เราเป็นผู้ชายเจอ ผญ คนนึงคบกันมาได้เดือนกว่าๆแล้ว ผญ คนนี้อยู่ด้วยตัวเองมาตลอดเรียนรู้คนเดียวใช้ชีวิตคนเดียวดูแลตัวเองได้ดีมาโดยตลอด (เค้าเล่าให้ผมฟัง) จนตอนนี้เราคบกันมาเกือบ 2 เดือน ผมมารู้สึกว่าตัวผมดูแลอะไรเค้าไม่ได้เลย ด้วยมุมมองที่เค้าโตเกินไป โตกว่าผมมาก โตถึงขั้นผมต้องหาเรื่องราวต่างๆมาให้เค้าดูเพื่อได้เห็นมุมอ่อนโยนน่ารักๆแบบ ผญ คนอื่นบ้าง (หรือว่าผมกำลังอยากให้เค้าเป็นในแบบเหมือนคนอื่นๆ) แต่กลับได้คำตอบที่ดูโต ตอบแบบคนโตไปทางมุมสอนผมด้วยซ้ำทั้งที่ผมแก่กว่าด้วย 1 ปี หลายๆเรื่องราวๆต่างๆที่ผมหาเรื่องมาให้เค้าผ่อนคลายบ้างสนุกยิ้มบ้างแต่หลายเหตุการทั้งหมดผมได้คำตอบเชิงเเนวสอนผมไปซ้ะทุกเรื่อง (ตอบเหมือนผู้ชายแมนๆสุดๆ) ผมรู้สึกว่าตัวผมเองดูแลเค้าไม่ได้กลับกลายจะเป็นเค้าดูแลผมเองตังหาก ไปต่อหรือพอแค่นี้ดีครับ เค้าดูโตมาก โตจนผมดูเด็กจนผมด้อยค่าในตัวเองไปเลย มีอะไรผิดพลาดไปไหมครับหรือผมยังไม่รู้จักคำนิยามความรักดีพอ ซึ่งผมเข้าใจว่าเราต่างต้องดูแลกันแต่นี้ผมไม่ทันได้ทำเะไรเพื่อดูแลเค้าเลยกลับกลายเป็นเค้าอายุ 23 ที่สอนผมเกือบทุกเรื่อง เค้าจิงจังกับชีวิตทุกๆเรื่อง ไม่มีหยอกล้อเล่น ไม่มีรอยยิ้มให้ผมเห็นเลย จนผมได้เริ่มที่จะกลับมาถามตัวเองแล้วครับ นอยตัวเองสุดๆ