ตั้งแต่ที่เลอกกับคนนั้นไม่นานมากก็มีคนใหม่ตอนแรกๆคือดีมากกโคตรไมโคเวฟอ่ะอบอุ่นใจมากเวลาที่ได้อยู่ด้วยกันได้คุยแล้วก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ป.6เค้าบอกเค้าชอบเราตั้งแต่ป.6เราเลยตกลงคบดูพอคบกันมันคนละแบบเลยอ่ะไอ้ความไวโคเวฟอ่ะมันมีไหมมันมีแต่มันน้อยมากคบกันได้ไม่ถึงเดือนเค้าแนะนำให้แม่เค้ารู้จักเรารู้สึกว่ามันเร็วมากแต่ก็ไม่ได้อะไรไปๆมาๆคบกันได้2เดือนชวนไปบ้านบอกว่าแม่อยากเจออยากรู้จักเราก็ไปไปแล้วแม่เค้าน่านักมากแต่การกระทำเค้าคือแบบโมโหก็ด่าแม่เสียงดังใส่ขับนถออกไปบ้างทำร้ายข้าวของบ้างตุยแล้วบอกแล้วเค้าก็ปรับปรุงตัวเองพอคบกันได้4เดือนแฟนเราไปคุยกะเพื่อนเราเรื่อง18+แล้วบอกว่าคุยกันเฉยๆไม่มีอะไรแล้วคือต้องใเราคอดยังไงอ่ะจนเราบอกเลิกเค้าก็ร้องไห้กอดขาแม่ก็ขอร้องให้คบต่อจนตอนนี้อ่ะจะ1ปีละแต่เรื่องที่เกิดคือไม่รู้เป็นที่ตังเรารึป่าวที่โลกส่วนตัวสูงบ้างานบ้าเรียนคือเราอ่ะก็โทรกันทุกคืนคุยกันตอนว่างแต่แฟนเราชอบมาโวยวายบอกว่าคนคิดถึงอยากโทรอยากคลออยากคุยอยากเจอแล้วก็ชอบเด้งแชทมาตอนเรียนหรือตอนทำงานแบบรั่วๆคือเราอยากโฟกัสกับงานกับเารเรียนที่กำลังทำอยู่อ่ะก็ชอบมาเร่งมาบ่นมางี่เง่างอแงเราไม่ชอบเลยแล้วเราทำงานตัดรูปหัวหน้าสั่งพาเค้าบอกเดี๋ยวเค้าช่วยเราก็บอกไปแล้วงานเยอะนะไหวหรอเค้าวอกทำได้งานแค่นี้เองเราก็สางงานให้ทำให้แค่เค้าใส่โลโก้ให้แค่นั้นเลยแล้วเราก็ไปทำงานส่วนอื่นรอระหว่างเค้าใส่โลโก้จน1อาทิตย์แล้วไปถามว่าเสร็จยังสรุปคือยังไม่เสร็จบอกว่ารูปโหลดไมาได้บ้างละเน็ตหมุนรูปหมุนอะไรนักหนาก็ไม่รู่ละงานมันต้องส่งอ่ะละบอกทำได้เราก็อุส่าไว้ใจแต่แบบมาทำแบบนี้สรุปคือต้องเรางทำงานคนเดียวให้เสร็จทันวันอังคารเหนื่อยมากมีหลายเรื่องมากๆๆที่ยังไม่ได้เล่าเอาแค่นร้ก่อนเดี๋ยวไปปั้นงานก่อนรออ่านอยู่น้าา
ทำไมความรักมันเหนื่อยจัง