เอาละสุดท้ายก็ไม่พ้นเรื่องความรักอยู่ดีแย่จังเลยนะทำไมเมื่อรักใครสักคนมันก็มักจะจบไม่สวยแต่นี้ไม่นี้ไม่ใช่การตัดพ้อแต่จะเป็นการระบายความรู้สึกที่กำลังเผชิญอยู่ ณ ตอนนี้มันเป็นความสึกที่แย่เป็นบ้าทำไมการคิดถึงใครสักคนมันถึงได้ทรมานขนาดนี้ทำไมการหายไปของเค้าถึงทำให้เรารู้สึกเหมือนเป็นบ้าทำไมการได้เห็นรูปเค้ามันทำให้เรารู้สึกคิดถึงแทบขาดใจทำไมบางครั้งความรักมันก็ทำให้เราทรมารมากขนาดนี้ผมไม่เข้าใจเลยทำไมการเป็นวัยรุ่นแล้วต้องมานั่งคิดความรักมันถึงได้น่ารำคาญขนาดนี้ทำไมเราต้องเกิดมาเพื่อรักใครสักคนแล้วทำให้เราทรมารแทบขาดใจด้วยความรักมันคืออะไรกันแน่มันคือสัญชาตญาณที่กระตุ้นให้เราหาคู่เพื่อดำรงเผ่าพันธ์งั้นเหรอหรือเพื่อความสุขในช่วงชีวิตหนึ่งที่ได้รักใครสักคนงั้นเหรอแต่ทำไมกันละถ้าเพื่อเหตุมากมายเกี่ยวกับการมีความรักแล้วทำไมเรายังต้องเจ็บปวดกับมันถึงขนาดนี้ (บทความนี้คงช่วยอะไรใครไม่ได้เลยสักนิดมันเป็นเพียงแค่การระบายความรู้สึกเกี่ยวกับข้อสงสัยของการมีความรักถ้าพวกคุณได้อ่านก็คงจะบอกว่ามันไร้สาระแต่คนไหนที่รู้สึกเดียวกันกับผมก็ขอขอบคุณด้วยมันทำให้ผมได้รู้ว่าผมไม่ได้รู้สึกเพียงแค่คนเดียว ปล.นี่เป็นความคิดส่วนตัวของผมเพียงคนเดียวถ้ามีข้อผิดพลาดประกาณใดก็ต้องอภัยด้วยนะครับ)