ตอนนี้เรามีปัญหาที่ทำให้เราเครียดและร้องไห้ทุกวัน ไม่รู้จะบอกพ่อยังไงให้ย้ายออกจากบ้านเราที่ กทม กลับบ้านอีกหลังที่ต่างจังหวัด เนื่องจากลูกสาวเราได้รับอิทธิพลจากพ่อเรา(คุณตา)ให้ไม่กล้าอยู่กับพ่อของตัวเค้าเองเพราะ คุณตาไม่ชอบสามีเรามากๆ แสดงออกชัดเจนยิ่งอยู่ยิ่งออกอาการทั้งคำพูดและสีหน้า
*พ่อกับแม่ย้ายมาอยู่กับเราได้ 3 ปี เนื่องจากเรากับสามีงานยุ่งจึงให้ตากับยายมาช่วยรับส่งลูกสาว*
ปัญหาคือ
ตอนนี้น้องนอนกับคุณตาคุณยายที่บ้านข้างๆ ที่เราสร้างให้ในรั้วเดียวกัน คุณตาคุณยายไปรับไปส่งโรงเรียน น้องใช้ชีวิตอยู่บ้านชั้นล่างมากกว่า
เรากลับดึกและสามีทำงานในบ้านและนอกบ้านไม่เป็นเวลาแน่นอน
สิ่งที่เราสังเกตุได้ในช่วงหลังๆคือ พอน้องอยากจะขึ้นมานอนกับเรา มาเล่นกับพ่อแม่ข้างบน น้องจะกลัวคุณตามาก ต้องให้เราขออนุญาตให้ก่อนตลอด (บ้านก็บ้านเรากับสามี ทำไมเราต้องขอด้วย) และหากคืนนั้นน้องนอนกับพ่อและแม่
เช้าวันต่อมาคุณตาจะโกรธและไม่พูดกับน้อง
สามีบอกเสมอว่าเค้าไม่สามารถลงไปบ้านชั้นล่างโดยที่ไม่รู้สึกอึดอัดได้ เพราะพอลงไปแล้วถ้ามีคุณตานั่งอยู่ ลูกสาวจะไม่พูดไม่กล้าเล่นและไม่วิ่งหาสามีเลย
แต่พอวันไหนคุณตาไม่อยู่ลูกจะพูดเป็นปกติ
เราเองคิดว่าเป็นเรื่องปกติคงไม่มีอะไรคุณตาก็รักหลาน ช่วยดูแลยามที่เราสองคนพ่อแม่ไม่ว่าง
มีอยู่มาวันนึงที่ทำให้เราถึงจุดที่คิดว่าเราอยากจะแยกครอบครัวออกมาโดยที่ให้พ่อกับแม่เรา กลับบ้านอีกหลังที่ต่างจังหวัดคือ
ลูกสาวบอกเราว่า “ในเมื่อคุณตาเกลียดพ่อ แล้วแม่กับพ่อแต่งงานกันได้ยังไง?” คือเป็นคำถามที่ทำให้เราถึงกับสะอึกและจุกอกมาก
สิ่งที่เราจะเปลี่ยนแปลงตอนนี้คือพยายามหาเวลารับส่งลูกเอง
ให้น้องขึ้นมานอนห้องข้างบนให้มีห้องเป็นของตัวเอง (น้องอายุ 6 ขวบกว่า)
พ่อเราเป็นคนดุมาก ตั้งแต่เราเล็กจนโตถึงวัยนี้ เรายังกลัวพ่อเราอยู่เลย แต่มาคิดอีกที เรามีครอบครัวแล้ว เรื่องนี้เราผิดเองที่ปล่อยให้เลยตามเลยจนลูกมาได้รับอิทธิพลแบบนี้
สงสารลูกและสามีมาก
เราไม่กล้าเผชิญหน้าพ่อเราตรงๆ อยากได้คำแนะนำว่าจะเริ่มยังไงดีให้เกิดผลเสียผลกระทบน้อยที่สุดต่อทุกคน
ท้าวความสุดท้ายคือ แม่เรากับเรากลัวพ่อมาก แม่ไม่กล้าพูดเรื่องนี้แน่นอน ตอนนี้เรามีลูกคนที่ 2 ในท้อง เครียดเรื่องนี้มากๆ จนสามีทนไม่ไหวเค้าสงสาร แต่ถ้าหากไม่จัดการอะไรพอลูกคลอดออกมาปัญหาอาจจะมีมากกว่านี้ค่ะ
** update ล่าสุดกระทู้นี้ค่ะ หลังจากเวลาผ่านไป 3 ปีกว่า
https://m.ppantip.com/topic/41151730?
อยากอยู่กับลูกและสามีกันเอง จะบอกกับพ่อแม่ให้ย้ายออกยังไงดี เครียดมาก (ตอนนี้ท้องคนที่ 2 ด้วย)
*พ่อกับแม่ย้ายมาอยู่กับเราได้ 3 ปี เนื่องจากเรากับสามีงานยุ่งจึงให้ตากับยายมาช่วยรับส่งลูกสาว*
ปัญหาคือ
ตอนนี้น้องนอนกับคุณตาคุณยายที่บ้านข้างๆ ที่เราสร้างให้ในรั้วเดียวกัน คุณตาคุณยายไปรับไปส่งโรงเรียน น้องใช้ชีวิตอยู่บ้านชั้นล่างมากกว่า
เรากลับดึกและสามีทำงานในบ้านและนอกบ้านไม่เป็นเวลาแน่นอน
สิ่งที่เราสังเกตุได้ในช่วงหลังๆคือ พอน้องอยากจะขึ้นมานอนกับเรา มาเล่นกับพ่อแม่ข้างบน น้องจะกลัวคุณตามาก ต้องให้เราขออนุญาตให้ก่อนตลอด (บ้านก็บ้านเรากับสามี ทำไมเราต้องขอด้วย) และหากคืนนั้นน้องนอนกับพ่อและแม่
เช้าวันต่อมาคุณตาจะโกรธและไม่พูดกับน้อง
สามีบอกเสมอว่าเค้าไม่สามารถลงไปบ้านชั้นล่างโดยที่ไม่รู้สึกอึดอัดได้ เพราะพอลงไปแล้วถ้ามีคุณตานั่งอยู่ ลูกสาวจะไม่พูดไม่กล้าเล่นและไม่วิ่งหาสามีเลย
แต่พอวันไหนคุณตาไม่อยู่ลูกจะพูดเป็นปกติ
เราเองคิดว่าเป็นเรื่องปกติคงไม่มีอะไรคุณตาก็รักหลาน ช่วยดูแลยามที่เราสองคนพ่อแม่ไม่ว่าง
มีอยู่มาวันนึงที่ทำให้เราถึงจุดที่คิดว่าเราอยากจะแยกครอบครัวออกมาโดยที่ให้พ่อกับแม่เรา กลับบ้านอีกหลังที่ต่างจังหวัดคือ
ลูกสาวบอกเราว่า “ในเมื่อคุณตาเกลียดพ่อ แล้วแม่กับพ่อแต่งงานกันได้ยังไง?” คือเป็นคำถามที่ทำให้เราถึงกับสะอึกและจุกอกมาก
สิ่งที่เราจะเปลี่ยนแปลงตอนนี้คือพยายามหาเวลารับส่งลูกเอง
ให้น้องขึ้นมานอนห้องข้างบนให้มีห้องเป็นของตัวเอง (น้องอายุ 6 ขวบกว่า)
พ่อเราเป็นคนดุมาก ตั้งแต่เราเล็กจนโตถึงวัยนี้ เรายังกลัวพ่อเราอยู่เลย แต่มาคิดอีกที เรามีครอบครัวแล้ว เรื่องนี้เราผิดเองที่ปล่อยให้เลยตามเลยจนลูกมาได้รับอิทธิพลแบบนี้
สงสารลูกและสามีมาก
เราไม่กล้าเผชิญหน้าพ่อเราตรงๆ อยากได้คำแนะนำว่าจะเริ่มยังไงดีให้เกิดผลเสียผลกระทบน้อยที่สุดต่อทุกคน
ท้าวความสุดท้ายคือ แม่เรากับเรากลัวพ่อมาก แม่ไม่กล้าพูดเรื่องนี้แน่นอน ตอนนี้เรามีลูกคนที่ 2 ในท้อง เครียดเรื่องนี้มากๆ จนสามีทนไม่ไหวเค้าสงสาร แต่ถ้าหากไม่จัดการอะไรพอลูกคลอดออกมาปัญหาอาจจะมีมากกว่านี้ค่ะ
** update ล่าสุดกระทู้นี้ค่ะ หลังจากเวลาผ่านไป 3 ปีกว่า
https://m.ppantip.com/topic/41151730?