ตามหัวข้อเลยครับ
มีใครเป็นบ้าง เวลาพูดถึงบ้าน ความสุขความสบายใจเมื่ออยู่บ้าน อยู่บ้านดีกว่าอยู่ในเมือง(ความเป็นเด็กบ้านนอกเข้ามาทำงานเมืองกรุง) แฟนก็จะน้อยใจ งอล แล้วบอกว่าเราอยู่กับเขาแล้วไม่สบายใจ ไม่มีความสุข อยากกลับไปอยู่บ้าน ไม่อยากอยู่กับเขา ซึ่งในความรู้สึกเรามันอยู่ที่สถานที่ไม่ใช่อยู่ที่คน
มันเป็นความรู้สึกที่อยู่บ้านนอกแล้วดีกว่าในเมืองเท่านั้น ไม่ใช่อยู่กับคนนี้แล้วอยู่บ้านดีกว่า มันทำให้เรารู้สึกว่าเมื่อเราคิดถึงบ้าน อยากเล่าเรื่องราวความสนุกความสบายเมื่ออยู่บ้าน ไม่ได้เลย
บางครั้งก็ไม่กล้าพูดถึงบ้านเลยด้วยซ้ำเมื่ออยู่กับเขา(แต่บางครั้งก็มีหลุดพูดด้วยความเป็นคนปากไว)และเราเองก็มีความแอบนอย ซึ่งสำหรับเราบ้านมันก็คือ safezone ที่ดี แต่อาจจะต่างกับแฟนที่เขารู้สึกว่าบ้านไม่ใช่ safezone สำหรับเขา ทั้งนี้ทั้งนั่นก็เป็นการเล่าสู่กันฟัง.
ขอบคุณครับ🙂
เมื่อความคิดถึงบ้านของเราเป็นความเสียใจน้อยใจของเขา
มีใครเป็นบ้าง เวลาพูดถึงบ้าน ความสุขความสบายใจเมื่ออยู่บ้าน อยู่บ้านดีกว่าอยู่ในเมือง(ความเป็นเด็กบ้านนอกเข้ามาทำงานเมืองกรุง) แฟนก็จะน้อยใจ งอล แล้วบอกว่าเราอยู่กับเขาแล้วไม่สบายใจ ไม่มีความสุข อยากกลับไปอยู่บ้าน ไม่อยากอยู่กับเขา ซึ่งในความรู้สึกเรามันอยู่ที่สถานที่ไม่ใช่อยู่ที่คน
มันเป็นความรู้สึกที่อยู่บ้านนอกแล้วดีกว่าในเมืองเท่านั้น ไม่ใช่อยู่กับคนนี้แล้วอยู่บ้านดีกว่า มันทำให้เรารู้สึกว่าเมื่อเราคิดถึงบ้าน อยากเล่าเรื่องราวความสนุกความสบายเมื่ออยู่บ้าน ไม่ได้เลย
บางครั้งก็ไม่กล้าพูดถึงบ้านเลยด้วยซ้ำเมื่ออยู่กับเขา(แต่บางครั้งก็มีหลุดพูดด้วยความเป็นคนปากไว)และเราเองก็มีความแอบนอย ซึ่งสำหรับเราบ้านมันก็คือ safezone ที่ดี แต่อาจจะต่างกับแฟนที่เขารู้สึกว่าบ้านไม่ใช่ safezone สำหรับเขา ทั้งนี้ทั้งนั่นก็เป็นการเล่าสู่กันฟัง.
ขอบคุณครับ🙂