เรามีพี่สาวคนนึง เขาชอบไม่ช่วยมำงานบ้าน หรือนานๆทีทำ กวาดบ้านคือนับครั้งได้ ปีนึงมันถึงจับไม้กวาด  ทำความสะอาดแต่ห้องตัวเอง เห็นแก่ตัวสุดๆ อายุก็ใกล้เลข3แล้ว งานบ้านก็มีอยู่ไม่กี่อย่าง หลักก็มีแค่ล้างจาน ซักผ้า ตอนเราเรียน เเล้วบางวันเรากลับมา เเล้วเราเหนื่อยจากเรียน ก็มีเผลอหลับบ้าง จนลืมล้างจาน ก็มาว่าเรา นอนอะไรนักหนา จานไม่รู้จักล้าง ทั้งๆที่เราตื่นมา เราก็ล้างตลอด ทีตัวเองเลิกงานมา ก็ไม่เคยคิดจะช่วยอะไรเลย มาถึงก็ขึ้นห้องนอน แถมแม่ก็ชอบเข้าข้างเขาด้วยนะ ว่าพี่เขาทำงาน อย่าไปว่าพี่เขา โถ่ เลิกงานกับเลิกเรียนก็เลิกพร้อมกัน ไม่ทีจิตใต้สำนึกจะทำอะไรช่วยกันเลย กินแล้วบางทีก็ยังไม่เอาไปแช่เลย ข้าวก็แข็งติด แล้วไอ่เราที่เป็นคนล้าง จะไปขัดออกยังไง พอปัจจุบัน เราจบม.ปลายเเล้ว ทำงานที่โรงหนังแห่งนึง ต้องทำงานรอเรียนมหาลัย เพราะดรอปไปปีนึง บางวันได้เข้ากะบ้ายก็เลิกดึก 4ทุ่ม5ทุ่ม เรากลับมาเรายังต้องได้ทำงานบ้านเลย   เสาร์อาทิตย์เราไปทำงาน แต่พี่เราหยุด เชื่อไหม กลับมา ผ้าก็ยังแช่อยู่ในถังเหมือนเดิม ที่แม่ซักไว้ ตั้งเเต่เมื่อวาน จนวันนี้ มันนอนทั้งวัน ก็ไม่ยอมเอามาตาก ปล่อยเน่า จานก็ไม่ล้าง พอเราสวนกลับก็ทำมาเป็นด่าไม่พอใจ ทีมึ..อย่างงู้นอย่างงี้  เอาไปเล่าให้พี่ที่ทำงานฟังด้วยนะ สมัยเรียน ฉันไม่ช่วยแม่ทำงานบ้าน จานก็ยังต้องให้แม่กลับมาล้าง มันย้อนแย้งตัวเองดีนะ แล้วเราคือคนที่ไม่ชอบทำงานบ้านต่อหน้าคนอื่น พอไม่เห็นเราทำก็จะมาว่า ว่าเราไม่ทำอะไรเลย แล้วถ้าสมมติ ฉันโตไป  มีครอบครัว แยกออกจากบ้านไป ใครจะเป็นคนทำ ก็คงไม่พ้นแม่ ที่ทำให้มันทุกอย่าง 555555 เราเคยว่าพี่ด้วยนะ ว่าชาตินี้ก็คงไม่มีผั...กับเขาหรอก ขี้เกียจขนาดนี้ แม่ผั...เขาไม่ยอมรับหรอก นางก็มาโกรธ ทำเป็นรับไม่ได้ เหนื่อยจริงๆนะ มีพี่แบบนี้ แต่เราก็ไม่รู้จะพูดยังไง มันคงเป็นสันดา.....เขาไปแล้วแหล่ะ