ภรรยาให้ตังผมใช้ วันละ 50 บาท แต่กับซื้อของเล่นให้ลูก ในราคา เกือบ 20000 บาท จนทะเลาะกัน ไม่คุยกันมา 3 อาทิตย์แล้ว

ผมขอเกริ่นย้อนยาวๆเลยนะครับ ถ้าเล่าเหตุการณ์เลยจะกลายเป็นผมพูดใส่ร้ายภรรยา
ผมแต่งงานกับภรรยามา 5 ปี มีลูกชายคนโตวัยจะ 5 ขวบ1คน คนเล็กวัย 6 เดือน 1 คน  คบกันแรกๆตอนไม่มีลูกต่างคนต่างทำงาน ใช้เงินคนละกระเป๋ากัน พอภรรยาผมตั้งท้อง จึงได้แต่งงานกัน ภรรยาผมแพ้ท้องหนักมาก เข้าโรงพยาบาลบ่อยๆ เลยลาออกจากงานมาอยู่บ้านเฉยๆ ช่วงสามเดือนแรกที่อยู่ด้วยกัน ไม่มีปัญหาอะไรเลยเพราะเงินไม่ขัดสน เธอพอมีเงินเก็บอยู่บ้าง แต่ผมไม่เคยมีเงินเก็บเลย ใช้เงินแบบเดือนชนเดือน และเหตุใช้เงินก้อนก็มาถึง เมื่อลูกชายคนโตของผมคลอดก่อนกำหนด อายุครรภ์ 7 เดือนกว่า ผมจึงต้องยืมเงินคนใกล้ตัว เหตุการณ์วุ่นวายและยุ่งยากต่างๆกินเวลา เกือบ 2 เดือน ทั้งไป-กลับโรงพยาบาล ทั้งค่าของใช้ลูก จนภรรยาผมเอ่ยปากขอบริหารเงินเดือนผม และเธอบอกผมว่า จะให้ผมใช้วันละ 50 บาท ซึ่งตอนนั้นผมรับได้ เพราะอดข้าวทั้งวันผมก็ทำมาแล้ว เงินเดือนผมตอนนั้นอยู่ที่ 15000 บาท ผมยกให้เธอเก็บทั้งหมด เธอเก็บไว้แค่ 5000 บาท อีก 10000 บาทใช้หนี้ ทำแบบนี้อยู่ 3 เดือน จนหนี้หมด ค่าใช้จ่ายของลูกแทบเป็น 0 ครับ แพมเพิสเธอก็ไม่ใช้  นมก็กินนมเธอเอง  ครับ ค่าน้ำค่าไฟไม่ต้องพูดถึงครับ ตอนกลางวันไฟฟ้าทุกชนิดเธอปิดหมดครับ เปิดอย่างเดียวคือ ตู้เย็น น้ำกินน้ำใช้ ถ้าฝนตกเธอก็จะเอาโอ่งมารองไว้ใช้ ค่าน้ำค่าไฟ ไม่เคยเกิน 250 บาท ค่ากับข้าวเธอก็ไม่ให้ผมซื้อ เธอจะทำใส่ปิ่นโตไปให้ผม และให้เงินฉุกเฉินติดกระเป๋า อีก 500 บาท ต่อเดือน  จะใช้ต้องมีใบเสร็จ อยู่แบบนี้มา 1 ปี เธอเริ่มมีเพื่อนบ้านครับ และเงินเดือนผมก็ขึ้นทุกปี พอเริ่มมีเพื่อนบ้าน อาหารการกินของผมเริ่มดีขึ้นครับ เพราะเพื่อนบ้าน ก็เป็นแม่บ้านเลี้ยงลูกอยู่แต่บ้านเหมือนกัน เขามักเอาของกินมาให้ภรรยาผม อธิเช่น เนื้อหมู ไก่ทั้งตัว เนื้อวัว อะไรประมาณนี้ แต่ติดตรงภรรยาผมเธอจะนำของเหล่านั้นมาปรุงอาหารหมดในทันที และเก็บไว้กินเพียงสองถ้วย ส่วนที่เหลือทั้งหม้อจะนำไปให้คนที่เอาของมาให้ (ผักสวนครัว ก็แทบไม่ต้องซื้อ เธอปลูกไว้รอบบ้าน )  เธอให้เหตุผลว่า บ้านเรามีกันแค่สามคน 2 ถ้วยก็พอ วันหน้าเดี๋ยวเขาขี้เกียจทำกับข้าว เดี๋ยวเขาก็เอามาให้เราทำให้กินอีก  นึกเสียว่าเขาจ้างทำกับข้าว ซึ่งก็จริงอย่างที่เธอพูดครับ อาทิตย์หนึ่ง 2-3 ครั้งเลยก็ว่าได้ ก็ประหยัดค่ากับข้าวไปอีกเยอะ จนประจุบันในปีนี้ เงินเดือนของผมขึ้นมา 25000 บาท แต่ระบบการใช้เงินยังเหมือนเดิม จากการให้เธอบริหารเงินให้แบบนี้ ตอนนี้เรามีเงินเก็บ  ซึ่งแยกเป็น 4 บันชี ของลูกชายคนโต  ของลูกสาวคนเล็ก เงินฉุกเฉินครอบครัว และเงินเก็บยามแก่เฒ่าของเรา เกือบๆ 5xx,xxx บาทแล้ว ผมเคยขอขึ้นเงินรายวันกับเธอ แต่เธอก็ไม่ให้ เธอให้เหตุผลว่า ข้าวเช้าก็ตั้งโต๊ะให้ทุกวัน ข้าวเที่ยงก็ใส่ปิ่นโตให้ แถมยังมีของหวานให้ตลอด ตอนเย็นก็กลับมากินข้าวบ้าน ก็เถียงไม่ออกสิครับ เพราะมันเรื่องจริง และเหตุการณ์ทะเลาะกันครั้งที่รุนแรงที่สุดก็เกิดขึ้น เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมา ภรรยาผม พาผมไปซื้อเสื้อผ้าในห้างดัง แล้วเจ้าลูกชายตัวดี ไปถูกใจชุดของเล่นชุดหนึ่ง ราคาเกือบ 20000 บาท (คิดในใจ อดแล้วลูกเอ๋ย) ก็ลากกันเข้าไปดู แล้วก็เกิดการสนทนาระหว่างแม่ลูกกันขึ้น
ภรรยา : แพงไป แม่ไม่ซื้อให้
ลูก : หนูต้องทำยังไงคับ แม่ถึงจะยอมซื้อให้ (ลูกชายจะแทนตัวเองว่าหนู)
ภรรยา : ต้องทำความดี ให้เต็มตู้ปลา
เสร็จบทสนทนา เจ้าลูกชาย วิ่งไปบอกพนักงานว่าเดี๋ยวทำความดีเต็มตู้ปลา แล้วจะมาเอา (ยอมรับว่าสงสาร แต่ผมว่าแพงไปยังไงก็ไม่ให้)
ขออธิบาย การเลี้ยงลูกของภรรยาผม เธอไม่เคยตีลูกเลยสักครั้งเดียว เธอจะพูดด้วยเหตุผล และจะปฏิบัติตัวให้ลูกทำตาม  แต่ถ้าลูกไม่มีเหตุผล และทำผิดจริงๆ วันนั้นๆจะโดนงดของว่าง แต่เจ้าลูกชาย ติดแม่มาก และเป็นคนไม่ค่อยดื้อ ร่าเริ่ง  เวลาอยากได้ของเล่น มีกฎ 1 ข้อคือ ต้องทำความดีแลกดาวกระดาษ ต่อของเล่น 1 ชิ้น ซึ่งปกติก็ไม่ได้แพงอะไรมากมาย 2-3วันก็ซื้อให้
แต่ครั้งนี้ เต็มตู้ปลา ซึ้งยากมาก ผมให้เลย ไม่เกินเดือน เด่วลูกก็ลืม แต่ผิดครับ เขาทำทุกอย่างที่เขาทำได้ อาบน้ำเอง แปรงฟันเอง เก็บขยะ ทำทุกอย่างที่จะได้ดาว วันหนึ่งๆ ภรรยาผมพับดาวอย่างน้อย 10 ดวง เมื่อเดือน พฤษภาที่ผ่านมา ก็ไปซื้อเสื้อผ้าให้ผมเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้ ภรรยาเดินไปร้านของเล่นร้านเดิม ถามหาของเล่นชิ้นนั้น พนักงานก็บอกว่าหมดแล้ว สั่งมาขายแค่สองชิ้น ถ้าอยากได้ต้องสั่งพรีออเดอร์ ผมลากภรรยาออกมาคุยหน้าร้านเลยครับ เพราะผมไม่เห็นด้วย มันเกินตัว ถ้าเกิดลูกโตขึ้น อยากได้ของเป็นแสน ก็ไม่ต้องควักเงินแสนซื้อให้หรอ ภรรยาผมก็ให้เหตุผล เธอไม่ได้ให้ของเล่นลูกพร่ำเพื่อ ลูกทำความดี แทบจะไม่ดื้อเลย ตลอด 5 เดือน ลูกมีความหวัง มีความพยายาม มีความตั้งใจ  และที่สำคัญ ที่หายากกับเด็กไว้นี้ คือความอดทน เราจะตอบแทนลูกด้วยคำหลอกลวงหรอ  (หมัดที่1) เธอบอกว่าเธอ ไม่ใช่แม่ ประเภท ที่บอกลูกว่า กินข้าวหมดแล้วจะพาไปเที่ยว พอกินหมดจริงๆ ก็ไม่พาไปเที่ยว เด็กที่โตมากับคำหลอกลวงพวกนี้ มักจะไม่เชื่อมั่นกับคำพูดของพ่อแม่ พอไปเจอของเล่นที่ถูกใจ บอกแม่ว่าอยากได้ พ่อแม่ส่วนมาก เลือกที่จะบอกลูกว่า เดี๋ยวค่อยมาซื้อวันหลัง เด็กเหล่านั้นจะรับลูกทันทีว่า ประโยคนี้คือคำลวง และจะแสดงอาการเอาแต่ใจขึ้นมา แต่ของเธอ ให้คือให้ ไม่ให้ก็บอกไม่ให้ ทุกคำพูดของเธอเป็นคำพูดเสมอ และที่ลูกตั้งใจขนาดนั่น ก็เพราะลูกเชื่อในคำพูดของเราไม่ใช่หรอ (หมัดที่2) ซึ่งผม ก็เถียงไม่ได้อีกอยู่ที่ แต่ในใจผม ยอมรับว่าโกรธมาก และเธอก็เดินไปสั่งสินค้า จ่ายครึ่งหนึ่งเสร็จสับ แถมเงินที่เธอใช้ซื้อ ยังเป็นเงินที่เธอเก็บจากการขายขนมของเธอ ทำไมผมรู้สึกว่าเธอไม่ไว้หน้าผมมาก  เธอเห็นแก่ตัว  3 อาทิตย์ที่เราไม่คุยกัน เธอแยกไปนอนกับลูก ผมรู้สึกมีความสุข เงินเดือนออกเดือนที่แล้วผมใช้เงินเต็มเม็ดเต็มหน่วย ตอนนี้ในใจของผม เหมือนพบทางสว่าง  อยากเลิกกับเธอมาก ผมต้องทำยังไงดีครับ ยิ่งเห็นหน้าเธอ ผมยิ่งเบื่อครับ เบื่อแบบไม่มีสาเหตุ

ขอบคุณทุกความคิดเห็นครับ กระทู้นี้อาจจะดูเหมือนอวยภรรยา แต่ก็อวยจริงๆครับ และมาจากเรื่องจริงทั้งหมด
ผมจะลองวิเคระห์สาเหตุที่ผมโกรธมากๆดูนะครับ
1.ของที่ภรรยาซื้อให้ลูก หรือที่ลูกอยากได้คือ ตุ๊กตาแบรนดัง รวมเซตเจ้าหญิง (ลูกผมเป็นเพศที่3ครับ ที่ผมดูออกเพราะลักษณะท่าทาง  และผมเคยไปปรึกษาจิตแพทย์แล้ว  หมอบอกมีแนวโน้มสูง)
2.ผมยังรับไม่ค่อยได้เรื่องสิ่งที่ลูกชายผมเป็น ผมคิดว่าเขาอาจจะเปลี่ยนได้ มันอาจจะเกี่ยวกับโฮโมน แต่ภรรยาผมเหมือนสนับสนุนลูกเต็มที่ (เรื่องนี้ก็ทะเลาะกันประจำครับ)
3.ผมคิดว่าที่ผมเบื่อและอยากเลิกมากคงเป้นเพราะมันอึดอัดคับ อยู่บ้านเดียวกัน แต่ไม่คุยกัน ไม่มองหน้า  แบบมึนตึงมากๆ(ปกติทะเลาะกัน เธอจะชวนคุยก่อน)
4.ในใจผมที่คิดตอนอารมณ์ร้อนมากๆคือ ผมอดแทบตาย ทีกับลูกเงินหมื่น เธอควักง่ายจัง เดี๋ยวมันก็เสียคน
ตอนนี้ที่ผมคิดได้หลังจากอ่านหลายๆความคิดเห็นคือ กูจะง้อเมียยังไงดีว่ะ เงินไม่มีสักบาท ดอกกุหลาบยังดอกละ 20 บาท ที่สำคัญ
1.เงินเดือน เดือนที่แล้ว 25000+โอที+ค่าเสร็จงาน ได้ 30000 กว่า หมดภายในครึ่งเดือน (บอกแบบไม่อาย เลี้ยงเบียร์เพื่อน สังสรรหมด) ต้องยืมพี่ที่ทำงาน เพราะหยิ่งไม่กินข้าวปิ่นโตภรรยา
2.เงินเดือนๆนี้ พึ่งออกเมื่อวันที่ 1ได้ 25000 จ่ายหนี้สินไปหมดแล้ว แถมยังเอาทองที่ภรรยาซื้อให้แม่ผมในวันแม่ไปขายแล้วด้วย (เอาตังไปใช้หนี้พนันบอล เพื่อนชวนเล่น)
3.ถ้าจะให้ทำความดีแลกดาวกระดาษ ของลูกเกือบ 20000 บาท ยังเต็มตู้ปลา ใช้เวลา 5 เดือน ของผมเงินเดือน 2 เดือนรวมกัน + ทองของแม่อีก 1 บาท คงต้องดาวกระดาษเต็มโอ่งมังกร

ปล.แต่ก่อนเคยสงสัย มีปัญหาอะไร สร้างเองทำไมไม่แก้เอง ตอนนี้เข้าใจแล้วว่า ถ้าเราคิดคนเดียว เราจะมีทางออกแค่ทางเดียว แต่ถ้าเราฟังหลายๆความคิด เราจะเจอ ทางออกอีกหลายทาง ขอบคุณมากครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 9
ปัญหาจริงๆ ของคุณคืออะไรกันแน่ ของมันแพงไป หรือ คุณคิดว่า คุณประหยัดแทบตาย ทำไมเธอฟุ่มเฟือยกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง
ถ้าคุณเองก็อยากใช้เงินที่หามาด้วยน้ำพักน้ำแรงบ้าง มีสิทธิ์ตัดสินใจใช้เงินที่ทำมาหาได้ตามใจเหมือนที่เธอตัดสินใจ
ใช้เงินเพื่อรักษาสัญญากับลูกบ้างก็พูดไปตรงๆ วันละ 50 น้อยไปจริงๆ แล้วมันก็น่าโมโห 20k เยอะไป สำหรับเด็ก 5 ขวบ เดี๋ยวก็เบื่อ

แม่เราคงไม่รับปากให้ของเล่นเราสองหมื่นหรอก คงสอนเราแต่แรกว่าบ้านไม่มีเงินขนาดนั้น แม่เราไม่เคยรับปากเราซี้ซั้ว นึกภาพออกเลยว่า
คงโดนเรียกมานั่งแล้วบอกว่า แม่ต้องไปทำงานทุกวัน เป็นเวลาหนึ่งเดือนถึงจะซื้อนั่นให้ลูกได้ ถ้าเราเอาเงินไปซื้อแล้วเดือนหน้าเราจะกินอะไรกัน
ไหนตอบสิ ส่วนเรื่องดาว เรื่องความดี มันเป็นหน้าที่ เป็นความรับผิดชอบต่อตัวเอง ต้องทำให้ได้ แม่พูดตลอดถ้าไม่มีพ่อแม่จะอยู่ยังไง เรื่องไม่ดื้อ
เป็นลูกก็ต้องไม่ดื้อสิ ไม่งั้นถูกตีป๊าบๆ เลยไม่ใช่เงื่อนไขที่จะได้อะไรมาเพราะความไม่ดื้อ เราว่าส่วนนี้ภรรยาคุณก็เกินไปหน่อย สอนลูกให้ประมาณ
ตนไม่ได้ เอาจริงๆ ของเล่น 2 หมื่นสำหรับเด็ก 5 ขวบ ทั้งๆ ที่คุณพ่อบ้านหาเงินได้เดือนละ 25000 อ่ะนะ

จริงๆ ป่านนี้ลูกไม่อยากได้หรอกมั้ง ลองให้เขาเลือกอย่างอื่นแทนยังจะดีกว่าอีก เผื่อเขาเปลี่ยนใจ (พ่อเราทำกับน้องบ่อย ให้อย่างอื่นแทนที่น้องก็อยากได้ ตอนนั้นไม่รู้ว่าราคามันต่างกัน 555+) เดี๋ยวพอลูกเล่นแป๊บเดียวแล้วเบื่อ มันจะกองอยู่เป็นหนามยอกอก ที่เห็นทีไรจะหงุดหงิดเมียคุณทุกที
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 4
คุณมีภรรยาที่ีดีมากน่ะ และเชื่อว่าถ้าคุณเลิกกับเธอ เธอจะอยู่ได้โดยไม่มีคุณและสามารถเลี้ยงลูกให้ดีได้
แต่คุณเองล่ะ มั่นใจหรอว่าจะอยู่ได้โดยไม่มีเธอ

มันไม่เกี่ยวกับว่าวันนี้ซื้อของเล่น 20,000 ถ้าวันข้างหน้า ลูกอยากได้ของเล่นเป็น 100,000 แล้วก็ต้องซื้อให้ เรามั่นใจเลยว่าถ้าถึงวันที่ลูกคุณเรียกร้องของเล่นราคาเป็น 100,000 แฟนคุณจะมีวิธีอธิบายให้ลูกเข้าใจว่ามันเป็นของเกินตัว โดยที่คำพูดจะไม่กระทบกระเทือนจิตใจของลูก

เก็บคำพูดของภรรยาไปคิด แล้วเอาใจของลูกมาใส่ใจคุณ แล้วคุณจะเข้าใจเองว่า คำสัญญาของพ่อแม่ มันสำคัญกับความรู้สึกของลูกและส่งผลต่อพฤติกรรมในอนาคตของลูกคุณได้อย่างไร

เราเป็นคนหนึ่งที่พ่อแม่สัญญาอะไรไว้ พอเราทำตามเงื่อนไขได้ เช่นถ้าสอบได้ที่ 1 จะซื้อบาร์บี้ให้ จะให้นั้น ให้นี้ แต่พอถึงเวลาเขากลับไม่ให้เรา อ้างว่าพูดตอนไหนจำไม่ได้บ้างล่ะ แพงไปบ้างล่ะ
รู้ไหม ทุกวันนี้เรากลายเป็นคนไม่เคยเชื่อคำพูดของพ่อแม่เลยซักครั้ง ไม่ใช่แค่ของพ่อแม่หรอก ทุกคนที่ให้คำสัญญากับเรา เราไม่เคยเชื่อเลยซักครั้ง แล้วยิ่งถ้าคนนั้นทำมันไม่ได้จริงๆ มันยิ่งตอกย้ำว่า เห็นไหม สุดท้ายก็เป็นเหมือนกันหมด
ความคิดเห็นที่ 8
แถมเงินที่เธอใช้ซื้อ ยังเป็นเงินที่เธอเก็บจากการขายขนมของเธอ

ประเด็น คือ เธอ ซื้อ ของ เล่น ที่ ลูก อยาก ได้ ค่ะ
อย่า มอง ที่ ราคา
ลูกคุณเป็นเด็กดี5เดือน นี่ไม่ใช่เรื่องปกติธรรมดาสำหรับเด็กวัยนี้นะคะ มันคืออะไรที่สุดยอดมากๆ

ขอเดาว่าคุณเป็นพ่อที่แทบจะไม่ได้ช่วยภรรยาเลี้ยงลูกเลยถูกไหมคะ
คุณไม่มีเซนส์ความเป็นพ่อเลย!
ขออภัย
ความคิดเห็นที่ 45
ตอนแรกจะมาเข้าข้างจขกท.เรื่องเงิน 50 บาท เพราะ 50 บาทมันน้อยไป เงินก็เงินเดือนคุณเอง
แต่คุณเล่นใช้เงินไม่เป็นเลยนี่ครับ ลักษณะการใช้เงินก็ค่อนข้างน่ารังเกียจ เลี้ยงเบียร์ พนันบอล เอาทองของแม่ไปขาย ลูกสองแล้วนะครับ
แต่ใช้เงินเหมือนเด็กโดนสปอยล์ (แต่คุณก็ยังมีข้อน่ารักคือเล่าความจริง ไม่โกหกอ่ะนะ)

ส่วนเรื่องของเล่นลูก ผมเห็นด้วยแต่แรกครับ ว่าควรให้
หากบอกลูกไปแล้ว สัญญากับลูกไปแล้ว ไม่เป็นสัญญา ถือว่าเป็นการสร้างเสริมตัวอย่างแย่ๆให้กับเด็ก
(ที่พลาดคือไปสัญญาของแพงแต่แรกครับ เห็นด้วยว่าแพงไป แต่สัญญาแล้ว กลับลำไม่ได้แล้วครับ ... อีกอย่างคือมันพอซื้อได้ แม้ราคาจะไม่สมวัยก็ตาม)
จริงๆข้อแม้ก็จัดว่าโหดนะ สำหรับเด็ก ภรรยาคุณอาจจะคิดว่าลูกจะทำไม่ได้ เพราะนานตั้ง 5 เดือน ... ลองคิดถึงคุณเองที่เป็นพ่อสิ คุณอายุเท่าไหร่แล้ว ได้เงินใช้เองหน่อยเป็นไงล่ะครับ ห้ามกิเลสไม่ไหวเลยใช่ไหม? ... แล้วเด็กเล็กๆล่ะ ทำนาน 5 เดือน ไม่ใช่ทำได้ง่ายๆนะครับ
อีกมุมหนึ่ง ก็เรียกว่าลูกคุณสมควรแก่รางวัลครับ

อีกมุมที่อยากบอกคือ ภรรยาคุณเพิ่มภาระความลำบากให้ตัวเองเพื่อประหยัดให้คุณด้วยนะ
อยากให้มองว่าภรรยาต้องมาทำกับข้าวเพื่อประหยัด ทั้งๆที่อาหารสำเร็จในไทยมันก็ไม่ได้แพงมากมายอะไร เค้าก็ลำบากนะครับ ไม่ใช่ว่าไม่ลำบากกับการจู้จี้ให้คุณประหยัด

จริงๆแล้วเงิน 50 บาท มันน้อยมาก อยากจะเห็นใจ
แต่คุณควรจะแสดงให้เห็นว่าคุณจะไม่เป็นปัญหาให้กับครอบครัว ถ้าได้บริหารเงินเองนะครับ
ลองให้ภรรยาคุณเซ็ทข้อแม้ แบบที่เคยตั้งกับลูก กับคุณดูบ้างไหมครับ? สัก 5-6 เดือน
ถ้าทำได้ เพิ่มเป็นวันละ 100 เป็นไง?
ความคิดเห็นที่ 23
ภรรยาคุณโคดเก่งเลย เงินเดือนคุณ 25000 กับ 4 ชีวิต มีเงินเก็บ 500,000 กว่าแถมยังต่อยอดขายขนมทั้งๆ ที่เลี้ยงลูกอ่อนไปด้วย นับถือมากๆ เธอเลี้ยงลูกได้ดีอีกเช่นกัน น้องเองคงถูกใจของเล่นชิ้นนั้นมาก ยอมเป็นเด็กดีมาตั้ง 5 เดือน ไม่ใช่ง่ายๆ นะคะ ที่เด็กชายจะยอมทำอะไรอย่างนี้
ลองคุณได้บริหารเงินเอง คนที่จะเปลี่ยนไป คือ คุณ ไม่ใช่ภรรยา คิดดีๆ ค่ะเลิกกันไป จะไปรอดไหม
ความคิดเห็นที่ 2
เลิกเลยค่ะ แล้วปล่อยให้เค้าอยู่กันตามประสาแม่ลูก คิดว่าเค้าน่าจะอยู่ได้โดยไม่มี จขกท นะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่