ไดอารี่ของเด็กหญิงรมุบนเป็นที่หมายปองขององค์กรลับและจอมโจรยามาม่า

นักข่าว "ไดอารี่นั่นมีไรน่าสนใจรึ?"

ยามาม่า "ไม่มีเบย"

นักข่าว "งั้นทำไมถึงอยากได้?"

ยามาม่า "ก็ไม่ได้อยากได้"

นักข่าว "พูดไม่รู้เรื่องละ ไปล่ะ"

จอมโจรยามาม่าวางแผนว่าจะไปขโมยในอีก 2 วัน แล้วงูปูก็เข้ามา

งูปู "เราร่วมมือด้วย"

ยามาม่า "ดี คอยหิ้วเครื่องมือไรให้กับเราได้"

2 วันต่อมาทั้ง 2 ก็ไปบ้านเด็กหญิงรมุบน

"หึหึ เจ้าไม่มีทางขโมยไดอารี่ได้หรอก" หัวหน้าองค์กรลับที่มาดักรออยู่แล้วได้พูดขึ้น

ยามาม่า "มีคำแนะนำไรดี ๆ ให้เราสินะ ว่ามาเลย"

หัวหน้าฯ "เปล่า เราจะมาแย่งขโมยน่ะ"

งูปู "เสียแรงมองในแง่ดี งี้สู้กันก่อนละกัน"

หัวหน้าฯ "อ้าว นึกว่าจะแข่งกันขโมย"

ยามาม่า "ระหว่างเจ้า 2 คนพูดกันเราก็เข้าบ้านไปเอาไดอารี่มาแล้ว"

หัวหน้าฯ "เร็วทันใจดี งั้นเปิดอ่านเลยละกัน"

จอมโจรยามาม่าก็เปิดไป

ยามาม่า "วันที่ 8 เพื่อนเราว่าพี่งุงจุงงุจไม่ชอบคนกินหมูทอด ว๊า ของโปรดเราด้วย แต่ก็ต้องเลิกกินไปอะนะ"

งูปู "เปิดดูหน้า 88 สิ มีข้อความสำคัญอยู่"

ยามาม่าก็เปิดไปและว่า "วันที่ 18 วันนี้สอบได้ 8 เต็ม 88 เลยชวนเพื่อน 8 คนไปตึก 8 ชั้น 8 พบมีด 8 เล่ม"

หัวหน้าฯ "ข้อสอบไรคะแนนเต็ม 88 แปลกมาก"

ยามาม่าก็อ่านต่อ "เพื่อนทั้ง 8 ต่างก็หยิบมีดกันไป เราหยิบไม่ทันเลยถอยไป 8 เมตร"

งูปู "จะฆ่ากันแล้วสินะ"

ยามาม่า "ทันใดนั้นเพื่อนทั้ง 8 ก็นำเค้กออกมา และพร้อมใจกันตัดเค้กเป็น 8 ส่วน"

หัวหน้าฯ "วันเกิดเด็กหญิงรมุบนรึ?"

ยามาม่า "วันนี้เป็นวันเกิดผีที่ตายในห้องนี้นั่นเอง เพื่อนทั้ง 8 ของเราเอาเค้กมาเซ่นผี"

งูปู "คลุมเคลือน่ะ ตกลงเป็นวันเกิดตอนเป็นคน หรือวันตายแล้วเกิดเป็นผี"

ยามาม่า "เพื่อนทั้ง 8 ก็นำเค้กออกมาชิ้นนึงให้เรากิน เรากินถึงกับอ้วกออกมา เพราะเค้กนั่นมันเสียแล้ว"

หัวหน้าฯ "เพราะเป็นเค้กเซ่นผีสินะ"

ยามาม่า "เราจะออกไปหาน้ำล้างปาก แต่เพื่อนทั้ง 8 กลับขังเราไว้เพื่อให้เจอกับผี"

งูปู "ตกลงจะเจอผีไม๊?"

ยามาม่า "เราถูกขังอยู่ในห้องจนเย็น เมื่อคิดว่าถ้าเราต้องอยู่จนมืดเราต้องตายแน่ เราก็ตายลง"

หัวหน้าฯ "อ้าว ตกลงเด็กหญิงมรุบนตายแล้วรึ?"

ยามาม่าอ่านต่อ "ใครที่อ่านมาถึงตรงนี้ก็ต้องตายด้วย"

งูปู "เราคนฟังเราไม่เกี่ยวใช่มะ?"

ยามาม่าอ่านต่อ "ใช่ เฉพาะคนที่อ่านเท่านั้น"

หัวหน้าฯ "แล้วไงต่อ บันทึกจบยัง"

ยามาม่าอ่านต่อ "ยังไม่จบอ่า แต่ถ้าอ่านจนจบจะต้องตายแน่นอน"

งูปู "ถ้าอ่านไม่จบก็รอดสินะ งั้นอ่านแค่นี้พอละ"

ยามาม่าอ่านต่อ "แต่นี่ก็จบละล่ะ เคจบ"

หัวหน้าฯ "งี้เจ้าก็ต้องตาย"

จอมโจรยามาม่าปิดไดอารี่และพูด "ก็คงงั้น แล้วต้องตายเมื่อไหร่ล่ะ?"

ทั้ง 3 เลยไปกินเลี้ยงร่ำลากัน

งูปู "เราขอข้าวหน้าปูจานนึง"

ทันใดนั้นเองทุกคนบนโลกก็ตายลงยกเว้น 3 คนนี้

หัวหน้าฯ "อาจจะคนละอาถรรพ์อะนะ"

ตอนนั้นเอง 2 คนก็ตายลง เหลือแต่ยามาม่า

ยามาม่า "แต่เดี๋ยวเราก็คงต้องตายแล้ว"

ผีเด็กหญิงมรุบนก็ออกมา

ผีเด็กฯ "เราจะให้เจ้าขอไรก็ได้ จะขอให้ทุกคนบนโลกฟื้นขึ้นมาใช่มะ?"

ยามาม่า "จะขอแบบนั้นทำไม แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว"