เรากับแฟนอยู่ด้วยกันมา10ปีกว่าแฟนเราเขามีลูดติดเป็นผัหญิงตอนนี้ม.2แล้วและช่วงปิดเทอมลูกเขาขอมาอยู่ด้วยซื้อเรากับเเฟนก็มีลูกด้วยกัน2คนเป็นผู้ชาย4ขวบกับ7ขวบเราไม่ใช่เข้ากับลูกแฟนไม่ได้นะเราคุยได้เล่นได้เเต่เราไม่โอเครที่ลูกเขากินทั้งวันทั้งคืนเที่ยงคืนตี1-2ก็หิ่วข้าวเเละเราก็ต้องลุกมาทำให้ขนมลูกเราก็เอามากินจนหมดไม่เหลือนทีวีก็แย่งลูกเราดูทั้งวันพอเราบอกว่าขอน้องดูการตุนก่อนได้ใหมก็ชัดสีหน้าใส่ไม่พอใจและตอนนี้แฟนเราไม่ส่งของต่างจหวัดนางต้องอยู่กับเราและลูกแฟนเรากลางคืนไม่นอนนอนกลางวันยันเย็นตื่นมากินไม่เอาไรเลยอันนี้เราพอเข้าใจและเวลากินข้าวก็กินไม่เคยเพื่อใครในบ้านเลยเราทำเสร็จนางก็ลุกมาเทกับข้าวใส่จานกินคนเดียวกับข้าวใหนมีผักก็นั่งตัดผักออกเเละเอาเนื้อไปกินวันใหนกับข้าวถุกใจก็กินคนเดียวเเละเราก็ต้องทำใหม่เพราะลูกเรายังไม่ได้กินนอนก็ยกพัดลมไม่เปิดคนเดียวทั้งที่เราเปิดส่ายให้ลูกเราด้วยเราต้องทำไงหรือพูดยังไงให้แฟนเข้าใจหรอกเราไม่เคยพูดเลยนะเราทำให้ลูกเขาแทบทุกอย่างซักผ้ายันกางเกงในเสื้อในเราก็ซักไม่เคยบ่นซื้อไรมากินเราซื้อเพื่อตรอดไม่เคยรังเกียดแต่บ้างทีเราก็เหนื่อยกับสิ่งที่ลูกเขาทำกินข้าวกินบนโซฟ่ากินขนมก็นอนกินบนโซฟาขยะก็ทิ้งที่โซฟาเราต้องค่อยตามเก็บลูกเรายังไม่กล้าทำแบบนี้เลยเพราะรุ้ว่าเราไม่ชอบเวลามันสกปรกคือง่ายๆกินตรงใหนทิ้งตรงนั้นเราพยามไม่อยากพูดสงสารแฟนมันคนกลางพยามๆเข้าใจเพราะมันแทบไม่เคยได้เจอกับลูกเลยพยามเข้าใจว่านานๆลูกเขามาทีแต่เราเหนื่อยไม่รู้จะต้องพูดไงให้ไม่ทะเลาะกัน