เราเป็นคนที่วิตกกังวลมากค่ะ และเริ่มเป็นแพนิคแล้ว เพราะเราโดนคนหนึ่งกระทำมาสะสมเรื่อยๆ และคนๆนั้นก็คือพ่อเลี้ยงของเราเอง กระกระทำคือการคุกคามทางเพศค่ะ แล้วเราบอกแม่แต่แม่ไม่ได้ช่วยเลย เพราะเหตุการณ์นี้เราเลยตัดสินใจออกมาจากแม่และพ่อเลี้ยง ทำงานไกลบ้านเพื่อที่จะไม่ต้องกลับไปเจอพ่อเลี้ยงและเราออกมาได้ 2 ปี แม่พยายามสร้างเงื่อนไขให้เรากลับไปอยู่ไกล้พ้อเลี้ยงอีก และบอกว่าพ่อเลี้ยงจะไม่ทำแบบนั้นแล้ว และหลังจากที่เราเจอ เรากลับกลายเป็นคนที่กลัวนั่นกลัวนี่ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยกลัว และแม่บอกให้เราโฟกัสที่ปัจจุบันค่ะอย่าไปอะไรกับอดีต แต่คือมันไม่ได้รับการแก้ไขค่ะ มันแค่ะเวลามันผ่านไปแค่นั้นเอง คิดว่าคนเราจะโฟกัสกับปัจจุบันและอยู่กับคนที่สร้างแผลสร้างปมให้เราในอดีตได้ไหม