สวัสดีค่ะ อันนี้เราแค่อยากมาระบาย เพราะเราไม่รู้จะไปพูดเรื่องแบบนี้กับใคร แม่ของเราเวลาที่ไม่กินเหล้าจะดีมากๆค่ะ เป็นแม่แบบคนปกติทั่วไป แต่พอกินเหล้าปุ๊ปก็กลายเป็นพวกชอบอาละวาด เอาตัวเองเป็นใหญ่ ตัวเองถูกต้องเสมอ ทุกคนต้องเชื่อฟัง ห้ามเถียงแก คิดว่าตัวเองดีที่สุดอะไรประมาณนั้นค่ะ มีบางวันกินเหล้าแล้วหลับบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะชอบหาเรื่องคนอื่น เวลาเครียดแล้วกินเหล้าก็เอามาลงที่ลูก ลงที่ป้าของเราค่ะ คนแถวๆบ้านก็โดน จนคนอื่นเขาปลง ไม่อยากมายุ่งด้วยแล้วค่ะ
     
     พี่เราพึ่งย้ายมาอยู่ด้วยเพราะต้องคลอดลูกเลยอยากจะฝากแม่เลี้ยง เรากับพี่ก็เคยเปิดใจพูดกับแกแล้วค่ะว่าอยากให้เลิกเหล้า เป็นห่วงเรื่องสุขภาพ แล้วเวลากินเหล้าแม่ก็จำไม่ได้ว่าทำอะไรบ้าง บางทีไปหาเรื่องคนอื่นก่อน ตีลูกตบลูกตัวเองก็จำไม่ได้ แม่ก็พูดว่าเดี๋ยวถ้าได้เลี้ยงหลานก็เลิกไปเอง เรากับพี่ก็เลยโอเค เริ่มสบายใจเพราะคิดว่าแม่คงจะเลิกได้ แต่ตอนนี้หลานก็คลอดมาแล้ว แม่ก็ยังกินอยู่ดี เราก็เลยคิดว่าแม่เราน่าจะติดเหล้าจริงๆแล้วค่ะ เลิกได้ไม่กี่วันก็กลับไปกินต่อทุกที

     ซึ่งเหตุการณ์พึ่งเริ่มเมื่อคืนเองค่ะที่พี่กับแม่ทะเลาะกัน แม่เราก็ด่าพี่ พี่เราก็เสียงดังแล้วก็เถียงแม่ (ทั้งพี่ทั้งแม่เราเป็นคนไม่ยอมคนทั้งคู่เลยค่ะ) บอกให้แม่ออกไปจากห้องเพราะต้องกล่อมหลานให้นอน แม่ก็เลยปาถังขยะ ปาขวดน้ำใส่พี่แล้วตอนนั้นพี่ก็กำลังอุ้มหลานกินนมอยู่ ยังดีที่ไม่โดนหลานค่ะ พี่เราก็เลยโมโหเพราะเป็นห่วงลูกตัวเองแล้วพยายามหยุดแม่ แต่ก็ไม่พ้นใช้กำลังใส่กันอยู่ดี

     เราตอนนั้นไม่รู้จะช่วยยังไงนอกจากอุ้มหลานออกมาข้างนอกบ้าน แล้วเรียกให้ป้ากับลุงมาช่วยห้ามแทน แม่เราก็ด่าหาว่าเราเข้าข้างพี่ ส่งเสริมให้พี่ทำร้ายแม่ เราหมดคำจะพูดเลยค่ะ ไม่เข้าใจความคิดแม่เลย เหนื่อยใจมากๆ เพราะเท่าที่จำความได้ แม่เป็นแบบนี้มาตลอดเลย พอแม่โมโหมากๆจนทำอะไรไม่ได้ก็เอามีด เอาของมีคมมาขู่จะฟันจะแทง
     
     พอพี่กับเราแล้วก็หลานไปอยู่บ้านป้าที่อยู่ข้างๆแม่แกก็เอามีดตามมาหาเรื่องพี่เราอีก ยังดีที่คนอื่นๆยังช่วยห้าม ส่วนเรากับพี่ก็ต้องออกไปอยู่บ้านญาติสักพัก พอเย็นๆก็กลับมาบ้านเพราะยังไม่ได้ซักเสื้อผ้าซักพวกชุดนักเรียน ไหนจะผ้าอ้อมหลานอีก พอกลับไปแม่ก็ยังไม่หยุดกินเหล้า เราซักผ้าก็ด่าเพราะมันเสียงดัง แกรำคาญเอาขวดเหล้าปาใส่กำแพง เศษแก้วกระจัดกระจายเต็มพื้น ยังดีที่ไม่ได้ปามาทางที่เราอยู่ค่ะ แต่เอากรรไกรขู่จะแทงเรา แล้วก็ตะโกนด่า ไล่ให้เราออกไป ไม่ต้องมาซักผ้าบ้านแก ไม่ต้องเรียนเพราะแกไม่ส่งเสียให้แล้ว ด่าว่าเราโง่ ฟังแต่พี่ เชื่อแต่อะไรที่พี่สอน แต่จริงๆเราโตพอที่จะรู้แล้วค่ะว่าอะไรเป็นอะไร ไม่ได้ฟังความข้างเดียว ถ้าพี่ผิดเราก็ว่าพี่ผิด ถ้าแม่ผิดเราก็ว่าแม่ผิด เรากับพี่พยายามอยู่เงียบๆ ไม่เถียงก็แล้วแกก็ยังมาหาเรื่อง เราเหนื่อยมากจริงๆค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงกับแม่กับชีวิตดีค่ะ ตอนนี้ปวดหัวมากๆ ยังไงก็ขอบคุณที่ยังอ่านมาจนถึงตรงนี้นะคะ🙏🏻