ขอท้าวความก่อนว่า เรากับแฟนเราคบกันมา 15 ปี คบกันตั้งแต่สมัยเรียน จนตอนนี้เราอายุ 33 เพิ่งมีลูกชายกับเค้า 1 คน ตอนนี้ 1 ขวบ ตั้งแต่คบกันมาแฟนอยู่บ้านเรา ใช้เงินเรา ยอมรับว่าเราหาเงินค่อนข้างเก่ง เค้าอยากได้อะไรเราให้ได้หมด เค้ากู้หนี้ตรงไหนเราก็ช่วยผ่อน พ่อแม่เราไม่ได้หัวโบราณเลยไม่ได้แต่งงานกันจนตอนนี้ พอเราเริ่มมีเงินก้อนเราก็ย้ายมาอยู่บ้านแฟน มาทำห้องอยู่ที่บ้านแฟนโดยที่ออกเงินทำห้องเแงทั้งหมดทั้งที่ไม่ใช่บ้านตัวเอง เรื่องมันเกิดตอนที่เราท้อง เราพลาดเรื่องงานเลยต้องเอาเงินเก็บทั้งหมดมาใช้จนไม่เหลือ หยิบยืมเพื่ิอนพี่น้อง กู้นอกระบบมาหมุน แต่เราก็ไม่ได้บอกแฟนเราหรือบอกใครให้รับรู้ว่าตัวเรากำลังแย่ จนวันนึงความแตกเพราะเราส่งดอกไม่ไหว ก็ทะเลาะกันยกใหญ่ ทางแม่แฟนก็ช่วยเหลือส่วนนึง แต่มันก็ทำให้เราทะเลาะกันบ่อยขึ้น เราก็ไปทำงานใช้หนี้ที่ยังจ่ายไม่หมด บ้านแฟนอยู่ไกลเมือง เราก็เลี้ยงลูกวันจันทร์-พฤหัส ศุกร์เสาร์เราก็ออกไปขายของ มีทำงานออนไล์บ้างนิดหน่อย แต่เราก็ทะเลาะกันตลอดเรื่องเดิมๆ แฟนเป็นคนปากไม่ดีแต่ไหนแต่ไร พูดไม่รักษาน้ำใจคนใกล้ตัว จนเรารู้สึกว่าตอนนี้เราไม่ไหว เราเก็บความทุกข์ใจนี้มาเรื่อยๆจนมันสะสม เราเคยขอไปดีๆแต่บ้านเค้าไม่ให้ลูกเราไป เราอยากพาลูกเราไปด้วย ทุกวันนี้ที่ยังอยู่ตรงนี้คือเพราะลูกคนเดียว ตอนนี้ในหัวมีแต่ความคิดว่าจะพาลูกหนีไปยังไงดีนอนร้องไห้เกือบทุกคืน



ปล.เป็นครั้งแรกที่ได้ระบายความในใจที่อัดอั้น อยู่ที่นี่ไม่มีเพื่อนไม่มีสังคม