เรื่องมันมีอยู่ว่า แม่สามี เป็นคนที่ไม่มีทรัพย์สมบัติอะไรเลยค่ะ ตอนนี้ก็เกือบ70แล้ว แต่ยังต้องเช่าห้อง ต้องทำมาหากินเลี้ยงชีวิตไปวันๆ แถมยังใช้เงินฟุ่มเฟือย วันไหนไม่มีงานก็เล่นเฟสหาฝรั่งรวยๆมาเลี้ยง (ซึ่งไม่มีฝรั่งคนไหนมาจีบ แถมยังบอกให้เราแนะนำเพื่อนฝรั่งให้ด้วย)
แม่สามีชอบโทรหาเรา แรกๆคุยก็ถามทุกข์สุขธรรมดาค่ะ หลังๆเริ่มบ่นว่าทำไมลูกไม่ส่งตังค์มาให้ใช้บ้าง มีลูกตั้ง3คน แต่เลี้ยงแม่คนเดียวไม่ได้ แล้วก็ร้องไห้ตัดพ้อชีวิต และขอเงินเรา ทั้งๆที่ก็ไม่ได้มาสู่ขอเรา ให้เงินเราใช้ยามลำบากเมื่อตอน5ปีที่ผ่านมาหรืออะไรก็ตาม

จากที่เราอยู่กับครอบครัวนี้ คือ เมื่ออดีตแม่ของสามี เลี้ยงดูสามีและลูกคนอื่นๆแบบทิ้งๆขว้างๆ ลูกชายเอาไปบวชเป็นเณร ลูกสาวเอาไปฝากบ้านเด็กสงเคราะห์ดูแล จนลูกโตมีหน้าที มีครอบครัว มีภาระหนี้สิน ต้องทำงานหาเลี้ยงชีพทุกคน แต่ทำไมไม่มีใครเลี้ยงดูแม่ นี่ก็ไม่แปลกใจ

ส่วนตัวมีลูก1คน ไม่หวังให้ลูกมาดูแลตอนแก่ค่ะ เก็บเงินไว้ใช้ยามแก่เอง จะได้ไม่เป็นภาระลูก แต่ถ้าลูกอยากส่งเงินให้ก็จะเก็เงินที่ลูกส่งให้ไว้เผื่อในอนาคตลูกตกงาน หรืออยากมีบ้าน แต่งงานอะไรว่ากันไป

ส่วนแม่สามี ส่วนตัวเราไม่ค่อยอยากคุยด้วย รับสายมั่ง ไม่รับมั่ง คุยด้วยทีไรมีน้ำตา ประสาทจะกิน