ขอเกริ่นก่อนนะครับ ผมมีความคิดต่างๆที่แตกต่างจากคนทั่วไป เมื่อ 10 กว่าปีผมค้าขายที่แหล่งท่องเที่ยวค้าขายดี ผมอายุ 40 กว่าเกือบ 50 ไม่มีครอบครัวครับ ผมคิดว่าคนเราไม่ตายตอนหนุ่มก็ตายตอนแก่ ช่วงแก่แล้วควรหาอะไรทำ ไม่ใช่นั่งๆ นอนๆ แล้วกินข้าว


เปิดเวปเกษตรพอเพียงเห็นรูปภาพ สมาชิกปลูกต้นไม้ หลายๆคนดูมีความสุขดี ผมเลยวางแผนซื้อที่ดินเพื่อทำเกษตรแบบพักผ่อน
ปิดร้านค้าขณะค้าขายดี

มีเพื่อนที่ทำเกษตรมานาน ช่วยแนะนำ ผมถามเพื่อนว่าถ้า FUJI(ชื่อในเวปของผม เพราะเคยขายฟิลม์ FUJI) อยากจะปลูกกล้วยน้ำว้าแจก ให้องค์กร แจกญาติๆ บุคคลทั่วไป พร้อมจ่าย และลงทุนเพื่อแจก ไม่ขาย ทำอย่างไรดีครับ?

เพื่อนบอกว่าต้องลงระบบ สปริงเกอร์ ขุดสระนำ้ ปลูกกล้วยห่าง ต้นละ 4 เมตร 1 กอต่อ 1 ต้น ใส่ทั้งปุ๋ยยนำ้ ปุ๋ยคอก ปุ๋ยเคมี ใส่ทีละหน่อย ตัดหญ้าบ่อยๆ

ผมทำตามนั้นผลออกมาเวลาเอาไปแบ่งปัน ผู้รับดีใจ มีผู้คนมาขอซื้อ เพราะอาจจะไม่เคยเห็นกล้วยแบบนี้
แต่ผมไม่ขายเพราะต้นทุนมหาศาล

เมื่อวานเอาไปแบ่งให้ ห้องจ่ายยาโรงพยาบาล มีคนเห็นมาถามซื้อผมบอกว่ามาให้แบ่งปัน ไม่ได้ขาย

หลายจากนั้นกล้วยอีก 1 เครือพร้อมทึ่แขวนกล้วยเอาไปให้การไฟฟ้า(ซึ่งติดต่อแผนกต้อนรับไว้แล้ว) แม่บ้านมารับพร้อมเจ้าหน้าที่ มาถามผมว่าทำไมไม่ขายเอามาให้ ผมบอกว่า แบ่ง แจกมาเยอะ แม่บ้านถามว่า "แล้วทุกๆวันคุณเอาเงินที่ไหนใช้" ผมตอบว่า "พ่อผมรวยครับ"ผมหัวเราะร่วน

หลังจากนั้นแม่บ้านแนะนำผู้จัดการ ว่า "ชาวบ้านเอากล้วยมาแจกให้การไฟฟ้าค่ะ" ผู้จัดการถามผมว่า "คุณเอามาให้ แล้วทำไมไม่ขาย คุณเอาค่าใช้จ่ายมาจากไหน" แม่บ้านยิ้มและบอกว่า "เมื่อกี้หนูก็ถามจ้า"

ผมตอบไป "มนุษย์ไม่กี่ปี ก็ตายกันหมดแล้ว ต้องไปหาเงินกันมากๆทำไม ควรแบ่งปันกันบ้าง ผมแบ่งมาหลายที่แล้ว หลายครั้งแล้วครับ"

แม่บ้านถามอีก"คุณแบ่งแล้วคุณได้อะไรคะ" "ผมได้ความดีและทำให้คนอื่นๆดีใจ ถ้าคนเราไม่รู้จักพอก็หาจนตาย ไม่ต้องทำอะไรแล้วครับ"

ผมคิดว่า อายุโดยเฉลี่ย 70 ปี บางคนตายเร็วกว่านั้น ผมบริจาค อวัยวะและร่างกายให้กาชาดแล้ว เวลามีชีวิตอยู่

ควรรักษาศีล ทำความดี ไม่เบียดเบียนคนอื่นๆ ผมเชื่อและเลื่อมใสในศาสนาพุทธ  เท่านี้ก็พอ ขอบคุณมากที่อ่านมาถึงตรงนี้ครับ