สวัสดีค่ะจาก หขกท.นะคะเรื่องเราเป็นเด็กอานุ13ก็วัยรุ่นนั่นแหละค่ะ ขอเกรื่อนเรื่องก่อนนะคะคือพ่อกับแม่เราอน่ากันมาได้4ปี่แฃ้วค่ัซึ่งช่วงแรกๆพ่อเราไม่ชอบแม่ของเราเลยค่ะเขากีดกันเราทุกทางไม่ให้ติดต่อกับแม่พอเราเริ่มโตขึ้นเขาก็เริ่มผ่อนค่ะ พ่อกับแม่ต่างมีอฟนใหม่ค่ะโดยที่เราอยู่กับพ่อคือช่วงแรกๆแฟนใหม่พ่อเราไม่รู้จักเขาเลยค่ะอยู่ดีๆก็โผล่มาจากไหนไม่รู้ ยอมรับนะคะว่าช่วงแรกๆรับไม่ได้เพราะเรายังเด็กพอเราเริ่มโตก้เข้าใจค่ะ ช่วงแรกๆเราสนิทกับแม่เลี้ยงคนนี้มากๆแต่เราทะเลาะกับพ่อแบบรุนแรงบ่อยๆก็เลยตัดสินใจย้ายไปอยู่กับแม่ค่ะ เราย้ายไปอยู่กับคุณแม่แค่1ปีเราก็โดนแม่ส่งกลับมาหาพ่อค่ะไม่ใช่เพราะทำตัวไม่ดีนะคะแต่แม่อยากให้เราเรียนโรงเรียนดีๆค่ะ พอเราย้ายมาเราพบว่าทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด แม่เลี้ยงเราเริ่มจะใช้เราทำนู้นนี่ทั้งๆที่แต่ก่อนเขาก็ทำเอง เรามีน้องชายค่ะอายุห่างกัน8ปี เราต้องดูน้องค่ะตลอดทุกเรื่องโดยที่เราไม่เคยเกี่ยงเลยไม่เคยบ่นเลยแม้ว่ามันจะเหนื่อยเพราะว่าแม่เลี้ยงของเราไม่ใช่แม่แท้ๆเราเขาเป็นแค่แฟนใหม่พ่อไม่ได้แต่งงาน เราคิดถูกมั้ยคะที่เรายอมดูแลน้องทุกเรื่องโดยที่แม่เลี้ยงไม่ต้องทำอะไรเลย แม่เลี้ยงเราทำอาหารไม่เป็นค่ะเราจึงต้องทำอาหารให้น้องกินบางครั้งในวันที่พ่อแม่ไม่อยู่ เราก็ทำงานบ้านทุกอย่างค่ะแต่เล่นซักผ้ากวาดบ้านเก็บของค่ะ เรื่องซักผ้ารัดผ้าเราเป็นคนทำค่ะแม้เลี้ยงเราจะทำส่วนของตัวเองในขณะที่เราทำทั้งของพ่อ ของเราและของน้องเรา จากแต่ก่อนที่เราไม่รู้สึกเหนื่อยเลยแต่ตอนนี้เราเหนื่อยมากๆเพราะเราไม่ได้พักเลยต้องดูแลน้องตลอดๆ เวลาเราพักพ่อก็จะด่าเราค่ะว่าทำไมไม่ทำนู้นนี่นั่นทั้งๆที่เราทำเรียบร้อยทุกอย่างแล้วพ่อเราไม่ได้ช่วยทำงานบ้านเลยค่ะ ตอนนี้เราเหนื่อยๆมาก เราควรแก้ตรงไหนหรือต้ิงทำยังไงไม่ให้เหนื่อยแบบนี้หรอคะ เราเหนื่อยทุกๆเรื่องเลยค่ะ ทั้งเรื่องเรียนเรื่องที่บ้าน