เห็นหลาย ๆ กระทู้ที่ตั้งคำถามแนว ๆ นี้และถ้ามีคอมเม้นแบบว่า กลัวไม่มีคนดูแลตอนแก่ แล้วโดนถล่มยับเลย
เราสงสัยจริง ๆ ค่ะ หวังให้ลูกเลี้ยงดูตอนแก่นี้มันผิดหรอค่ะ ถ้าเค้าเลี้ยงดูเราแล้วเค้าจะไม่ได้ใช้ชีวิตหรอหรือยังไง
บางคนบอกสงสารเด็กที่พ่อแม่คิดแบบนี้  ถึงเค้าคิดแบบนี้แต่ถ้าเค้ารักและเลี้ยงดูลูกอย่างดีที่สุดเท่าที่เค้าจะทำได้
คือเค้าไม่มีสิทธิ์คิดให้ลูกดูแลเค้าบ้างหรอ
หลายคนอาจจะเจอพ่อแม่ที่แย่มาก ๆ อันนี้เราเข้าใจได้นะ คนรอบตัวพอจะมีให้เห็นบ้าง
แต่เชื่อว่าบางคนไม่ได้เจอเหตุการณ์เลวร้ายแบบนั้นมา แต่กลับมองว่าการที่ต้องเลี้ยงดูพ่อแม่ตอนแก่เป็นเรื่องที่น่ากลัว

เรายังไม่มีลูก และไม่คิดว่าจะมีเพื่อให้เค้ามาเลี้ยงหรอก แต่ยังไม่มีเพราะถ้ามีตอนนี้เราจะไม่ได้เลี้ยงเอง 100%
เราดูแลพ่อแม่เราอย่างดี ถึงขนาดไม่คิดจะมีลูกเพราะกลัวส่งตังค์ให้พ่อแม่ได้น้อยลง
พ่อแม่เราไม่ได้ขอ แต่ทำไมเรารู้สึกได้เองว่ากว่าจะโตมาเป็นคนนี้มันยากลำบากและอยากตอบแทนท่าน
ทำไมเรากลับคิดว่า ความกตัญญูเป็นเรื่องที่ดี กว่าจะโตมามีชีวิตได้อย่างทุกวันนี้เป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ หรือเราหัวโบราณ

อ่านคอมเม้นหลายคนเหยียดความคิดคนอื่นสุด ๆ
ถ้าหลายคนเคยมีคนแก่อยู่ในบ้านจะรู้ดีว่า เวลาแก่ไปไม่เป็นแล้วยังไงก็ต้องรบกวนคนอื่น
เรากลับคิดว่าถ้าต้องรบกวนคนอื่น ก็รบกวนลูกหลานตัวเองดีกว่ามั้ย อย่างน้อยก็เคยพึ่งพากันมาก่อน
ดีกว่าไปลำบากคนอื่นที่ไม่เคยมีประโยชน์ใด ๆ กับเขาเลย  (ไม่นับศูนย์ดูแลผู้สูงอายุที่จ้างเค้าดูแล)

เชิญแสดงทัศนคติได้เต็มที่ค่ะ