นิทานก่อนนอน 145

อาณาจักรอียิปต์โบราณฟาร์โรห์อยากช่วยเหลือสังคมหน่อย

ฟาร์โรห์ "เราจะออกไปข้างนอกดูว่ามีใครเดือดร้อนบ้าง"

อำมาตย์ 88 "ดีแล้ว วัน ๆ นั่งกินนอนกิน ออกไปทำประโยชน์ซะบ้าง"

ฟาร์โรห์ "ก็ชอบมองเรากันเงี้ย จริง ๆ เรางานล้นมือมาก แต่ละวัน"

ณ ทางขึ้นไปยังภูเขา ฟาร์โรห์เมื่อเดินมาถึงก็พบเด็กหญิงเพ็ดเจ้

เพ็ดเจ้ "เรามีเรื่องลำบาก"

ฟาร์โรห์ "ก็แก้ปัญหาไปนะ"

เพ็ดเจ้ "เจ้ามาช่วยเหลือคนนี่"

ฟาร์โรห์ "ก็เลยจะให้เราช่วยว่างั้น? มารอความช่วยเหลืองี้มันน่าละอาย"

ฟาร์โรห์ก็เดินจากไป เด็กหญิงเพ็ดเจ้เนื่องจากไม่มีใครช่วยเรื่องลำบากคือทัพมองโกลบุกมา อียิปต์จึงถูกมองโกลยึด

ณ ลานประหาร

แม่ทัพมองโกล "ฟาร์โรห์ เจ้ามีไรสั่งเสียก่อนตายไม๊?"

ฟาร์โรห์ "ถ้าเราย้อนเวลากลับไปได้เราก็จะไม่ช่วยเด็กหญิงเพ็ดเจ้อยู่ดี"

แม่ทัพฯ "ยึดมั่นในหลักการว่างั้น?"

ฟาร์โรห์ "เปล่า ถึงช่วยไปเราก็ยังแพ้อยู่ดี"

แม่ทัพฯ "อั่ย! ท่านถ่อมตัวเกินไปแล้ว เราลองมาสู้กันดูละกัน"

ด้วยความไม่มั่นใจฟาร์โรห์เลยสู้รบไปงั้น ๆ สักพักต่อมาทัพของฟาร์โรห์ก็บุกไปถึงเมืองหลวงของมองโกล และเข้ายึดได้สำเร็จ

ณ ลานประหาร

แม่ทัพมองโกล "น่ะ เห็นมะ อย่าดูถูกตัวเองเกินไป"

ฟาร์โรห์ "เค มีความมั่นใจเพิ่มมาหน่อยละ ไม่มีไรคาใจแล้วก็เชิญประหารเราได้เลย"

หลังจากฟาร์โรห์ตายลง ณ แดนผี

ผี 88 "เจ้าเป็นแค่คนธรรมดาเท่านั้นในที่นี้"

ฟาร์โรห์ "แย่นะ นึกว่าเป็นผีแล้วซะอีก"

ผี 88 "อ๋อ มาทำเป็นยอกย้อน ได้ ๆ งั้นมาเล่นเกมหลุมนรกกัน"

ณ สถานที่เล่น มีผีต่าง ๆ มามุงดูมากมาย

ผี 88 "มีหลุมอยู่มากมาย กติกาคือว่าเจ้าต้องเลือกลงหลุม ๆ นึง"

ฟาร์โรห์ "หลุมที่ดีต้องเป็นหลุมที่กลบแล้ว"

ผี 88 "นั่นคือตรงที่เจ้ายืนอยู่นั่นเอง ก็ชนะไป เค จบเกม"
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่