พวกเค่า มีกันทั้งหมด 23 คน โดนแท้งไป 5-6คน สาหัส สามคน อีก2คนเจ็บนิดหน่อย เพราะภาพที่พี่ชายผม บอกตำรวจไปว่า เห็นว่าน้องถือมีดอยุ่จริง ไม่เห็นคนอื่นอีก นอกจากน้อง วันนั้น   
ตำรวจก็ทำตามหน้าที่ ครับ ส่วนพ่อผม ก็ เถียงไปว่า เห้ยลูกผมคนเดียว พวกมัน 20 กว่าคน คิดว่าลูกผมเป้นคนเรึ่มก่อนหรือไงวะ   
พอจะเข้าใจหัวข้อผมแล้วใช่ไหมครับ คือผมไม่ได้ไปทำไรใครแน่นอน แล้วคนๆนั้นคือใคร จากนั้นมีต่ออีกครับสำรับเรืองนี้ เออลิมบอกเลย สรุปคดี ฝ่ายนูนแจ้งว่าผมพยายามฆ่า ฝ่ายผมก็ แจ้งเหมือนกัน สรุปศาลสั่งยกฟ้อง ที่ฝ่ายนูน แจ้งมา เหตุเพราะว่า ผมอยู่คนเดียวอีกฝ่าย 20กว่าคน แล้วผมตัวเล็กอายุน้อยเป็นไปไม่ได้ว่าผม จะเป็นฝ่ายรุกและเริ่มเหตุก่อนน  แหละมีพยานคนแถวนั้นให้การ ว่า เห็นพวก 20 กว่าคน เดินรวมกลุมกันแล้วเข้าไปซอยบ้านผม ผมก็รอดจากคดี แต่พวกฝ่ายนูน โดนร่วมกันทำร้ายผู้อื่นเจ็บสาหัส แล้วพยายามฆ่า  แล้วพกพาอาวุทหรือสิ้งของอื่นๆ แล้วก็ รวมกลุมกันอังยี่ โดนกันไปคนละ 6-7 ปีครับ ทุกคน จบเรืองนั่นครับ จากวันนั้น จนวันนี้ จะมีคนเห็นผม ที่เหมือนผมทุกอย่าง ไปคุยมั้ง อะไรมั้ง ทั้งๆที่ผมไม่ได้ทำเลย ผมอยากทราบว่ามีคนเป็นเหมือนผมไหมครับ