เราจะชอบนอยแฟนเรื่องทำงานบ้านค่ะ ก่อนหน้านั้นแฟนเราอยู่ห้องแล้วเราต้องไปเรียน ทุกครั้งที่เรากลับมาถึงห้องเราต้องมาเก็บห้องล้างถ้วยเองทุกครั้ง
แฟนก็จะนอนทั้งวัน แฟนจะทำก็ต่อเมื่อเราบอก บางทีเราบอกนางก็ลืมทำสึดท้ายเราก็ต้องมาทำเอง เหนื่อยเรียนมาไม่พอต้องกลับมาทำความสะอาดเองอีก
ตอนเราอยู่คนเดียว สบายค่ะไม่ต้องห่วงใคร กินมาม่าทุกวันยังได้ พอมีแฟนแฟนอยากกินอะไรเราซื้อให้หมดค่ะขอแค่บอก บางทีเงินเราเหลือน้อยเราเลยบอกนางว่ากินมาม่าได้มั้ย นางก็บอกกินได้เราก็โอเคค่ะ กินวันที่2 นางก็บอกกินเยอะมันไม่ดีนะ เรารู้ค่ะแต่เงินไท่เหลือแล้วไงเลยต้องกิน อันนี้คือ1ละที่อยากบ่น ปัจจุบันเราเริ่มหางานทำไปด้วยทั้งคู่ทั้งเรากับแฟน แต่เราเรียน+ทำงาน แต่ก็ยังเป็นเราที่นอยเรื่องทำงานบ้านอีกครั้งตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ เราเคยทะเลาะกันหลายครั้ง เวลาเราพูดว่าเนี่ยอยากให้ช่วยเราทำงานบ้านบ้าง เราไม่อยากบังคับหรือบอกไปตลอด อะไรช่วยได้ก็ช่วยกันหน่อย เราก็เหมือนโมโหค่ะละก็บอกว่า 'แล้วเราไม่เคยทำเลยหรอ' มันก็ถูกนางทำแต่ต้องเป็นตอนที่เราบอกนางบังคับนาง เวลาเราบอกนางจะทำเหมือนอารมณ์เสียแล้วลุกไปทำ เราก็นอยค่ะ เราไม่อยากจะมาบอกทุกครั้ง อย่างวันนี้ทำงาน เราต้องเก็บกวาดถูร้านเองหมด คนที่ทำงานมีกันอยู่3คน แฟนเราจะแกะหมูใส่คอนโดจะอยู่โซนครัว อีกคนละเป็นคนเปิดปิดร้าน กับเก็บกวาดโต๊ะ ส่วนเราต้องทำความสะอาดตอนเปิดร้านและปิดร้าน กวาดเช็ดชู ล้างจานหม้อเอง บางทีก็ไปช่วยแฟนกับอีกคน เหนื่อยค่ะเหนื่อยมาก กลับห้องมาก็ต้องมาทำความสะอาดห้องอีก แฟนนอนเล่นโทรศัพท์ค่ะ เราเลยเงียบและทำความสะอาดไปเราเลือกที่จะไม่พูดอีกแล้วค่ะ เพราะตอนทะเลาะครั้งที่แล้ว เราเคยบอกแฟนไปแล้วว่าไม่อยากพูดหลายครั้งและต่อไปจะไม่ใช้อะไรนางอีกแล้ว เหนื่อยค่ะเราอยากให้แฟนรับฟังและช่วยเหลือเราบ้าง พอเราพูดไปตรงๆก็มาไม่พอใจเราประชดเรา เหนื่อยค่ะอยากร้องไห้